به گزارش میزان، گیتی قاسمی گفت: به تازگی قرارداد حضور در فیلم سینمایی خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا را به ثبت رسانده و جلوی دوربین این کارگردان خوب سینما رفته‌ام.
وی درباره چگونگی حضورش در پروژه خروج افزود: در ابتدا از دفتر حاتمی‌کیا با من تماس گرفتند و من برای حضور در این پروژه دعوت شدم، به نظر من حضور در کنار ابراهیم حاتمی کیا افتخار بزرگی است و من با همین پیش زمینه فیلمنامه را خوانده و حضور در این فیلم را قبول کردم.
بازیگر فیلم سینمایی «سد معبر» در همین راستا اضافه کرد: بعد از خواندن فیلمنامه متوجه شدم که اثر بیشتر مرد محور است و تنها چند بازیگر زن در آن حضور دارند، البته با وجود مرد محور بودن اثر نقش‌های زن در این فیلم در خط داستانی و موقعیت دراماتیک تاثیرگذار بوده و جای کار دارند.
وی درباره حضور دوباره خود در جشنواره فیلم فجر تاکید کرد: من سال گذشته هم در جشنواره فیلم فجر حضور داشتم، سال گذشته دلخوری‌های وجود داشت که البته دلخوری من از افراد بود و هیچ ربطی به وضعیت کاری و یا خود سینما نداشت، در فیلم خروج هر اتفاقی بیفتد برای من تجربه مفیدی خواهد بود زیرا ابراهیم حاتمی کیا شبیه هیچکدام از کارگردانانی که تاکنون با آنها همکاری داشته ام نیست.
بازیگر فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» در همین رابطه ادامه داد: از نظر من ابراهیم حاتمی کیا یک استاد است، وی از جمله معدود افرادی است که به اعتقادات خود پایبند مانده و راه خود را بدون توقف ادامه می دهد، من از لحاظ ایده، افکار و اعتقاد احساس اشتراک بسیاری با حاتمی کیا دارم، زیرا خود من هم بچه جنگ هستم و پدرم در این راه سختی‌های بسیاری کشیده است، پدر من جانباز هشت سال دفاع مقدس است و به همین دلیل فضای ذهنی حاتمی کیا را به خوبی درک می کنم.
وی با اشاره به حضورش در شهرستان گچساران اضافه کرد: شرایط کار در فیلم خروج بسیار سخت است، من دیروز برای نخستین بار جلوی دوربین حاتمی کیا رفته و اولین سکانس‌هایم را بازی کرده ام، من تمام سختی های حضور در خروج همچون گرما و دوری از خانواده را قبول کرده ام زیرا حضور در کنار حاتمی کیا تجربه، درس و افتخار است.
بازیگر فیلم سینمایی ویلایی‌ها درباره نقش خود در فیلم خروج خاطرنشان کرد: من در خروج نقش خواهر فرامرز قریبیان را ایفا می کنم، برای همین بیشترین بازی را با وی دارم، البته علاوه بر وی با پانته‌آ پناهی ها و آتش تقی پور هم بازی بسیار زیادی دارم.
