ایرنا- تناقض گویی، فراموشی و فرافکنی حاکمان سعودی به ویژه از زبان و رفتار شاه عربستان و پس از آن، سناریوی همیشگی اتهام‌زنی به ایران، امری عادی شده است؛ چه در سرکوب مخالفان و مثله کردن آنان نظیر قتل جمال خاشقجی در ترکیه و چه در بمباران و تکه تکه کردن کودکان در یمن یا تیراندازی به معترضان در عراق.

ملک سلمان بن عبدالعزیز آل سعود روز چهارشنبه فعالیت سال چهارم دوره هفتم شورای مشورتی سعودی را با انتقاد از ایران افتتاح کرد.

او با تکرار ادعاهای گذشته، ایران را به «اندیشه توسعه طلبانه و خرابکارانه» متهم کرد و مدعی شد که ایران «به ملت خود ضرر وارد کرده است».      

ملک سلمان از جامعه جهانی خواست تا «مرزی برای برنامه هسته ای و موشکی بالستیک ایران وضع کند و تدابیر کافی را برای توقف فوری دخالت های رنج آور ایران در امور داخلی سایر کشورها اتخاذ کند».

او مثل همیشه توان یمنی ها را در دفاع از خود نادیده گرفت و نیز مدعی شد که «سلاح های ایرانی در حمله به تأسیسات آرامکو مورد استفاده قرار گرفته است».

پادشاه سعودی در سخنرانی سالانه خود در مجلس شورای مشورتی این کشور، ادعا کرد که «عربستان به تلاش های خود برای نجات یمن ادامه می دهد؛ در حالی که ایران چندین دهه است که در امور همسایگانش دخالت می کند».

البته تصاویر اجساد قطعه قطعه شده کودکان یمنی در بمباران های جنگنده های سعودی– اماراتی نشان دهنده میزان «تلاش های عربستان برای نجات یمن» است!

همزمان با اظهارات سلمان، شاه سعودی درباره «نجات یمن»، سازمان ملل روز چهارشنبه مصادف با روز جهانی کودک اعلام کرد که بیش از ۵۰ درصد کشته های جنگ یمن، زنان و کودکان هستند. بزرگترین بحران انسانی و گرسنگی فراگیر به همت عربستان سعودی در یمن رخ داده است و گذشته از تعدد کودکان کشته شده در زیر آوارهای بمباران و ترکش های راکت ها و خمپاره های ائتلاف سعودی- آمریکایی، آمار مرگ و میر کودکان بر اثر گرسنگی و بیماری در کشور یمن به لطف حمایت مرگبار پادشاهی سعودی تکان دهنده است: هر ۱۰ دقیقه یک کودک جان می بازد.

جالب آنکه ادعاهای شاه سعودی در حمایت از مردم یمن، تقریباً همزمان با روز جهانی کودک تبدیل به سوژه داغ کاربران عرب درباره «روزهای تلخ کودکان یمنی با جهنم هر روزه ائتلاف سعودی» برای آنان شد و سیل تصاویر کشتار فجیع کودکان با حملات جنگنده های سعودی و اماراتی در شبکه های اجتماعی با سه هشتگ اصلی « #یوم_الطفل_العالمی /  #ChildrensDay / #YemenChildren » به راه افتاد.

اظهارات تکراری با پافشاری بر اشتباهات گذشته و انداختن توپ اشتباهات در زمین دیگران، رویه معمول حاکمان سعودی است اما چند نکته درباره سخنان شاه سعودی نباید از نظر دور بماند:

۱- تناقض گویی و فراموشی شاه سعودی هرچند عادی شده باشد اما تبعات خاص خود را دارد.

در ۲۶ شهریور سال جاری، سلمان بن عبدالعزیز پادشاه سعودی در واکنشی متناقض به حمله پهپادی ارتش و کمیته های مردمی یمن به تأسیسات نفتی آرامکو از یک سو ادعا کرد که کشورش توان دفاع از خود را دارد و از سوی دیگر از جامه جهانی خواست تا اقدام لازم برای جلوگیری از ادامه این حملات را به عمل آورد. او خیلی زودتر از حد انتظار فراموش کرد که عربستان توان دفاع از خود را دارد.

از این گذشته هذیان گویی ناشی از آلزایمر و نسیان شاه سعودی امری پوشیده و پنهان نیست. این مسأله ای است که مترجمان سخنان حاکم پراشتباه سعودی در نشست های متعدد به طور جدی با آن دست به گریبانند.

معضل مترجمان نه فقط به علت نامفهوم بودن تلفظ کلمات از زبان شاه بیمار و سالخورده، بلکه فراموشی کلمات و عبارات و اشتباهات فاحش در تلفظ کلمات از روی کاغذ است. به این مشکل شاه سعودی باید گم کردن سطرها یا حتی جا انداختن بعضی صفحات را هم اضافه کرد که گاهی منشی نشسته در پشت سر ملک سلمان را مجبور به مداخله و تصحیح می کند.

روز ششم اسفند سال گذشته، سلمان بن عبدالعزیز که در نشست سران کشورهای اروپایی و عضو اتحادیه عرب در شرم الشیخ مصر سخن می گفت، چندین بار با اشتباهات خود مترجمان و حاضران را حیران کرد تا جایی که عضو هیأت سعودی از پشت سر سلمان مداخله کرد تا به او بگوید یکی از صفحات سخنرانی را جا انداخته است.

یکی از مشکلات شاه عربستان، خواندن اعداد است. سلمان در سخنرانی شرم الشیخ وقتی درباره مسأله فلسطین سخن می گفت، به جای مرزهای ۱۹۶۷ (در اشاره به مناطق اشغال شده فلسطینی ها به دست صهیونیست ها در سال ۱۹۶۷ میلادی)، اشتباهاً عبارت «سرزمین های ۱۹۳۷» را بر زبان آورد. در سخنرانی اخیر روز گذشته (چهارشنبه) نیز مکث های طولانی او در خواندن اعداد این جمله آشکار بود: «عربستان ۲۸۶ مرتبه با موشک بالستیک و ۲۸۹ بار با پهپاد هدف حمله قرار گرفت» و حتی نتوانست عبارت «۱۹۰ کشور» را هم بدون مکث بخواند.

نگاهی به آرشیو ویدیوهای سخنرانی های ملک سلمان نشان می دهد که فراموشی شاه سعودی و اشتباهات فاحش او حتی فرزندش محمد بن سلمان را نیز مضطرب می کند و زبان بدن ولیعهد، نظیر خاراندن سر هنگام صحبت شاه و جابجا شدن مکرر او روی صندلی، حین صحبت های پدرش، گویای این مسأله است.

۲- اتهام زنی حاکمان سعودی به ایران در دسترس ترین راه فرار از مسؤولیت با تأکید بر ایران هراسی و خلق دوگانه عرب و عجم است. سال گذشته در همین شورای مشورتی، تقریبا همین محتوا درباره یمن و ادعای نقش ایران در آن از زبان شاه سعودی با اشتباهات گفتاری فاحش و فراموشی های پی در پی و گم کردن سطرها و واژه های متن سخنرانی مطرح شد و همان زمان نیز، کاربران عرب به ویژه یمنی ها، تصاویر و ویدیوهای جنایات عربستان سعودی در حمله به یمن و کشتار کودکان و بمباران مدارس و بیمارستان ها و مجالس عروسی و عزا را در واکنش به فرافکنی های حاکمان سعودی منتشر کردند.

۳- عبارت هایی که در سخنرانی شاه سعودی به اوضاع روزهای گذشته در بعضی مناطق ایران اشاره دارد؛ عبارت هایی مثل «اندیشه توسعه طلبانه و خرابکارانه ایران» و نیز آنچه به ادعای ملک سلمان «به ملت ایران پیش از سایر ملت ها ضربه می زند» و اینکه «ایران نتیجه کارهای خود را می بیند» در یک نگاه، مشخصا در چارچوب تکمیل همان پروژه ای است که محمد بن سلمان ولیعهد سعودی پیش تر درباره «انتقال ناآرامی ها به داخل ایران» از آن سخن گفته است.

رسانه های عربی در این باره نوشتند که پیام های سلمان بن عبدالعزیز برای ایران و تکرار لحن ضد ایرانی او با آشوب های داخل ایران و البته با قول حمایت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا که درگیر مشکلات متعدد داخلی است و شاید با پشتگرمی به اعزام ناو آبراهام لینکلن به خلیج فارس در مقابل دوشیدن دوباره عربستان همراه شده است. از این منظر، چنین به نظر می رسد که شاه سعودی به ناآرامی های اخیر داخل ایران با کمک آمریکا امید بسته است؛ آشوب هایی که ناکام ماند اما سلمان، همچنان از خاکستر ناآرامی، بوی کباب استشمام می کند.