به گزارش مهر، بنفشه زهرایی مدیرکل دفتر مدیریت، مصرف و ارتقای بهره وری آب و آبفای وزارت نیرو در نشستی خبری با بیان اینکه پدیده گرمایش جهانی از اواخر قرن نوزدهم آغاز شده است، گفت: نشانه های این آغاز را می توان ذوب شدن یخچال های قطبی و در نتیجه آن بالا آمدن سطح آب دانست. علت اصلی این گرمایش جهانی را باید غلظت گازهای گلخانه ای دانست چرا که دمای سطح زمین از سال ۱۹۲۰ میلیارد در حال افزایش بوده، بنابراین باید گفت تغییر اقلیم پدیده غیر قابل انکار است.
وی ادامه داد: هیچ راهکاری برای مدیریت گرمایش زمین جز کنترل و کاهش گازهای گلخانه ای موجود ندارد. البته بزرگترین آلوده کنندگان جو زمین را باید آمریکا، چین، هند، روسیه، عربستان سعودی و ... دانست.
به گفته این مقام مسئول اروپایی ها بیشترین تلاش را برای محدود کردن گازهای گلخانه ای انجام می دهند. این در حالی است که آمریکا از دهه ۷۰ میلادی به بعد تغییری در روند انتشار گازهای گلخانه ای خود نداده است. از سوی دیگر انتشار گازهای گلخانه ای چین از نیمه دهه ۸۰ میلادی تاکنون روبه افزایش بوده و نه تنها کم نشده بلکه چندین برابر نیز شده است. البته در این بین سهم خاورمیانه نیز قابل توجه است.
زهرایی افزود: بررسی آمار دمای سطح زمین و هوا نشان می دهد که ۱۶ سال از ۱۷ سال گرمترین سالهایی که کره زمین از اواخر قرن نوزده میلادی تجربه کرده بعد از سال ۲۰۰۰ میلادی بوده است چنانچه از سال ۱۹۳۰ میلادی به بعد دمای هوا همواره بالاتر از متوسط قرار داشته است.
این مقام مسئول غیر قابل پیش بینی بودن آینده را که دامنه آن در تغییر الگوی بلایای طبیعی دیده می‌شود، به عنوان یکی از مشکلات تغییر اقلیم و تبعات آن عنوان کرد و گفت: طبق آمار موجود بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۱ میلادی ۳ هزار و ۴۵ سیل، ۲ هزار و ۶۸۹ طوفان، ۴۷۰ خشکسالی، و ۳۹۵ یخبندان شدید در سراسر جهان رخ داده است. این در حالی است که افزایش آتش سوزی جنگلها، افزایش بارانهای جدید و همچنین افزایش سرعت بارش های موسمی، ذوب برق و یخ نیز از دیگر تبعات تغییرات اقلیمی به شمار می رود.
مدیرکل دفتر مدیریت، مصرف و ارتقای بهره وری آب و آبفای وزارت نیرو اظهار داشت: بارش های امسال نتوانسته از ۸۰ درصد کشور خشکسالی را جبران کند چرا که روند بارش در ایران به طوری تغییر کرده که نمی تواند منابع زیرزمینی کشور را تغذیه کند و بعد تبدیل به باران شده و به جای زمستان در بهار شاهد آن هستیم.
به گفته این مقام مسئول هر چند تعداد روزهای تر سال زیاد شده اما این باران تغییری در منابع آبی ندارد البته اثرات تغییر اقلیم در نقاط مختلف کشور متفاوت است که یکی از تبعات این تغییر اقلیم را تا سال ۲۰۵۰ میلادی باید میزان منابع آب قابل بهره برداری در مناطق خشک ایران واقع شده است دانست که بین ۱۰ تا ۳۰ درصد کاهش را تجربه می کند. همچنین برای حوزه خلیج فارس افزایش بارش های تابستانه و کاهش بارشهای زمستانه تا ۳۰ درصد پیش بینی شده که تاثیر قابل توجهی بر منابع آب ایران گذاشته است.
زهرایی در پایان تصریح کرد: پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۹۰ میلادی سطوح تحت پوشش خشکسالی های شدید بین ۱۰ تا ۳۰ درصد فراوانی و وقوع خشکسالی ها تا دو برابر و متوسط تداوم خشکسالی ها بین دو تا ۶ برابر افزایش یابد. که البته مطالعه چندانی درباره اثرات تغییر اقلیم بر آبهای زیرزمینی نشده اما به نظر می رسد افزایش شدت و فراوانی خشکسالی ها و سیلاب ها موجب تخلیه روان آب ها شود.
