انتشار یادداشتی با عنوان« قرار نیست «سوییس» شویم، اما ...» در نقد سخنان آیت‌الله مصباح‌یزدی با نظرات متعدد مخاطبین همراه شد که برخی از آنها را می‌خوانید:

* ایجاد رفاه نسبی برای مردم جز وظایف حکومت اسلامی است. بزرگواران از علی (ع) بیاموزید.

*توسعه و پیشرفت یک روند است که مشارکت همگانی جزء الزامات آن است و روند اول از همه نیاز به گذشت زمان دارد. وظیفه حاکمان مدیریت این روند و زمان است. این زمان را می توان کوتاه کرد اما در حد منطقی. همین سوییس مورد بحث حداقل ۴۰۰ سال روند توسعه‌اش زمان برده است. بروید آمارهای شاخص توسعه سوییس یا کشورهای دیگر را بررسی کنید آمار سواد، آمار مطالعه، آمار شروع فعالیت صنعتی و ... بعد ببینید ما در چه وضعی هستیم. جهان جای رویاپردازی نیست. با سخنرانی و فحاشی و نشستن و تلاش نکردن هیچ اتفاقی نمی‌افتد. وظیفه همه‌مان تلاش زیاد است و وظیفه حاکمان مدیریت این تلاشها.

*اکثر کسانی که از اول انقلاب تا الان مسئول بوده اند بعضی حتی در بهترین دانشگاههای انگلستان و آمریکا درس خوانده اند پس چرا حتی در حوزه کاری خود در خیلی مواقع موفق نبوده اند؟ چون تخصص بدون تعهد فقط ثروتمندان را ثروتمندتر و فقرا را فقیر تر می کند. تعهد باید از جنس ایمان باشد نه به ظاهر مسلمانی با ریش و تسبیح که وجود مقدس امام حسین (ع) فرمودند : الناس عبید الدنیا. اتفاقا کشور ما بسیار بسیار ثروتمند شد ولی ثروت در دست یک عده ای که رانت خود را مدیون تخصص خود بودند جمع شد مانند نعمت زاده ها ، آخوندی ها و .... و وزیر هم بوده اند . اگر تقوایی الهی نباشد کسی مانند کارلوس غوسن که سالها در دنیا مدیریت او زبانزد تمام محافل مدیریتی دنیا است نیز دست به خلاف اقتصادی می زند که با اینکه شرکت نیسان را از ورشکستگی نجات داد حدودا یک ماه پیش دادگاه ژاپن محاکمه اش کرد.
کسی مانند وارن بافت در آمریکا می گوید که اقتصاد آمریکا درست نمی شود تا آمریکا از افراد ثروتمندی مانند من هم به درستی مالیات دریافت کند (مراجعه شود به فیلمهای مربوطه)
مشکل اساسی اینجاست که اقتصاد از اول در کشور ما دست کسانی افتاده است که الگوی آنها کشورهای سرمایه داری غرب است و با داشتن تخصص و حتی ظاهر دینی ، استفاده از رانت و بیت المال را حق خود می دانند .

*مشکل اینست که هر وقت صحبت از ناکارامدی هست گناه را به گردن جناح دیگر انداختید در صورتیکه هر دو جناح مقصرند. همین آقای روحانی در انتخابات م 78مجلس ششم در لیست اصولگرایان بود یعنی از 40 سال حداقل بیست سالش اصولگرا بود. بحث دیگر اینست که بخش عمده ای از مدیریت کشور دست کسانی از دو جناح است که با آمدن و رفتن دولتها از جایشان تکان نمی خورند و اتفاقا عمده اقتصاد هم دست اینهاست

*من فکر میکنم ایران تنها کشوری در جهان است که عده ای از مسئولانش داشتن رفاه و ثروت را برای جامعه بد می دانند یعنی اساسی ترین چیزی که حاکمیت هر کشورباید برای مردمش تامین کند

*32 سال بعد از انقلاب زمام اداره امور کشور بدست اصلاح طلبان و کارگزارانی ها بوده و نتیجه عملکردشون افزایش فاصله طبقاتی و فقر و فساد و تبعیض است در سال 96 مبلغ 32 میلیارد دلار از کشور خارج شد و این یک نمونه کوچک از بی تدبیری اینهاست .

*دلیلی که جامعه ایران در مقابل این سخنان مقاومت میکنه اینه که این سخنان از دهان افرادی خارج میشه که ...در رفاه رندگی میکنن... بله. مردم این چیزها رو میبینن که واکنش نشون میدن به سخنانشون. حضرت علی به خاطر فقر مردم از خرید کفش نو خودداری میکرد. سخت کار می کرد. تو جنگها تو صف اول بود. اما حالا چی؟

*" مشکل نه در برخورداری کمتر از مواهب مادی (که امری نسبی است) بلکه در ناكارآمدي، تبعیض و بی عدالتی است" این جمله عین واقعیت است. متاسفانه سران ما ریاضت و سختی کشیدن رو برای تهذیب نفس فقط برای عوام میخوان و خودشون در رفاه زندگی میکنند. این گونه برخوردهای شعار گونه همیش نتیجه عکس می دهد.

* یک روز قرار بود ژاپن اسلامی درست کنید ... به بیراهه رفتید به جای اینکه به دنبال اشتباه خود باشید صورت مساله را عوض کردید که اصلا قرار نیست مثل سوییس و ژاپن باشیم

*مطابق قانون اساسی، بودجه و تقسیم آن بر عهده دولت با تصویب مجلسه، یعنی سمت و سوی درامدهای مملکت و بودجه توسط دولت تعیین میشه، صرف دادن بودجه به نهادهای فرهنگی و حوزه ها و حتی مراکز آموزش عالی و آموزش و پرورش و صداو سیما و.. هم وظیفه ی دولته و هم دولت رو از پاسخگو بودن نجات نمیده. آیت الله مصباح و امثالهم وظیفه تبلیغ دین رو دارند ولی دولت ها هستند که در تمام امور اقتصادی و فرهنگی و ... دخیل هستند و باید پاسخگو باشند

*دیدگاه اقای مصباح را متوجه نشدید ... به خودتان اجازه دادید نقدش کنید. اسلام راه پیشرفت در امور مادی را نبسته است ،سوییس نماد است ،غایت نیست ، حاکمان کشور نمی خواهند ما به انجا میرسیم به اسم دین ،مملکت را زمینگیر کرده اند.

***

یکی از نمایندگان مجلس از معضل «کارمندان بی‌کار» در برخی سازمان‌های دولتی با حقوق ۸میلیونی خبر داد. تعدادی از نظرات کاربران الف درباره این خبر خواندنی است:

*در سیستمی که خودم هستم (آموزش و پرورش )در ادارات نه در مدارس یک سوم نیرو مازاده .با سیستمی شدن کارهای اداری نیازی به همه نیرو نیست و با رفتن این نیروها به مدارس مشکل کمبود معلم بر طرف میشه.ولی همکاران اداری اینقدر تنبل شدن که به هر بهانه ای از رفتن به کلاس طفره میرن.این وضعیتو در اداراتی مثل تامین اجتماعی ، شهرداری ، دارایی ،بانکها ادارات زیر نظر وزارت نیرو و نفت و.... همه دیدیم.کیه که رسیدگی کنه .متاسفانه در کشور ما جای اشتغال با استخدام عوض شده. دولتها بجای ایجاد اشتغال فقط استخدام میکنن

*بسیاری از شرکت های دولتی پروژه محور گاز و نفت عمده فعالیت های خود را برون سپاری کرده‌اند و حتی برخی دیگر ماموریتشان بپایان رسیده و فلسفه وجودی ندارند و بایستی بموازات تعدیل نیرو ساختار با بازنشستگی نیروها ی واجد شرایط می‌داشتند که متاسفانه مدیران و هیبت مدیرها بدلیل بقای خود از تعدیل ساختار ممانعت میکنند تا مبادا صندلی که روی آن نشسته اند و رتبه شغلی شأن به خطر بیفتند یعنی مصالح کشور قربانی مطامع مدیران شده است ..همین ساختار بزرگ بی بازده و فاقد بهره وری باعث گسترش فساد در این شرکت های خصولتی آست که در پورسانت و کمیسیون و واگذاری مناقصات نمود پیدا می‌کند

*یکی از دلایل اینگونه پدیده ها باند بازی و یا تنبیه انزوا و یا احساسی عمل کردن در هنگام تخصیص شغل است. اگر برای تمام مشاغل شرح وظایف و صلاحیت حقوقی آن تعریف می شد بسیاری از این معضلات نداشتیم. بیکاری بعضی باعث دلسردی کارمندان و کارگران زحمت کش دیگر می شود.

*در همین وزارت نفت بخصوص کارمندان ستادی تهران خیلی ها با سابقه بالا مایل به بازنشستگی هستند اما وجود شرط سنی در قانون متفاوت وزارت نفت برای بازنشستگی بر خلاف قانون کشوری بازنشستگی وجود دارد و مانع میشود .شرط سنی را بردارید خیلی ها از این شرکت ها با سابقه بالا بازنشسته شده و جانشان را خلاص میکنند و لااقل زجر دیدن تبعیض و باند بازی و فساد و تبانی و گردش پول های صد ها میلیاردی فساد و رانت خوری را تحمل نمی‌کنند

*متاسفانه قانون خدمات کشوری استخدامی جدید اجازه نمی دهد کارمندی در رسته شغلی به غیر از رسته استخدامی مشغول به کار شود وگرنه با کاهش شدید حقوق و مزایا مواجه می گردد در نتیجه افراد ترجیح می دهند بیکار باشند تا کاهش شدید حقوق و مزایا با این دریافتی های مسخره .

*قسمت عمده ای از مشکل در واقع به وسیله بعضی نمایندگان محترم ایجاد شده است. الان در اداره ما همکار پس از سی سال خدمت بازنشسته شده است. طبق قانون مجلس چون شش ماه خدمت در منطقه داشته یک درجه ارتقا مدرک تحصیلی گرفته و فوق لیسانس حساب می شود و تا 35 سال می تواند خدمت کند، بدون کمترین کارایی و تخصصی. هیچ کاری هم انجام نمی دهد و ماهانه چندین میلیون حقوق می گیرد و جوانهای متعهد و باسواد بیکار هستند و نمی توانند تشکیل خانواده بدهند. چه کسانی این قانون را تصویب کرده اند؟

*یکی از دلایل این امر اینه که مسئولان اتوبوسی وارد یک دستگاه میشوند و به بهانه های واهی افراد قبلی که دارای کار مشخص بودند را کنار گذاشته تا برای همراهان خود کاری دست و پا کنند. چاره کار ممنوع شدن بکارگیری روسای سازمان از خارج از سازمان و عدم امکان انتقال نیرو، ماموریت نیرو و انعقاد قرارداد با همراهان ایشان است. عمده مشکلات از انتصاب روسای سازمان از خارج سازمان است و بس

*در هر سازمان و ارگانی وقتی واسه کارمند مطابق با توانایی ها و تخصص او کار براش تعریف نشه و به امان خدا رها بشه طبیعتا به مرور زمان علاقه و انگیزه به کار کم می شود و تبدیل میشه به رباتی که هر روز می آید می رود. بنابراین اینک ما منابع انسانی را چگونه مدیریت کنیم که استفاده بهینه از انها بشه حلقه مفقوده بسیاری از محیط های اداری و کاری است.

*همه موارد استخدام با پارتی، تراکم نیرو و .. درست ولی یه مشکل سیستماتیک دیگه اینه که الان تو ادارات دولتی چندین نوع قرار داد داریم از شرکتی تا رسمی قطعی، شرکتی ها همیشه در تلاشن تا شرایط قراردادشون بهتر شه و افراد رسمی هم آنقدر در مراحل تبدیل وضعیتشون طول کشیده که دیگه انگار به هدف نهایی تو کار رسیدن و کاملا بی انگیزه عمل میکنند.

*قطعا مشکل در نظارت هست. به هر کارمند به اندازه عملکردش باید حقوق پرداخت شود و نه به صورت حقوق ثابت . الان بعضی جاها حقوق را دو قسمتی کرده اند و به صورت ثابت و عملکرد می دهند اما بخش عمده حقوق همون ثابت هست و بخش کوچکی عملکرد که باید برعکس شود.

***

«چگونه مردم را از امام حسین دور کنیم !؟» عنوان یادداشتی بود که به برخی از ایرادات حاشیه‌ای عزاداری محرم پرداخته بود. برخی از نظرات کاربران الف درباره این موضوع را می‌خوانید:

*عده ای در طول سال انواع و اقسام فسادها چون رانت خواری، گرانفروشی، رشوه خواری، قاچاق و...... در حق مردم انجام می دهند و در ایام ماه محرم با پوشیدن لباس مشکی، دادن نذری و..... سعی در لاپوشانی و خوب جلوه دادن وجهه خود می کنند. اینها از شیطان هم پست تر هستند.

*خود سیدالشهدا(ع) در کربلا می فرمایند هر کسی حق الناس بر گردنش هست باید برگرده و نمیتونه اینجا باشه و بجنگه....یقینا حق الناس (به هر صورتش بعضی مواقع ما از برخی حق الناس ها آگاهیم ولی از بقیش بی خبر) رو هیچ کسی مگر صاحب حق نمیتونه ببخشه...حالا از بقیه موارد من خودم آگاه نیستم دقیقا....

*حقیر عاشق اهل بیت بویژه اباعبدالله حسین علیه السلام هستم وقتی ماه محرم و صفر می رسد نگران جا پارک مردم می شوم چون تکایا و مراکز پخش نذورات دقیقا جای پارک خودرو را برای بیش از 2 ماه می گیرند اونوقت مردم سر جای پارک با هم دعوا می کنند بنظر شما امام حسین علیه السلام از این عمل ما خوشحال می شود چرا تکایا در پیاده رو قرار نمی دهند چرا مردم را اذیت می کنند

*بعنوان یک استاد دانشگاه عرض میکنم این یادداشت محتوی نکات ریز و تحلیل جامعی از روند تهی کردن عزاداری از محتوا می باشد.متاسفانه صدا وسیما شده پرچمدار این تفکر .وقتی روزنامه ها و شبکه های مجازی تصویر محمود کریمی و...با ان ماجراهای عجیب پخش میکنند انتظار دارید با خواندن این اقایان در شبکه های تلویزیون، ادم یاد عبا عبداله ع بیفتد یا تلویزیون را خاموش کند.متاسفانه کار از دست مراجع و اساتید حوزه و نخبگان دین هم در رفته و آدم های بی سواد سوار این محمل عزیز شده.  خدا به دادمان برسد انشاالله شرمنده حضرت زهرا سلام الله علیها نشویم

*متاسفانه دسته ها بیشتر شبیه کارناوال شده اند تا هیئات مذهبی