به گزارش الف بالتیمورسان، پرتیراژترین روزنامه ایالت مریلند آمریکا در مطلبی به قلم  "جان کریسپ" ستون نویس خود، استفاده از گزینه های نظامی در خاورمیانه بسیار دشوار خواند و نوشت زمان آن است تا تحریم های آمریکا علیه ایران رفع شود. 

متن کامل این مطلب را بخوانید:

« چندین سال است که می گویم ایران تنها قدرت خاورمیانه است که به احتمال بسیار قوی می تواند ثبات نسبی در منطقه برقرار کند. آمریکا چندین دهه برای این منظور تلاش کرده اما شکست خورده است. اکنون ماموریت ناقص رئیس جمهور ترامپ در شمال سوریه و بیان آرزوی خروج کامل از خاورمیانه سبب شده است تمام آنچه که اعتبار و نفوذ احتمالی مورد استفاده آمریکا در گذشته بوده، از بین برود. 

به عبارت دیگر، سرمایه های ما در خاورمیانه محدود است. که عمدتا از دو عنصر تشکیل شده است: تهدید توان نظامی و تحریم های ناشی از "فشار حداکثری" که در حال فلج کردن اقتصاد ایران است. 

همان طور که مشخص شده، استفاده منطقی از قدرت نظامی در خاورمیانه بسیار دشوار است؛ تبعات ناخواسته جنگ معمولا بیشتر از قابلیت آن در حل مشکلات است. 

لذا زمان آن فرارسیده است که از آخرین سرمایه خود یعنی  توافق با ایران استفاده کنیم؛ تا در خاورمیانه ثبات برقرار کرده و همچنین به تنش زدایی بین دو قدرت فرقه ای منطقه منجر  شود: شیعیان (ایران) و اهل تسنن (عربستان). 

چنین توافقی هژمونی ایران را بر مناطق عمدتا شیعه خاورمیانه از تهران تا دمشق به رسمیت می شناسد، یعنی نوعی جدید از "شبه خلیفه گری" تحت نفوذ روحانیون در تهران. این نتیجه شاید بهترین انتظاری نباشد که می توانیم تصور کنیم، اما از آنجایی که ما توانایی خود را برای کنترل خاورمیانه از دست داده یم، وقت آن رسیده است تا واقعیات کنونی را بپذیریم. 

تاثیر نامناسب این ساز و کار از یک طرف، رها کردن بشار اسد در قدرت است، البته در آن جنگ شکست خورده ایم. از طرف دیگر، ایران تحمل چندانی در قبال فرقه های سنی وابسته به داعش در منطقه و همچنین خلاء های قدرت در حوزه این گروه نخواهد داشت. نابودی داعش امتیازی خواهد بود که ایران آماده است بپردازد. ضمنا، یک ایران قوی، نقش روسیه را در منطقه از بین می برد. روسیه که همواره آماده سوء استفاده از آشوب های بین المللی است، از یک فرصت در سوریه استفاده کرد. اما ایران بیشتر از ما خواستار حضور روسیه در خاورمیانه نیست؛ لذا ظهور مجدد ایران یعنی بی نیازی به روس ها.  

امنیت اسرائیل در چنین توافقی یک بخش غیرقابل مذاکره خواهد بود. اما به رغم "مرگ بر اسرائیل های" ایران، حمایت ما از اسرائیل امتیاز کوچکی برای ایران خواهد بود؛ به این دلیل که آمریکا قطعا آماده است برای حفاظت از اسرائیل از توان نظامی استفاده کند. 

و درباره عراق چطور؟ بعد از آنکه ادعای بوش/چنی برای حمله به عراق در سال 2003  ناکام ماند، آنها دیدگاه "عراق باثبات و دمکراتیک که متحد آمریکا است و می تواند عاملی علیه ایران باشد"، را جایگزین ادعای قبلی خود کردند. اما"لیندا رابینسون" محقق نشریه "فارین افریرز" در تازه ترین شماره آن گفته خیلی زود است تا از آنچه که "دمکراسی شکننده بغداد" نامید، دست بکشیم. 

اما رابینسون خاطرنشان می کند که سیاست های ترامپ به گونه ای نیست که عراق را در طرف ما نگه دارد. و اقدام اخیر او در تنها گذاشتن کردها (در سوریه) و اعلام علنی بی علاقگی به خاورمیانه  باید رهبران عمدتا شیعه عراق را به این واداشته باشد که آیا عاقلانه نیست به جای واشنگتن، با تهران تعامل کنند؟ 

بهترین چیزی که می توانیم درباره اش معامله کنیم، تحمل سنی ها و کردهای ساکن عراق و سوریه است. اما این مساله بخشی از تنش های گسترده تر فرقه ای بین ایران و عربستان است، مناقشه ای که هیچ ارتباطی به ما ندارد تا در آن از یک طرف درگیر حمایت کنیم. 

شاید یک ایران قوی، چندان خوشایند نباشد اما اجتناب ناپذیر است. از طرف دیگر، ایران در میان کشورهای منطقه، قدیمی ترین گرایش را به دمکراسی دارد، سنتی که در پادشاهی عربستان سعودی هیچ خبری از آن نیست. جمعیت بسیار زیادی از ایرانی ها پس از انقلاب به دنیا آمده اند  که خواهان تعادل و امروزی شدن هستند، خواسته ای که تحت "فشار حداکثری" هرگز محقق نخواهد شد. 

در هر حال، جنگ آمریکا برای اعمال نفوذ در خاورمیانه، در سال 2003  که به عراق حمله کردیم، شکست خورد. ایران برنده آن جنگ بود. اقدامات اخیر ترامپ نیز این پیروزی را برای ایران مستحکم تر کرد. این شاید نتیجه ای نباشد که ما بخواهیم، اما نتیجه ای است که در دست داریم. ما می توانستیم بسیار بدتر عمل کنیم، و در حقیقیت بدترین ها را داریم. زمان مذاکره با ایران است. »