فارس نوشت: دولت در حالی اصرار بر تکمیل اجرای برنامه‌ اقدام گروه ویژه اقدام مالی FATF بخصوص تصویب لوایح الحاق ایران به کنوانسیون‌های پالرمو و تامین مالی تروریسم CFT را دارد که مقامات وزارت‌امور خارجه و وزارت بازرگانی آمریکا در دو سال اخیر پیگیر اجرای برنامه‌ اقدام FATF توسط ایران بوده‌اند و از عدم اجرای کامل این برنامه توسط ایران انتقاد کرده اند.

در دو سال اخیر، مقامات آمریکایی به طور مکرر از ایران درخواست کرده‌اند که لوایح الحاق به کنوانسیون‌های تامین مالی تروریسم و پالرمو را هر چه سریعتر و بدون شرط‌گذاری تصویب نمایند. این درخواست‌ها در حالی تکرار می‌شوند که FATF تاکنون سه دفعه اقدامات مقابله‌ای علیه ایران را به تعویق انداخته و هر بار چهار ماه به ایران فرصت داده است تا اجرای برنامه‌ی اقدام را تکمیل نماید. مقایسه رفتار مقامات آمریکایی با رفتار FATF که اقدامات متعدد ایران را نادیده گرفته و بر روی تصویب لوایح الحاق به کنوانسیون‌های پالرمو و CFT اصرار می‌ورزد، نشانگر وجود ارتباط بین FATF و سیاست‌های آمریکا در قبال ایران است.

تاکنون برخی مقامات آمریکایی در اظهارات شان به استفاده ابزاری از FATF توسط آمریکا اشاره کرده اند. اخیرا وزارت امور خارجه آمریکا هم در بیانیه ای به این موضوع اشاره کرده است. در تاریخ 10 آبان‌ماه، وزارت امور خارجه آمریکا بیانیه‌ای در حمایت از اقدامات مقابله‌ای FATF علیه ایران منتشر کرده که در بند اول آن آمده است: «ایران نشان داده است که اراده‌ای برای رسیدگی به نقصان‌های نظام ضدپولشویی و ضدتامین مالی تروریسم خود ندارد و تعمدا می‌خواهد هیچ شفافیت در اقتصاد آن نباشد تا بتواند به صادرات تروریسم ادامه بدهد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به اجرای نقشه‌های تامین مالی غیرقانونی خود در ابعاد بزرگ ادامه می‌دهد تا از فعالیت‌های مخرب خود حمایت کند».

در بند بالا وزارت خارجه آمریکا تلویحا اذعان دارد که اجرای خواسته‌های FATF منجر به شفاف‌سازی اقتصاد ایران برای آمریکا خواهد شد و این شفاف‌سازی از دور زدن تحریم‌ها توسط سپاه جلوگیری خواهد کرد.

در بند دیگری از بیانیه وزارت امور خارجه آمریکا آمده است: «جامعه جهانی تصریح کرده است که ایران باید به تعهدات خود عمل کرده و مانند یک ملت عادی رفتار کند. FATF به ایران هشدار داد که باید کنوانسیون‌های پالرمو و تامین مالی تروریسم را در تطابق با استانداردهای FATF تا فوریه 2020 تصویب نماید. در غیر اینصورت FATF اقدامات مقابله‌ای را به طور کامل علیه ایران برمی‌گرداند. ما (وزارت امور خارجه آمریکا) از تصمیم FATF برای محافظت از نظام مالی بین‌الملل حمایت می‌کنیم و از اعضای FATF می‌خواهیم ایران را بابت اقدامات ادامه‌دار خودش در زمینه تروریسم و تأمین مالی تروریسم پاسخگو کنیم».

این بند نیز اعتراف تلویحی آمریکا به جایگاه FATF در سیاست فشار حداکثری آمریکاست. مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا و دیگر مقامات آمریکایی در تشریح سیاست فشار حداکثری اذعان داشته‌اند که این سیاست با هدف «عادی‌سازی» رفتار ایران دنبال می‌شود. بنابراین اجرای خواسته‌های FATF و به طور خاص تصویب لوایح الحاق ایران به کنوانسیون‌های پالرمو و CFT ابزاری در جهت تغییر رفتار ایران نسبت به خواسته‌های آمریکاست.

حال این سوال مطرح می شود که در حالی که FATF تکمیل‌کننده پازل فشار حداکثری آمریکاست و در نتیجه، افزایش فشارهای اقتصادی را به دنبال دارد، چرا مسئولان دولتی با دادن وعده بهبود شرایط اقتصادی بر تکمیل اجرای برنامه‌ اقدام FATF بخصوص تصویب دو لایحه مذکور اصرار دارند؟