تحلیل رییس شورای روابط خارجی آمریکا از طرح معامله قرن

  3981123072

رئیس شورای روابط خارجی آمریکا که خود از مقام های ارشد وزارت امور خارجه آمریکا بوده است معتقد است ترامپ به قدری در مساله منازعه فلسطینی ها و اسرائیل، جانبِ اسرائیل را گرفته که حیثیت ادعایی آمریکا به عنوان یک واسطه بی طرف را خدشه دار کرده است. 

تحلیل رییس شورای روابط خارجی آمریکا از طرح معامله قرن

به گزارش الف ریچارد هاس در  پراجکت سیندیکیت نوشت: معامله قرن مولفه بسیار مهمی را درنظر نمی گیرد و آن عدم توجه به شیوه محقق کردنِ مفادی است که خود آن ها را مطرح کرده است. در عوض، کوشنر روی دولت های عربی حساب باز کرده که از فلسطینی ها خسته شده اند و به صورت پشت پرده با اسرائیل جهت مقابله با ایران، متحد شده اند. متن کامل این مطلب را در زیر بخوانید:

« تاریخ نشان می دهد که هر مذاکره صلحی، شانس کمی برای موفقیت دارد. این امر به این دلیل است که دستیابی به توافق صلح، نیاز به مصالحه دارد که این موضوع به نوبه خود به رهبرانی نیاز دارد که هر دو(از جانب دو کشور)، از تمایل و توانایی لازم جهتِ امتیازدهی و قانع کردنِ مردمِ کشور خود در این رابطه(توافق صلح) برخوردار باشند. هنگامی که صحبت از منازعه فلسطین و اسرائیل می شود، اینطور به نظر می رسد که هیچ کدام از این شرایط وجود ندارند. معامله قرن طرحی برای صلح نیست بلکه پیشنهادی یک طرفه از سوی آمریکا و در راستای منافع اسرائیل است. 

  زمان کافی جهتِ مطالعه و تحلیلِ گزارشِ 180 صفحه ای دولت ایالات متحده آمریکا با عنوانِ "صلحی برای شکوفایی اقتصادی: چشم اندازی برای بهبود زندگی مردم اسرائیل و فلسطین" که گاهی اوقات از آن با عنوان "معامله قرن" و یا آخرین طرحِ صلحِ آمریکا برای خاورمیانه نیز یاد می شود، سپری شده است.

طرحِ معامله قرن(که توسط جرارد کوشنر مشاور ارشد ترامپ و داماد وی به پیش برده شد و در تاریخ 28 ژانویه سال جاری، ترامپ از آن پرده برداری کرد)، طرحی برای صلح نیست. اگر(معامله قرن) طرحی برای صلح بود، به هیچ عنوان نمی بایست صرفا با ابتکار عمل آمریکا و اسرائیل و بدونِ حضور معنادارِ فلسطینی ها، به پیش برده می شد. اگر معامله قرن به واقع طرحی برای صلح بود، نباید توسط ترامپ در شرایطی اعلام می شد که در کنارش فقط نخست وزیر اسرائیل ایستاده بود و هیچ مقام فلسطینی حضور نداشت. وی(ترامپ) حتی به نوعی این طرح را در راستای اهداف سیاسی خود تعریف کرده بود، زیرا آن را در بحبوحه کارزار انتخاباتی و همچنین روند قضاییِ استیضاحش و در برابرِ طیفی از طرفدارانِ پروپا قرصِ اسرائیل مطرح کرد. صلح باید در میان دو ملت برقرار شود نه در میانِ دو نفر که هر دو در یک جبهه قرار دارند. 

معامله قرن بر روی کاغذ مفادی دارد که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد: این طرح راهکار دو دولت را در نزاع میان فلسطین و اسرائیل به رسمیت می شناسد. این طرح بر این باور است که بیش از یک میلیون پناهجوی فلسطینی باید در یک دولت فلسطینی با چهارچوبی مشخص اسکان داده شوند از سویی، شهرک سازی های اسرائیل که صدها اسرائیلی در آن ها سکونت دارند، باید بخشی از اسرائیل باشند. دولت فلسطینیِ مد نظر آمریکا، بر اساس معامله قرن فقط در 70 درصد از سرزمین های اشغالی صهیونیست ها از سال 1967 مستقر خواهد شد. بر این اساس، قلمرو دولت فلسطینی کاملا توسط صهیونیست ها محاصره خواهد بود. اسرائیل بر کل بیت المقدس حاکم خواهد بود در حالیکه، پایتخت فلسطین در حومه این شهر قرار خواهد داشت. ار همه جالب تر اینکه شهرک سازی های غیرقانونی اسرائیل، در میان قلمرو دولت فلسطین وجود خواهند داشت. 

آمریکا حتی برای تحقق دولت فلسطینی مد نظر خود نیز، شرایط عجیبی را تعیین کرده است. به عنوان مثال آمریکا می گوید: دولت فلسطین قبل از اینکه به عنوان یک دولت حاکم مطرح شود باید کاملا دموکراتیک باشد(از منظرِ آمریکا) و از نهادهایِ مالی در کلاسِ جهانی برخوردار باشد. از طرفی، کل قلمرو تحت کنترل حماس(نوار غزه)، باید غیرنظامی شود. خنده دار آنکه اسرائیل باید تایید کند که آیا دولت فلسطینی به تعهدات خود عمل کرده است یا خیر. همه این موارد که در قالبِ مفاد معامله قرن مطرح شوند، صرفا دستورالعملی برای تحقق دولت فلسطینی و برقراری به اصطلاح صلح هستند و در عرصه عمل، نمی توان امید چندانی به آن ها داشت. 

معامله قرن مولفه بسیار مهمی را درنظر نمی گیرد و آن عدم توجه به شیوه محقق کردنِ مفادی است که خود آن ها را مطرح کرده است. در عوض، کوشنر روی دولت های عربی حساب باز کرده که از فلسطینی ها خسته شده اند و به صورت پشت پرده با اسرائیل جهت مقابله با ایران، متحد شده اند. آمریکا سعی دارد با استفاده از این دولت ها، طرفِ فلسطینی را تحت فشار قرار دهد تا معامله قرن را بپذیرد. 

این درست است که دولت های عرب، خود را سرگرمِ ایران کرده اند و نسبت به آرمان فلسطین بی اعتنا شده اند. با این حال، سیاستِ داخلیِ این کشورها، هرگز به آن ها اجازه نخواهد داد تا فلسطینی ها را وادار سازند که حاکمیت اسرائیل بر بیت المقدس و همچنین الحاق سرزمین های فلسطینی به اسرائیل را بپذیرند. ردِ طرح معامله قرن توسط اتحادیه عرب و سازمان همکاری های اسلامی، مهر تاییدی بر این واقعیت است. در حقیقت، اینطور به نظر می رسد که کوشنر تفسیر غلطی از وضعیت داشته و امیدوار بوده وعده های اقتصادی که دولت آمریکا به فلسطینی ها داده، آن ها را ترغیب کند تا رهبران خود را تحت فشار دهند که این طرح را بپذیرند. با این حال، هیچ میزان از پول نمی تواند فلسطینی ها را تحریک و ترغیب کند تا غرور ملی و آرزوهای خود را قربانی کنند. 

کاملا قابل درک است که می بینیم فلسطینی ها، بی درنگ معامله قرن را رد کردند. هرچند که همچون اغلب پیشنهادهای وسوسه انگیز، این انتظار وجود داشت که فلسطینی ها اندکی ترغیب شوند با این حال، یک طرفه بودن معامله قرن، راهی جز رد آن توسط فلسطینی ها باقی نگذاشت. نه گذرِ زمان، و نه پیشنهاد های مکرر صلح که توسط آمریکایی ها مطرح می شده اند، هیچ کدام به منافع فلسطینی ها خدمت نکرده اند. اسرائیل مدام پیشرفت کرده است(در سایه این پیشنهادها و حمایت های آمریکا). حال آنکه فلسطینی ها از پیشرفت محروم بوده اند. آنچه که امروز در قالب معامله قرن به فلسطینی ها پیشنهاد شده، به مراتب از آنچه که پیشتر به آن ها پیشنهاد شده بود کمتر است. درسی که می توان از این مساله گرفت این است: آنچه که ناقص و معیوب است، می تواند ناقص تر و معیوب تر هم شود. ترامپ به قدری در مساله منازعه فلسطینی ها و اسرائیل، جانبِ اسرائیل را گرفته که حیثیت تاریخی آمریکا(آنگونه که در مقاله ادعا می شود) به عنوان یک واسطه بی طرف را خدشه دار کرده است. 

تاریخ نشان می دهد که هر مذاکره صلحی، شانس کمی برای موفقیت دارد. این امر به این دلیل است که دستیابی به توافق صلح، نیاز به مصالحه دارد که این موضوع به نوبه خود به رهبرانی نیاز دارد که هر دو(از جانب دو کشور)، از تمایل و توانایی لازم جهتِ امتیازدهی و قانع کردنِ مردمِ کشور خود در این رابطه برخوردار باشند. با این حال، در شرایط فعلی، هرگز در موردِ وجود این شرایط در زمینه نزاع اسرائیل و فلسطین، نمی توان با قاطعیت سخن گفت(این شریط وجود ندارند). معامله قرن طرحی برای صلح نیست بلکه پیشنهادی یک طرفه از سوی آمریکا و در راستای منافع اسرائیل است. »

 

*لینک: https://www.project-syndicate.org/commentary/trump-israel-palestine-peace-plan-mirage-by-richard-n-haass-2020-02

 

 

 

 

yektanetتریبونخرید ارز دیجیتال از والکس

پربحث‌های هفته

  1. جنگ ترکیبی خودمان، علیه خودمان!

  2. کارگری انگشتر ۵۰ میلیاردی را به صاحبش بازگرداند

  3. جلاد، به پایان سلام کن!

  4. بهادری جهرمی: مبالغ جرایم رانندگی متناسب با تورم افزایش یافت

  5. تورم چه زمانی تک رقمی می‌شود؟

  6. نرخ تعرفه‌های خدمات بهداشتی درمانی ۱۴۰۳ اعلام شد/ نرخ رسمی ویزیت ۵۰% گران می‌شود!

  7. بازداشت سومین عامل حمله تروریستی در مسکو

  8. آقایان رئیسی و اژه‌ای! آیا در پیشگاه خدای متعال و امام‌زمان (عج) پاسخی دارید؟

  9. انتقام از پوتین؟

  10. عوامل توهین کننده به نظام و مقدسات اسلامی دستگیر شدند

  11. ائتلاف ایران، روسیه و چین تبدیل به کابوسی برای آمریکا می‌شود

  12. علم‌الهدی: امروز در کشور از آثار تحریم اقتصادی آمریکا مشکلی حس نمی‌کنیم

  13. بازگشت احتمالی ترامپ چه تاثیری بر اقتصاد ایران دارد؟

  14. افزایش ١٧٠ درصدی حداقل حقوق کارگران در دولت سیزدهم

  15. مردم طلای دست دوم خریداری نکنند

  16. خط و نشان حقوقی ایران برای کویت

  17. هشدار سخنگوی پلیس به رانندگان نوروزی؛ آمار تصادفات هولناک است!

  18. اول، بساط دلالی باید جمع شود

  19. وزیر اقتصاد: در سال ۱۴۰۲ رکورد بیشترین سرمایه‌گذاری خارجی واقعی در ۱۶ سال اخیر شکسته شد

  20. کولرهای گازی بلای جان صنعت برق

  21. منظور: تخصیص ارز کشور برای واردات خودرو به صرفه نیست

  22. ایران اینترنشنال در آستانه تعطیلی / تعطیلی قریب الوقوع دفتر واشنگتن + عکس

  23. دادستان ساری: خسارات وارده قطع سه هزار اصله نهال جبران شود

  24. ابابیل ۵، از آخرین دستاورد‌های قدرت پهپادی جهان

  25. خاندوزی: با طیفی مواجه هستیم که تمایلی برای مشارکت در اداره کشور ندارند

آخرین عناوین