به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، طبق گزارش اخیر آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد به مجمع عمومی، ماموران زندان در کره شمالی، زندانیان را مجبور می‌کنند تا لباس‌های خود را در بیاورند و آن‌ها را مکررا مورد بازرسی بدنی جهت پیدا کردن پول و یا اشیا گم‌شده قرار می‌دهند. طبق این گزارش، زندانیان بعضا تا یک ماه یا بیشتر مورد بازجویی قرار می‌گیرند و سلول‌هایشان بسیار شلوغ است تا حدی که نمی‌توانند بر زمین دراز بکشند.

گوترش در این گزارش آورده است که دفتر حقوق بشر سازمان ملل، پرونده کسانی که تجربه بازداشت در کره شمالی را داشته‌اند دریافت و تحلیل کرده است. اکثر آنان، زنانی بوده‌اند که در اولین فرصت به چین گریخته‌اند. به گفته او، دفتر حقوق بشر طی ماه‌های سپتامبر تا مه، با بیش از 330 فرد خارج‌شده از کره شمالی، مصاحبه کرده است.

دبیرکل سازمان ملل به نقل از زندانیان سابق می‌گوید که ماموران امنیتی، مرتکب "خشونت‌های انبوه علیه حقوق زندگی، آزادی و امنیت افراد" شده‌اند.

کره شمالی مکررا اعلام کرده است که  ناقض حقوق بشر نیست. در ماه مه، هان تائه-سانگ، نماینده این کشور در مقر سازمان ملل در ژنو، اظهار داشت که دولتش "تلاش‌هایی فداکارانه جهت مردم" انجام داده است و "نقض حقوق بشر در هر شکلی، غیر قابل تحمل است"؛ با این حال، کره شمالی همواره از اعطای ویزا به مقامات سازمان ملل امتناع ورزیده است. تنها یک بار در سال 2017، این کشور برای یک مامور تحقیقاتی که درباره شرایط معلولان تحقیق می‌کرد، ویزا صادر کرد.

در ادامه گزارش آنتونیو گوترش آمده است: "زندانیان سابق، از شرایط بسیار غیر بهداشتی، غذای ناکافی و متعاقبا سوءتغذیه، بیماری‌ها و بعضا مرگ دیگر زندانیان گزارش داده‌اند".

گزارشاتی که به دست دفتر حقوق بشر رسیده است، شامل "موارد خشونت‌های جنسی ماموران زندان علیه زندانیان زن، از جمله بازرسی‌های بدنی تهاجمی" بوده است و بعضی ماموران زندانیان را مجبور می‌کنند که تمام روز بنشینند و یا زانو بزنند و تنها به آن‌ها اجازه می‌دهند برای دو دقیقه یا کمتر طی هر ساعت به پایشان استراحت دهند.

گوترش می‌گوید که "حرکت زندانیان بدون کسب اجازه، می‌تواند منجر به تنبیه انفرادی یا جمعی شود".

به گفته این مقام، زندانیان طی دوره قبل از محاکمه، اجازه دسترسی به هیچ وکیلی را ندارند و "در مواردی فاش شده، زندانیان به سادگی در انتهای بازجویی، از مجازات حبس خود با خبر می‌شوند، به خصوص درمواردی که فرد متهم، تا شش ماه محکوم به حبس در اردوگاه کار می‌شود".

هنگام محاکمه نیز، زندانیان نمی‌توانند وکیل مدافع خود را برگزینند؛ وکلا هیچ دفاعی ارائه نمی‌کنند و تبرئه‌ای هم در کار نیست.

گوترش درخصوص سوءتغذیه زندانیان نیز اظهار داشته است: "سوءتغذیه بسیار فراگیر است و گزارشات متعددی از مرگ به دلیل گرسنگی موجود است؛ بیماری‌هایی از جمله سل، هپاتیت، حصبه و ذات‌الجنب در زندان‌ها شایع‌اند و مراقبت پزشکی بسیار کمی ارائه می‌شود و یا به طور کلی وجود ندارد".

او افزود: "بسیاری از مصاحبه‌شوندگان، از ضرب و شتم‌ توسط ماموران زندان که گاهی به مرگ زندانیان منجر می‌شده، خبر داده‌اند". زندانیان مجبورند تا ساعات زیادی کار کنند و حوادث همواره در کمین آن‌هاست که گاها به مرگ نیز منتهی می‌شود.

نکته مورد توجه، اظهارات این دبیر کل درخصوص اعدام‌ها در انظار عمومی است. او در این باره می‌گوید: "گزارشاتی از اعدام‌ در انظار عمومی زندانیانی که طی حبس خود مرتکب به فرار، سرقت و یا دیگر جرایم شده‌اند، موجود است؛ هم‌چنین مواردی از رها کردن زندانیان در انفرادی که نهایتا منجر به مرگ شده‌ است نیز در دست است".

گوترش گفته است که به نظر می‌رسد دستگیری‌ها، ضرب و شتم‌ها، کار اجباری، اعدام‌ها و دیگر خشونت‌های موجود در مراکز بازداشت و زندان‌ها توسط ماموران وزارت امنیت دولتی و وزارت امنیت خلق کره شمالی، "به طور گسترده و سیستماتیک اعمال می‌شوند".

او بیان داشته است که افراد در زندان‌های سیاسی، زندان های معمولی و مراکز بازداشت، مجبور به انجام کار اجباری در "شرایط خطرناک، بدون غذای کافی و دسترسی به مراقبت پزشکی و نیز شرایطی مغایر با استانداردهای بین‌المللی" هستند.

در همین حال، این مقام از "شیوع فساد" در سیستم کیفر کره شمالی نیز سخن به میان آورده است؛ او گفته است: "جهت اجتناب از دستگیری، بازداشت و یا تخفیف در موارد بازداشت، ضرب و شتم، شدت کار اجباری و امکان ملاقات اعضای خانواده، پرداخت رشوه رواج دارد".