شفافیت آرای نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان طرحی است که تعداد زیادی از علاقمندان به حوزه سیاست به آن واکنش نشان دادند و نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم با نگاه موافق و مخالف در این باره صحبت کردند که گزارش جالب «۲۹۰ نماینده مجلس چه نظراتی درباره شفافیت آرا دارند» در همین زمینه بیانگر موافقت اکثریت قاطع نمایندگان به تعداد ۲۲۶ نماینده با این طرح بود ولی رأی منفی سوم شهریور‌ماه ۱۰۳ نماینده در رد دوفوریت طرحی که دارای ۱۹۵ امضا برای طرح داشت، بیانگر ابهام رفتار‌های سیاسی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و تعارض بین محتوای مصاحبه‌های نمایندگان مجلس شورای اسلامی با رأی رسمی آنان دارد.
مشخص بودن آرای نمایندگان مردم درباره طرح‌ها و لوایح در حافظه افکار عمومی و در رسانه‌ها ثبت می‌شود و مسیر فکری و سیاسی نماینده مردم را مشخص می‌کند و رفتار‌های سیاسی وی هم در چارچوب قرار می‌گیرد و از «جهت باد» و به هر طرف‌روی خارج می‌شود و شائبه رأی‌دادن به وزیر و طرح و لایحه و امضا‌کردن یا نکردن به خاطر منافع غیر‌مردمی دور می‌شود و شجاعت نمایندگان و پیگیر‌بودن و نگاه چند‌وجهی به موضوع‌ها توسط نماینده مجلس را دو‌چندان می‌کند.
اظهار‌نظر‌هایی مانند شفافیت برای همه نهاد‌های قانون‌گذار و احتمال غرض وزرا از نمایندگان مخالف هم به عنوان دلایل مخالفت برخی نمایندگان مطرح شد که به نظر می‌رسد گسترش ابعاد یک طرح برای کم‌اثر‌شدن اصل طرح باشد و بدون نگاه مثبت یا منفی به وضعیت شفافیت سایر نهاد‌های قانون‌گذار به نظر می‌رسد که مشروط‌کردن حق مردم به موارد مشابه دیگر مناسب نیست و اثر رأی مثبت یا منفی در ارتباط وزرا با نماینده هم از ضعف نماینده معتقد به این اشکال نشأت می‌گیرد و نماینده باید در حوزه قانون‌گذاری و نظارت فعال و اثر‌گذار باشد و به موضوع‌های اجرایی و دخالت در آن دوری کند به همان‌گونه که در سال پایانی فعالیت نمایندگان شاهد کُند‌شدن اثر‌گذاری نمایندگان در مدیران دولتی هستیم و این نوع نگاه به طول دوران نمایندگی تعمیم داده‌شود تا شجاعت و استقلال نمایندگان تقویت شود.
