آیا ایران کابوس دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ می‌شود؟

گروه جهان الف،   3980513209 ۱۷ نظر، ۰ در صف انتشار و ۱۰ تکراری یا غیرقابل انتشار

در حالی که ترامپ به آرامی وارد کارزار رقابت های انتخاباتی می‌شود، سیاست او در قبال ایران با بن بست مواجه شده و طرح و برنامه جایگزینی نیز از سوی دولت وی ارائه نشده است. در چنین شرایطی این پرسش مطرح است که آیا موضوع ایران می تواند همانند دوران کارتر به عنوان متغیری موثر در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مطرح شود و انتخاب دوباره دونالد ترامپ را تحت تاثیر خود قرار دهد؟

به گزارش الف، دونالد ترامپ بامداد روز جمعه در تجمع انتخاباتی هوادارانش در ایالت اوهایو مدعی شد که ایران به شدت بدنبال مذاکره با آمریکاست. ترامپ در ادامه سخنان خود گفت زمانی که به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده شروع به کار کرده  ایران در همه جا حضور داشته اما آنها در حال حاضر با شکست در منطقه، فقط به فکر مذاکره و بدست آوردن یک توافق جدید هستند.

صحبت های دونالد ترامپ در حالی بیان می شود که اساساً واقعیت به گونه ای دیگر است. چنان چه اگر منظور از  حضور و شکست در منطقه حمایت ایران از جنبش انصارالله، نظام سیاسی سوریه، حزب الله لبنان و ... است اتفاقاً طرفداران ایران در تمامی این کشورها از موقعیت برتری برخوردارند و می توان گفت به نسبت گذشته نیروهای مقاومت جایگاه بسیار بالاتری در کشورهای خود و در منطقه دارند. به عنوان نمونه در جنگ یمن، جنبش انصارالله توانسته با حمله‌های موشکی خود به شرقی ترین نقطه عربستان به یک موفقیت راهبردی دست پیدا کند و احتمالاً در آینده ای نزدیک تکلیف جنگ مشخص خواهد شد.

برخلاف ادعای دیگر ترامپ، مقامات ایران بارها پیشنهاد دیدار با مقامات کاخ سفید جهت مذاکره جدید را نیز رد کرده اند. همین اواخر در سفر محمدجواد ظریف به نیویورک، سناتور رند پال در دیدار با او خواستار ملاقات وی با ترامپ شده بود که مورد پذیرش قرار نگرفت. به همین دلیل نیز بلافاصله ظریف از سوی وزارت خزانه داری آمریکا مورد تحریم قرار می گیرد. یا بنا به گفته محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهور، آمریکایی ها در سال 1396 و در جریان سفر روحانی به نیویورک  8 بار تقاضای ملاقات با رئیس جمهور ایران را مطرح کرده بودند.

مقام معظم رهبری نیز بارها بدلیل عهدشکنی دولت آمریکا، مذاکره با آمریکا را ممنوع اعلام کردند. چنان چه رهبر انقلاب در دیدار با شینزو آبه روز 23 خرداد 1398 تاکید کردند: جمهوری اسلامی ایران هیچ اعتمادی به آمریکا ندارد و تجربه تلخ مذاکرات قبلی با آمریکا در چارچوب برجام را به هیچ وجه تکرار نخواهد کرد، زیرا هیچ ملت آزاده و عاقلی مذاکره تحت فشار را نمی‌پذیرد.

این اتفاقات در حالی رخ داده که دونالد ترامپ از زمان روی کار آمدن، سیاست فشار حداکثری را در قبال ایران در دستور کار قرار داده بود و احتمالاً انتظار داشته از این طریق بعد از خروج از برجام، تهران ناچار به مذاکره و امضای توافقنامه جدید با پذیرش محدودیت های بیشتری شود. امری که از آن می خواسته جهت مقابله با دولت قبلی آمریکا یعنی تیم باراک اوباما و جان کری و نامزدهای دموکرات فعلی بهره ببرد. اما گذشت زمان ثابت کرد در حالی که ترامپ به مرور گزینه هایش در قبال ایران به پایان می رسد تازه نقش آفرینی ایران در صحنه جهانی آغاز شده است. اتفاقی که خوشایند ترامپ نیست اما ایران مصمم به کاهش گام به گام تعهدات خود در قالب برجام و حفظ امنیت و حریم های مرزهای خود بخصوص در خلیج فارس و تنگه هرمز است.

در مجموع سیاست دونالد ترامپ در قبال ایران آن گونه که در نظر داشته پیش نرفته و به همین دلیل است که در تجمع انتخاباتی اخیر در سینسیاتی ایالت اوهایو متوسل به فرار رو به جلو و قلب واقعیت شده است. به عبارتی دیگر راهبرد تک بعدی دونالد ترامپ و تیم نئومحافظه کار وی بعد از خروج از برجام نه تنها در قبال ایران موفقیتی کسب نکرده بلکه تمام حدس و گمانه زنی آنها مبنی بر این که سیاست فشار حداکثری مجبور به عقب نشینی ایران و یا آشوب داخلی خواهد شد هم اشتباه از آب در آمده است. تاکید ترامپ بر این که ایران نیز پیگیر مذاکره با آمریکا است توسط هیچ فردی که اندک اطلاعاتی از اتفاقات دو سال اخیر داشته باشد مورد قبول قرار نمی گیرد.

 به نظر می رسد بدلیل انتخابات پیش رو در آمریکا، ترامپ ناچار به گفتن چنین دروغی شده است. حال با این وضعیت باید منتظر ماند و مشاهده کرد آیا موضوع ایران می تواند به عنوان پاشنه آشیل سیاست خارجی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نقش ایفا کند یا خیر.

این اتفاق یک بار قبلاً و در زمان دولت جیمی کارتر دمکرات رخ داد که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 و ماجرای اشغال سفارت منجر به شکست کارتر در مقابل رونالد ریگان جمهوری خواه در انتخابات 1980 شد.

با شرایط فعلی احتمال اینکه موضوع ایران در انتخابات آمریکا نقش آفرینی مهمی داشته باشد وجود دارد. هر چند تا کنون هیچ کدام از نامزدهای دموکرات در قامت یک رقیب جدی برای رقابت با دونالد ترامپ ظاهر نشده اند.