مجله آتلانتیک – تاسیس سال 1857- در مقاله ای به قلم "پیتر بینارت" استاد روزنامه نگاری دانشگاه نیویورک نوشت ترامپ با کنار گذاشتن دیپلماسی، خطر آغاز جنگ، تحقیر و یا هر دو را از جانب ایران، به جان خریده است. 

 " از 18 ماه گذشته دونالد ترامپ با ایران به جنگی برخاسته است که نه می تواند آن را به پایان ببرد و نه برنده آن باشد. این نبرد عواقب دهشتناکی برای مردم ایران داشته، تهران را واداشته که برنامه های هسته ای خود را ازسر گیرد و این روزها هم بخش هایی از سفارت آمریکا در بغداد را در شعله های آتش فروبرده است. در روزها و هفته های آینده، سیاست های ترامپ احتمالا یا به جنگ و یا به تحقیر آمریکا، و شاید هر دو، بینجامد." 

"این نبرد در می 2018 یعنی زمانی آغاز شد که دولت ترامپ از توافق هسته ای ایران خارج شد و از بهار گذشته آن را تشدید کرد: قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست سازمان های تروریستی، و تلاش برای توقف صادرات نفتی ایران. بسیاری از ناظران هشدارد دادند که پاسخ ایران به جنگ افروزی آمریکا، بحران آفرینی از جنس خود ایرانی ها است. نیویورک تایمز در آوریل گذشته گزارش داد، برخی مقامات ارشد امنیت ملی دولت ترامپ، با تروریست خواندن سپاه مخالف بودند و گفتند این اقدام واکنش تلافی جویانه ایران را علیه سربازان آمریکایی و افسران اطلاعاتی برمی انگیزد. در ماه بعد، مجله تایمز گزارش داد، مقامات نظامی در نشست های خصوصی به کاخ سفید هشدار داده اند که فشار حداکثری اش علیه ایران، واکنش هایی را درپی داشته است، یعنی تهدید علیه سربازان آمریکایی و منافع آمریکا در خاورمیانه."  

نویسنده با بیان آنکه پیش بینی ها در خصوص واکنش ایران محقق شده است، افزود آمریکا در ماه می ایران را به دخالت در حمله به نفت کش ها در خلیج فارس متهم کرد. پس از آن در ماه ژوئن، ایران یک فروند پهباد آمریکایی را سرنگون کرد. "اقدامات ایران دولت ترامپ را در سرگردانی فروبرده است. رئیس جمهور دوست دارد ژست های بزرگ دیپلماتیک بگیرد. اما خروج دولتش از توافق هسته ای ایران  راه حل دیپلماتیک را برای این بحران عملا غیرممکن کرده است. در ماه ژوئن، جان بولتون مشاور امنیت ملی وقت ترامپ خواستار اقدام نظامی علیه ایران شد؛ اما ترامپ گفت طرفدارانش خواهان جنگ های بیشتر در خاورمیانه نیستند."  

"وی اما در عقب نشینی از مواضع خود، خط قرمزی ترسیم کرد که گروه های نیابتی ایران هفته گذشته از آن عبور کردند. کتایب حزب الله، یک پایگاه نظامی عراقی را هدف قرار داد که در آن چهار نظامی آمریکایی زخمی شدند و یک پیمانکار آمریکایی کشته شد. اما ترامپ این بار با اقدام نظامی پاسخ داد: حمله هوایی به کتایب حزب الله در عراق و سوریه که 24 کشته و 50 زخمی برجا گذاشت." 

"اگر سیاست ترامپ در ندادن پاسخ (به اقدامات ایران) باعث شد آمریکا در ماه ژوئن ضعیف به نظر برسد، پاسخ نظامی اش در روز شنبه – 28 دسامبر- حلقه ای از تحولات را بنا نهاد که آمریکا را ضعیف تر نشان داد. روز سه شنبه و به دنبال تشیع جنازه کشته شدگان حملات آمریکا، هزاران طرفدار کتایب حزب الله و دیگر گروه های طرفدار ایران به سفارت آمریکا در بغداد هجوم بردند و فریاد مرگ بر آمریکا سر دادند. بسیاری از روحانیون برجسته عراقی که از حملات آمریکا خشمگین هستند، خواستار خروج نظامیان آمریکایی از عراق شده اند." 

"روز سه شنبه عباس کاظم، مدیر ابتکار عراق در شورای آتلانتیک گفت انتظار دارم عمر حضور گسترده دیپلماتیک و تجاری آمریکا در عراق، به چند روز برسد. در همین حال "لیز اسلی" رئیس دفتر واشنگتن پست در بیروت پیش بینی کرده است حادثه ای شبیه جنگ ویتنام برای آمریکا رخ دهد."

  نویسنده این مقاله با اشاره به سخنان تهدید آمیز ترامپ علیه ایران به دنبال حملات صورت گرفته به سفارت آمریکا در بغداد، و همچنین اعلام طرح های پنتاگون برای اعزام نیروهای تقویتی به منطقه افزود: "با هر مورد تشدید ناآرامی ها، بن بستِ ترامپ تشدید می شود. افراد معتمد ترامپ اصرار می کنند که او نمی تواند از عهده جنگ برآید – و در صورت بروز جنگ بهای نفت افزایش یافته و اقتصاد آمریکا خسارت خواهد دید – به ویژه در سال انتخابات. لذا وی قادر نیست دیپلماسی واقعی را دنبال کند، دستکم بدون آنکه در حزب جمهوری خواه، باعث برانگیختگی تقابل با نخبگان تندرو در امور سیاست خارجی  نشود. وی بین آرزوی خود که جورج دابلیو بوش نشود، و همچنین شبیه باراک اوباما نباشد، گیر کرده." 

نویسنده همچنین گروه های نیابتی ایران را عاملی برای تحمیل ضربات خونبار به آمریکا خواند و نوشت: "پای ایران که مطرح شود، ترامپ سیاست خارج جمهوری خواهان را در خصوص جنگ تغییر می دهد بدون آنکه به دیپلماسی روی آورد، یعنی تنها گزینه ثابت به جای جنگ. وی در حالتی از برزخ قرار گرفته است. ساختمان سفارت آمریکا در بغداد – که اکنون با نقاشی هایی در حمایت از ایران پوشید شده و پر از شیشه خورده است – تازه ترین نماد این اوضاع برزخی است و احتمالا آخرین مورد آن نیز خواهد بود. "