رئیس جمهور روحانی در سخنانی که در جمع اعضای هیات دولت داشت در چند مورد به اهمیت حضور مردم در صحنه و پشتیبانی مردم از انقلاب و نظام تاکید کرد و گفت: « امروز بیش از همیشه نیاز داریم تا در ۲۲ بهمن در کنار یکدیگر به صحنه آمده و به دشمنان بگوییم که ۴۱ سال در کنار انقلاب بوده ایم و تا زنده ایم در کنار انقلاب ، امام و راه رهبری باقی خواهیم ماند... اوج نهضت اسلامی ما از آغاز نهضت از سال ۴۱ زمانی بود که مردم عزیز و بزرگوار ما به صحنه آمدند». جناب آقای روحانی با مقدماتی که گفته شد به ایام منتهی به پیروزی انقلاب و حضور مردم در روزهای 12و 22 بهمن هم اشاره کرد و آن را موجب تضعیف دیکتاتوری و روزهای اوج انقلاب نامید و در ادامه حضور مردم در صحنه را مبنای سرمایه بزرگ اجتماعی دانست و تاکید کرد: «آن روزی که مردم به رهبران نهضت اسلامی و مخصوصاً به شخص امام عزیز و بزرگوار ما اعتماد صد در صد داشتند، به خیابان آمدند، در برابر رژیم تا دندان مسلح ایستادگی کردند و به پیروزی رسیدند و امام هم در همه مقاطع تاریخی بعد از تکیه بر خداوند و الطاف خداوند، تکیه‌اش به حضور مردم بود با آن مشی جذب حداکثری و لذا انقلابی با کمترین خونریزی و با ایمان، اتحاد مردم و مشی اعتدالی امام(ره) به پیروزی رسید.»
سخنان آقای روحانی موئید این ادعاست که ایشان هم معترف به اهمیت مردم به مثابه بزرگترین سرمایه اجتماعی برای حاکمیت سیاسی و انقلاب هستند. اما پرسش آنجاست که ایشان به عنوان رئیس قوه مجریه فقط در همین چند ماه اخیر چقدر برای جلب اعتماد عمومی و افزایش سرمایه‌های اجتماعی تلاش کرده‌اند یا دست کم چه مقدار در این مسیر قدم بر داشته‌اند؟ آیا ایشان به خاطر دارند که عملکرد و واکنش ایشان فقط در جریان تصمیمات بنزینی چقدر منجر به ریزش سرمایه اجتماعی دولت و حاکمیت شده است؟ مگر شما در همین جلسه اخیر نفرموده اید :« پس از انقلاب هم هر روز که مردم به صحنه آمدند هر روز که مردم به صحنه آمدند، آن روز روز پیروزی ما بود» ؟ برای تکرار این پیروزی چه کرده اید؟ آیا عملکرد دولت و تیم سیاسی- اقتصادی خود ، فقط در یک سال گذشته، را در راستای افزایش سرمایه‌های اجتماعی ، امید و اعتماد عمومی می‌دانید؟
هرچند به مضایق و شرایط کشور و فشارهای خارجی آگاهیم اما عملکرد و مواضع شما و مسولان نه تنها ناقض بسیاری از شعارهای انتخاباتی شخص شما بود بلکه با همان آرمان هایی که شما و بسیاری دیگر چهل سال پیش برایشان انقلاب کردید در تعارض است. ساختار سیاسی امروز ما چقدر در تحقق آرمان هایی که در آن پابرهنگان ولی نعمتان انقلاب بودند همسو و همراه است؟ اگر رانتخواری و بی عدالتی ها و تبعیض های ریز و درشت چه در عرصه آموزش چه در عرصه اقتصادی و اجتماعی قلم بگیریم وخوشبینانه بگوییم که متاثر از نفوذ فرهنگ مهاجم و تفکرات غیر انقلابی بوده باشد، با شعارها و وعده های انتخاباتی محقق نشده شخص شما چه کنیم؟
شعارهایی که بر پایه امید بنا شده بود و قرار بود روح تازه ای بر کالبد امید اجتماعی در جامعه بدمد حال آنکه اگر یکبار شما و همراهانتان از اتومبیل‌های ضدگلوله خود خارج شوید و در میان مردم قدم بزنید یا سری به شبکه‌های اجتماعی بزنید، حال و روز سرمایه‌های اجتماعی امروز انقلاب را خواهید دید.
