فارس نوشت: یکی از انتقاداتی که از نخستین روزهای روی کار آمدن شورای پنجم شهر شیراز در محافل عمومی مطرح بوده است، انتصاب و بکارگیری افراد حاشیه‌دار در مجموعه شهرداری و شورای شهر است.
یکی از این افراد، «محمد شعبانی» رئیس روابط‌عمومی سازمان فرهنگی، اجتماعی شهرداری شیراز بود که پس از ماجرای نصب بنرهایی در سطح شهر که در آن از تصویر سربازان رژیم غاصب صهیونیستی بجای رزمندگان دفاع مقدس استفاده شده بود، با بالا گرفتن اعتراضات مردمی و احضار به دادگاه و پس از مدتی بازداشت، ناگهان به خارج از کشور گریخت و سپس در مصاحبه با شبکه بی‌بی‌سی فارسی، به اتهام‌زنی علیه ارکان مختلف نظام پرداخت.
اما جدیدترین انتصاب بحث‌برانگیز در مجموعه شورا و شهرداری، روی کار آمدن فردی به نام «حسین امینی» به‌عنوان سرپرست روابط عمومی و امور بین‌الملل شورای شهر شیراز است که نخستین انتصاب «سید عبدالرزاق موسوی» به‌عنوان رئیس جدید شورای شهر شیراز به شمار می‌رود.
نکته تأسف‌برانگیز و قابل تأمل در رابطه با حسین امینی، آن است که در صفحه این فرد در اینستاگرام، می‌توان تعداد زیادی از پست‌هایی را یافت که در آن مسائل شرعی و عُرفی به روشنی زیر پا گذاشته شده است.
به‌عنوان نمونه هرچند این شخص تصاویر نامناسب همسر خود را به راحتی در اختیار افکار عمومی قرار داده است، اما خبرگزاری فارس از انتشار تصویر واضح وی شرم می‌کند!
جالب آن است که «مسیح علینژاد» که رهبر جریان سیاسی-فرهنگی مبارزه علیه حجاب به شمار می‌رود، از قلب ایالات متحده آمریکا با شعار آزادی «یواشکی» راهبرد خود را با احتیاط به پیش می‌برد، اما مدیر جدید شورای شهر شیراز در قلب کشور و در سومین حرم اهل‌بیت(ع)، گوی سبقت را از او هم ربوده و زیر تصاویر بی‌حجاب مادرش می‌نویسد: آزادی «غیریواشکی»!
جالب آنکه در این صفحه که به آن صفحه شخصی گفته میشود، بیش از ۵۵۰ نفر اعم از مسئولان شهری و استانی و چهره‌های سیاسی چپ و راست دسترسی دارند و هرچند این صفحه در ظاهر خصوصی نام گذاشته شده، اما در واقع در دسترس عموم قرار دارد!
فارس برای راستی‌آزمایی بیشتر از آنجا که ممکن بود بعداً این موضوع بهانه شود که «این صفحه خصوصی بوده است»، با یک اکانت نامشخص تقاضای عضویت در این صفحه به‌اصطلاح شخصی را داد که امینی نیز بدون آنکه هیچ شناختی از این اکانت داشته باشد، تقاضای وی را پذیرفت و او را به عضویت در صفحه شخصی (!) خود با انبوهی از عکس‌های خانوادگی‌اش درآورد.
نه تنها زیر پا گذاشتن موازین روشن شرعی، بلکه تبلیغ این اقدام درحالی از سوی این مدیر تازه‌منصوب در شورای شهر شیراز بارها و بارها انجام شده است که رهبر معظم انقلاب همین یک ماه پیش (سی‌ام مردادماه سال جاری) در دیدار با رئیس‌جمهوری و مسئولان دولت، با تأکید بر اینکه «با ولنگاری فرهنگی بشدت مخالفیم» فرمودند: «برخی اقدامات ضدفرهنگی سازمان‌یافته اما پنهان در جامعه در جریان است که باید تمام دستگاه‌های فرهنگی و حتی دستگاه‌های اطلاعاتی بر روی این مسائل بشدت حساس باشند.»
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ابراز نگرانی نسبت به مسئله‌ی حجاب در جامعه را بجا و صحیح دانستند و با بیان اینکه «رعایت موازین دینی و ظواهر مذهبی ازجانب مدیران در بدنه‌ی دستگاه‌ها تأثیرگذار است»، خاطرنشان کردند: «حجاب یک حکم شرعی و یک مسئله‌ی قانونی است و در این زمینه باید در درجه‌ی اول، دستگاه‌های دولتی و حکومتی و مدیران آنها مراقبت کنند تا بر اساس قانون عمل شود.»
ایشان یکی از نکات مهم در عرصه‌ی امور فرهنگی را نقش مدیران ارشد و مدیران میانی دستگاه‌ها برشمردند و رعایت موازین دینی و ظواهر مذهبی را از جانب مدیران در بدنه دستگاه‌ها خواستار شده
و در ادامه تأکید کردند: «اگر مدیران درخصوص مسائل دینی، فرهنگی و اعتقادی دستگاه‌های تحت مدیریت خود علناً مراقبت و نقش‌آفرینی کنند، قطعاً تأثیرگذار خواهد بود.»
حال سوال اینجاست در حالی که مطالبه جدی رهبر انقلاب که همین یک ماه پیش بر آن تأکید شده، «مراقبت علنی» مدیران از مرزهای اعتقادی و فرهنگی است، چرا باید شخصی به‌عنوان مدیر جامعه اسلامی منصوب شود که نه تنها اهل مراقبت و نقش‌آفرینی نیست، بلکه بینابین هم نبوده و سکوت نکرده، و حتی در کمال تعجب با بدیهیات دین «مخالفت علنی» و نه «مراقبت علنی» کرده است؟!
براستی چرا در نظامی که برای وجب به وجب آن خون صدها هزار شهید به زمین ریخته شده است تا این خاک پاک به دست اهریمنان نیفتد، اکنون افرادی باید پست و مقام بگیرند که تمام اقوامشان در ینگه دنیا زندگی آنچنانی دارند و بعد مدیر تازه منصوب‌شده شورا با انتشار تصویر خاندان خود در حالی که سگ در بغل دارند و همگی کشف حجاب کرده‌اند، با افتخار بنویسد: «جز دو عمویم بقیه در خارج از کشور متولد شده‌اند»!
براستی چه کسانی در شورای شهر اصرار دارند به افرادی در خاک پاک ایران پست دهند که افتخار آنها زندگی خارج از ایران است؟!
آیا یکی از دلایل عمده‌ای که آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی در شهر شیراز روز به روز وخامت بیشتری پیدا می‌کند، این نیست که برخی مسئولانی که متصدی اصلاح این امور هستند، خود دچار آسیب‌های فرهنگی از جنس عدم قرابت با آموزه‌های اسلامی و ایرانی هستند؟
آیا با بکارگیری چنین افرادی، شیراز در تراز سومین حرم اهل بیت(ع) قرار خواهد گرفت و آموزه‌های فرهنگی و اسلامی از مجرای نهادهایی چون شورا و شهرداری، در سطح شهر تجلی خواهد یافت؟!
این نوشتار قطعاً در مقام قضاوت درخصوص زندگی شخصی افراد نیست؛ اما نکته اینجاست که هرچند ممکن است مدیران دیگری هم باشند که به اصول دین بی‌توجه باشند، اما هرچه که هست در زندگی شخصی آنان است و اسلام هم تجسس در زندگی دیگران را منع کرده است، اما اکنون ما با پدیده‌ای جدید مواجهیم که عدم قید و بند به مبانی دینی را با افتخار و به قول خود «غیریواشکی» فریاد می‌زند!
این انتصاب‌ها در شورایی که پسوند «اسلامی» را با خود به یدک می‌کشد و فردی آزاده و جانباز که مدعی دفاع از ارزشهای اسلامی است ریاست آن را برعهده دارد، قطعاً همخوانی ندارد. آقای موسوی نیک می‌داند که با دستمال کثیف، نمی‌توان هیچ شیشه‌ای را تمیز کرد و عنوان اسلامی بودن شورا و دفاع از ارزشهای اسلامی در این مجموعه عظیم که سرنوشت زندگی شهری با بیش از دو میلیون شهروند را برعهده دارد، در صورت انتصاب افرادی که حتی در ظاهر خود را مقید به رعایت این موازین نمی‌دانند نه تنها در حد شعار باقی می‌ماند، بلکه خود مصداقی از نفوذ فرهنگی و بستری برای تکرار موارد تأسف‌برانگیزی همچون نصب بنر اسرائیلی در سومین حرم اهل بیت(ع) تلقی میشود.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که طی روزهای اخیر و قبل از انتشار این مطلب، از باب رعایت مراحل نهی از منکر، از جانب خبرگزاری فارس به‌صورت خصوصی پیامهایی به مدیران شورا و شهرداری شیراز مبادله شده و لزوم برکناری بدون سروصدای چنین افرادی تذکر داده شد، اما پس از نادیده گرفتن این تقاضای دلسوزانه و اصرار و پافشاری مدیران بر ادامه کار چنین افرادی، ناگزیر از نقد علنی شدیم تا مردم متدین شیراز و بلکه کشور در جریان تفاوت شعارها با عمل برخی افراد قرار بگیرند.
