سازمان عفو بین‌الملل سال ۲۰۱۹ در آسیا را سال سرکوب و مقاومت خوانده و می‌گوید دولت‌های خودکامه در آسیا اکنون با جوانانی روبرو هستند که خطرات بزرگ را به جان می‌خرند، علیه خفقان و بیدادگری به پاخاسته و مرعوب یا تسلیم قهر و خشونت نمی‌شوند.
به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه خبری دویچه وله، تازه‌ترین گزارش سالانه عفو بین‌الملل، وضعیت حقوق بشر در ۲۵ کشور آسیایی و اقیانوسیه در سال ۲۰۱۹ را بررسی می‌کند.
عفو بین‌الملل سال ۲۰۱۹ را سال سرکوب و سال مقاومت در آسیا خوانده است. نیکلاس بکلین، مدیر شاخه شرق آسیا و اقیانوسیه این سازمان می‌گوید: « دولت‌ها کوشیدند مبانی آزادی را محدود کنند اما مردم تسلیم نشدند و جوان‌ها پیشاهنگ مقاومت بودند.»
عفو بین‌الملل، جنبش دانشجویی در اعتراضات هنگ کنگ علیه چین، تظاهرات دانشجویان در هند در مخالفت با مسلمان‌ستیزی، خیزش جوانان مخالف دولت در تایلند، هم‌صدایی جوانان تایوان ، تجمعات سیاسی جوانان در اندونزی یا مطالبات مدنی جوانان در افغانستان را از مصادیق این مدعا دانسته و می‌گوید: «نسل جوان آسیایی، چه در اینترنت و چه در کوچه و خیابان، پیشقراول موجی بوده که علیه بی‌عدالتی به راه افتاده است.»
قهر و تهدید؛ شیوه معمول دولت‌ها
عفو بین‌الملل یادآور می‌شود که دولت‌های آسیایی، تظاهرات آرام منتقدان و مخالفان را پیوسته با خشونت و قهر پاسخ داده‌اند: «به طور نمونه در ویتنام، لائوس، کامبوج و تایلند مخالفان دستگیر و زندانی شده‌اند. در اندونزی بسیاری در خشونت پلیس جان خود را از دست داده‌اند اما کمتر مقامی مسئولیت بر عهده گرفته است... نه ماموری بازخواست یا بازداشت شده و نه عوامل سرکوب شناسایی و معرفی شده‌اند.... در پاکستان و بنگلادش فعالان و روزنامه‌نگاران زیر فشار قوانین سختگیرانه‌ای قرار دارند که آزادی بیان در اینترنت را محدود می‌کند و هر گونه نقد و مخالفت در فضای آنلاین را با عقوبت و مجازات همراه می‌سازد.»
بیراج پاتنیک، مدیر شاخه جنوب آسیا در سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید تلاش این دولت‌ها برای نابود کردن آزادی بیان بی‌رحمانه است و هر کس نیز شجاعت مخالفت یافته غرامت سنگینی پرداخته است: «این دولت‌ها به مردم می‌گویند امیدشان برای جامعه‌ای عادلانه واهی است، نابرابری اقتصادی قابل رفع نیست، گرم شدن زمین قابل پیشگیری نیست و بلایای طبیعی اجتناب ناپذیرند... هدف این تاکیدات آن است که بگویند هیچ مقاومتی در این زمینه‌ها را تحمل نخواهند کرد.»
حقوق اقلیت‌ها
در گزارش تفصیلی عفو بین‌الملل به وضعیت ناگوار اقلیت‌ها در چین و هند اشاره شده و این که آنها تهدیدی علیه امنیت ملی تلقی می‌شوند. میلیون‌ها نفر از اویغورها در چین تحت فشار قرار دارند و به مراکز بازپروری و شستشوی مغزی فرستاده می‌شوند. در جامو و کشمیر نیز مسلمان‌ها از حقوق شهروندی و حق تابعیت محرومند: «در استرالیا نیز هم‌چنان سوءرفتار با متقاضیان پناهندگی ادامه دارد. آنها کماکان و به مدت طولانی در جزایر نائورو و مانوس در پاپائو گینه نو محبوس می‌مانند.»
عفو بین‌الملل می‌گوید بسیاری از دولت‌ها می‌کوشند مخالفان و منتقدان خود را با اتهام "ارتباط با بیگانگان" مرعوب کنند اما کنشگران تسلیم نشده‌اند: «به طور نمونه جامعه مدنی سریلانکا توانسته جلوی از سرگرفته شدن مجازات اعدام را بگیرد. برونئی مجبور شده اجرای سنگسار را لغو کند. نجیب رزاق، نخست وزیرسابق مالزی قرار است به اتهام فساد محاکمه شود. دولت پاکستان وعده کرده که اقداماتی برای حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی هوا انجام دهد. در مالدیو برای نخستین مرتبه دو زن به عنوان قضات دیوان عالی برگزیده شده‌اند.»
