تسنیم نوشت: هفته گذشته و پس از افزایش قیمت بنزین، اعتراضاتی نسبت به تصمیم دولت و نحوه اجرای آن در برخی شهرها صورت گرفت؛ اما در مدت زمان کوتاهی چهره اعتراضات تغییر پیدا کرد و با سوءاستفاده اغتشاشگران و عوامل نفوذی ضدانقلاب، آشوب‌هایی به‌وجود آمد که طی آن به امول عمومی و جان مردم خسارت‌هایی وارد شد.

اغتشاشگران و اشرار با حضور در جمع معترضان، ابتدا اقدام به تحریک مردم و برپایی آشوب کردند و سپس با سلاح‌های گرم و سردی که در اختیار داشتند به‌صورت ناشناس اقدام به تیراندازی و حمله به‌سوی مردم کردند. براساس گفته‌های شاهدان عینی در اغتشاشات اخیر، افراد ناشناس بسیاری که اسلحه، قمه و چاقو به‌همراه داشتند با حضور در جمع مردم، اقدام به آشوب‌ و تیراندازی به‌سوی مردم کردند.

عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور میزان خسارت‌های واردآمده به اموال عمومی را این‌گونه عنوان کرده است: "در اغتشاشات اخیر به بیش از 50 پایگاه و پاسگاه نظامی و انتظامی حمله شد و 34 آمبولانس، 731 بانک، 140 مکان عمومی، 9 مرکز مذهبی، 70 پمپ‌بنزین، 307 خودروی شخصی و غیردولتی، 183 خودروی انتظامی و 1076 موتورسیکلت شخصی مورد حمله قرار گرفتند."

اگرچه تاکنون آمار دقیقی از تعداد مجروحان و کشته‌شدگان حوادث اخیر اعلام نشده است، اما وزیر کشور اعلام کرده که "نیرو‌های زخمی در حوزه امنیتی 2 برابر نیرو‌های مصدوم‌شده عادی است."

برای بررسی اینکه مردم عادی چگونه مصدوم شدند و از سوی چه‌کسانی مورد هجمه قرار گرفتند، به یکی از بیمارستان‌های تهران در جنوب شرق تهران که محل مداوای بسیاری از مجروحان اغتشاشات اخیر است، رفتیم.

این بیمارستان در هفته گذشته شب‌ها و روزهای شلوغی را تجربه کرده است. این مرکز درمانی علاوه بر اینکه محل مداوای مجروحان بوده، مورد هجوم اغتشاشگران هم قرار گرفت. آشوب‌طلبان  اگرچه نتوانستند وارد بیمارستان شوند، اما بانک کناری بیمارستان را به‌آتش کشیدند و اموال آن را به‌غارت بردند.

یکی از مسئولان این بیمارستان می‌گوید: در هفته گذشته و به‌خصوص در روزهای یکشنبه و دوشنبه حدود 87 نفر مجروح به این بیمارستان منتقل شدند که در درگیری‌ها و اغتشاشات جراحت‌های عمیق پیدا کردند. میان آنان، زنان و کودکانی هم بودند که توسط اشرار زخمی شدند.

از آن 87 نفر، بسیاری طی روزهای گذشته مرخص شده بودند و حدود 15 نفر همچنان در بیمارستان بستری بودند، دو نفر از آنان وضعیتشان بسیار وخیم بود و در بخش ICU بستری بودند، یکی از آنها به‌دلیل اینکه گلوله به چشم راستش اصابت کرده بود، چشمش تخلیه شده بود.

یکی از مجروحان که جوانی 20ساله است، می‌گوید: محل کار من در آریاشهر است. پس از اینکه از محل کارم برگشتم، متوجه شدم که محله ما شلوغ شده است، به همین دلیل تصمیم گرفتم ماشینم را در منزل مادربزرگم که کمی آن‌طرف‌تر بود، پارک کنم. ماشین را پارک کردم و از منزل مادربزرگم خارج شدم. سر چهارراه شلوغ بود. از چند کوچه آن‌طرف‌تر رفتم تا برای من اتفاقی نیفتد.

او ادامه می‌دهد: در یکی از کوچه‌های باریکی که نزدیک خانه‌مان بود، دو نفر جلوی من بودند. از آنان خواستم کنار بروند تا من رد شوم. به صورتشان که نگاه کردم هر دو صورتشان را پوشانده بودند و یکی از آنان خالکوبی داشت. چهره‌هایشان اصلاً برای من آشنا نبود و معلوم بود که از بچه‌های محله ما نیستند. بینشان که قرار گرفتم، به‌یک‌باره سمت راست بدنم به‌شدت داغ شد. ابتدا فکر کردم سنگی به بدنم برخورد کرده است، اما دو سه قدم که جلوتر رفتم دیدم از بدنم خون می‌ریزد و لباس‌هایم خونی است.

این جوان می‌افزاید: پس از مدت کوتاهی از هوش رفتم و به زمین افتادم. مردم من را بلند کردند، در ماشین گذاشتند و به بیمارستان رساندند. گلوله از کنار قلبم گذشته بود و از بدنم خارج شده بود، دکتر می‌گفت "به‌احتمال زیاد با اسلحه کلت مورد هدف قرار گرفتی".

جوان دیگری که دارای همسر و فرزند است نیز در اغتشاشات هفته گذشته مورد اصابت گلوله تفنگ قرار گرفت و مجروح شد. او در این خصوص می‌گوید: آن شب خانه پدرخانمم بودیم. منزل خودم کنار کلانتری بود و آنجا بسیار شلوغ بود. خانمم گفت داروهای فرزندمان را در منزل جا گذاشته‌ایم. او درخواست کرد تا با هم برویم و بیاوریم. گفتم "آنجا درگیری است، خودم می‌روم و می‌آورم".

او ادامه می‌دهد: به نزدیکی خانه که رسیدم، دو نفر از مأموران جلوی من را گرفتند و پرسیدند که "اینجا چه‌کار می‌کنی"؟، گفتم: "منزل من کنار این کلانتری است، آمده‌ام داروهای فرزندم را بردارم و ببرم."، گفتند "پس زودتر داروها را بردار و برو. اصلاً اینجا نایست چون امنیت ندارد". از مأموران که دور شدم، دیدم یک نفر با لباس زردرنگ به‌سمت من شلیک کرد و من پس از مدتی به زمین افتادم.

این جوان همچنین می‌گوید: آن افرادی که روبه‌روی کلانتری تجمع کرده بودند، برای بنده ناآشنا بودند و از اهالی محل ما نبودند، بیشترشان چهره‌هایشان را پوشانده بودند، اجازه تصویربرداری نمی‌دادند و هر را چراغی هم بود می‌شکستند تا زیر نور شناسایی نشوند. آنان حتی تابلوهای تبلیغاتی را هم که دارای نور بود تخریب کردند.

بیشتر افرادی که در اغتشاشات اخیر مجروح شدند، جوانانی بودند که نقشی در درگیری‌های اخیر نداشتند. جوان دیگری که از اهالی شهر قدس است، می‌گوید: برای خرید به بیرون از منزل رفته بودم که به‌یک‌باره اطرافم شلوغ شد و در این بین تیری به پایم اصابت کرد و به زمین افتادم، اصلاً نفهمیدم که این تیر از کجا به‌سمت من شلیک شد.

بیشتر مجروحان اغتشاشات با تیر غیرجنگی هدف قرار گرفته بودند. یکی از آنان که سه بخش از بدنش با ساچمه‌های تیر مصدوم شده است، می‌گوید: بنده در قلعه‌حسن‌خان کار بنایی انجام می‌دهم. بعدازظهر که از سر کار به منزل برگشتم، تصمیم گرفتم به تهران بیایم تا برخی از وسایل خود را که قبلاً در آنجا کار می‌کردم، بردارم. در مسیر متوجه شلوغی و ازدحام جمعیت شدم، منصرف شدم و تصمیم گرفتم که برگردم، در همین حین به‌یک‌باره مورد اصابت گلوله قرار گرفتم. در آن تاریکی شب متوجه نشدم که چه‌کسی و از کجا به‌سمت من شلیک کرد. یکی از ساچمه‌ها به پا، یکی به پهلو و یکی به دستم اصابت کرد.