علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی در نطق پیش از دستور روز سه شنبه در دفاع از نمایندگان مجلس سخنرانی نسبتاً مفصلی انجام داد. لاریجانی در سخنرانی خود نسبت به انتقادات صورت گرفته به برخی از نمایندگان در خبرگزاری ها و صدا و سیما اعتراض داشت.
بیشتر بخوانید:
لاریجانی: فحش به مجلس جز خواسته اسرائیل است؟
بخشی از صحبت های رئیس مجلس درباره ماجرای پروانه سلحشوری است که رئیس مجلس بدون اشاره به ماجرا و نام بردن از وی نسبت به انتشار شایعه برادرزاده ماساژور ایراد و انتقاد داشتند که بدون شک سخنی معقول و منطقی است و هیچ فردی حق تهمت‌زدن به هیچ‌کسی را ندارد و انتظار می‌رود نهادهای امنیتی و قضائی افرادی را که این شایعه را مطرح کردند شناسایی و با آنها برخورد کنند.
اما از لاریجانی انتظار می رود به عنوان رئیس مجلس شورای اسلامی نسبت به سخنان این نماینده مجلس که خواستار شورش و حضور مردم در خیابان ها شده بود نیز واکنش نشان می داد. آیا آقای لاریجانی با سخنان نماینده مجلس موافق است؟
آیا این توقع از نماینده مجلس که بر اساس همان سازوکارهای مردم سالاری که به او فرصت داده در آن جایگاه قرار گیرد خواهان اصلاحات شود نیز خواسته زیادی است؟ چرا رییس مجلس انتظار دارد اهمیت و حساسیت شرایط کنونی را صرفاً رسانه ها و صدا و سیما درک کنند و آیا نباید از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز چنین انتظاری داشت؟ آیا اگر فرد دیگری خواهان شورش و اعتراضات خیابانی شده بود نیز این چنین از وی حمایت می شد؟
لاریجانی در این نطق از کمیسیون اصل نود مجلس خواسته به این مسائل رسیدگی کند. اینکه کمیسیون اصل نود مجلس بتواند به مطالب مطرح در رسانه ها ورود کند با قانون اساسی منافات دارد. در اصل نود قانون اساسی اشاره شده است: «هر کس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضائیه داشته باشد، می تواند شکایت خود را کتبآ به مجلس شورای اسلامی عرضه کند. مجلس موظف است به این شکایات رسیدگی کند و پاسخ کافی دهد و در مواردی که شکایت به قوه مجریه و یا قوه قضائیه مربوط است رسیدگی و پاسخ کافی از آنها بخواهد و در مدت متناسب نتیجه را اعلام نماید و در موردی که مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند.»
اما مهم‌تر از همه چیز روال همیشگی لاریجانی و مجلس در دفاع از نمایندگان است. دفاع ایشان از نمایندگان مجلس شورای اسلامی مسبوق به سابقه است و حداقل در ماجرای محمدباسط درازهی و دو نماینده ای که بدلیل فساد دستگیر شدند و اخیراً در کیفرخواست محاکمه مدیران سایپا به نام آنها اشاره شده نیز هویدا شده بود.
بنابراین می توان پرسید چرا مجلس در ماجرای نماینده سراوان بلافاصله بعد از پخش فیلم درگیری با کارمند گمرک تشکیل جلسه غیرعلنی می دهد آیا اصولاً مجلس در مسائل دیگر نیز به این سرعت عمل می کند؟ آیا نمی توان از مجلس انتظار داشت چنین حساسیتی را نسبت به مسائلی که عموم مردم با آنها درگیرند نیز داشته باشد؟
فراتر از آن در فیلمی که از آن جلسه منتشر شد مشخص است که بحث از برخورد با فیلمبردار ماجرای گمرک، استعفا، استیضاح و ... است و اصلاً صحبتی از ادبیات نماینده مجلس، دلیل درگیری، علت حضور در گمرک و ... مطرح نیست!
همچنین در ماجرای محمد عزیزی و فریدون احمدی چرا مجلس شورای اسلامی و هیات نظارت اینگونه از دو نماینده ای که متهم هستند حمایت کرده است؟ آیا تلاش برای تبرئه این افراد صحیح است. گویی اراده ای وجود دارد که نمایندگان فراتر از مردم عادی به تصویر درآیند و آنها غیرقابل پاسخگو نشان داده شوند. در صورتی که نمایندگان به صراحت قانون اساسی صرفاً در اعلام مواضع و دیدگاه های خود در چارچوب وظایف نمایندگی مصونیت دارند.
بنابراین باید یادآور شد جایگاه مجلس را نه رسانه و خبرگزاری ها بلکه عده اندکی از نمایندگان تخریب کرده اند که در قالب و چارچوب وظایف نمایندگی خود عمل نمی کنند. همچنین تشکیل سریع جلسات غیرعلنی، حمایت های تمام قد و بدون دلیل از نمایندگان متهم، سوء استفاده برخی نمایندگان از شرایط نامناسب موجود و ... در مجلس دهم نیز به این امر کمک می‌کند. بدون شک اگر خود مجلس با نمایندگان متخلف برخورد می کرد آیا چنین وضعیتی پیش می آمد؟ اگر این اتفاق رخ داده بود جایگاه مجلس در نزد مردم و ساختار تصمیم گیری ارتقا می یافت و در راس امور قرار می گرفت اما وقتی هیات نظارت آن چنان که توقع است برخورد نمی کند بواسطه چند نماینده کل جایگاه مجلس ضربه می خورد.
بیشتر بخوانید:
نماینده ناشایسته سراوان را مجازات کنید
نامه توکلی به لاریجانی: نمایندگان متهم به فساد را از ورود به مجلس منع کنید
هنوز فراموش نشده که امام خمینی(ره) نسبت به روحانیون فاسد چگونه موضع گیری می کرد و چرا این همه نسبت به آنها سخت گیری داشت.
مگر امام نفرمود: «خدای متعال می‌داند که من نسبت به آخوندهای فاسد آن‌قدر شدید هستم که نسبت به سایر مردم نیستم. ساواکی پیش من محترم‌تر است از آخوند فاسد...»
همچنین امام فرموده بودند: «نگوييد آخوندي هست كه دزدي مي كند ، بگوييد دزدي هست كه لباس آخوندي پوشيده است.»
این سخنان است که موجب ارتقای امام در نزد مردم شده بود و او را به محبوب ملت تبدیل کرده بود. بدون شک اگر امام غیر از این موضع گیری داشتند چنین اتفاقی رخ نمی داد.
انتظار است چنین سخنانی در تمامی دستگاه و نهادهای نظام سرلوحه کار قرار گیرد. تنها در این صورت است که از فساد و ناکارآمدی کاسته خواهد شد و نظامی در تراز انقلاب اسلامی شکل می گیرد. حکمرانی خوب که دغدغه همه نیز است طبیعتاً این گونه محقق می شود.
اتفاقاً به همین دلیل است که رئیس جدید قوه قضائیه نیز بر برخورد با قضات فاسد تاکید کرده و گفته اند: « ... اولین مدعی قاضی ناسالم قضات سالمی هستند که فراوان در دستگاه قضا حضور دارند. به هیچ عنوان به تعداد اندک قاضی ناسالم اجازه داده نخواهد شد آبروی مجموعه قضایی کشور را ببرند».
موضوع دیگر مورد انتقاد رییس مجلس درباره لاریحه تجارت است. نباید فراموش کرد که انتقادات به این لایحه صرفا به رسانه ها و یک مجری صدا و سیما باز نمی گردد بلکه در روزها و هفته های گذشته تعدادی از خود نمایندگان مجلس، کارشناسان حقوقی، اساتید دانشگاه ها و ... نیز معترض شده بودند. آیا کاستن تمامی انتقادات به یک مجری صدا و سیما صحیح است؟
