تجربه کره شمالی برای همه کسانی که فکر می کنند می توان با ترامپ یک «توافق آسان» کرد درس آموز است. مدت هاست ایده ای در ایران وجود دارد که می گوید ترامپ یک فرد ضد سیستم است، می توان با او به طور شخصی ارتباط گرفت و یک توافق آسان کرد. صاحبان این ایده به ترامپ به عنوان فرصتی نگاه می کنند که ممکن است خیلی زود از دست برود و بنابراین توصیه می کنند مذاکرات با ترامپ هر چه زودتر آغاز شود.

کره شمالی یکی از پرونده هایی است که می تواند این ایده را نقدا به آزمون بگذارد. بیش از 3 سال است که ترامپ تلاش می کند به یک توافق با کره برسد اما تازه ترین گزارش وال استریت ژورنال نشان می دهد نه تنها توافقی در کار نیست بلکه وضع بدتر هم شده است. کره شمالی سر میز مذاکره نشست اما هرگز توافقی حاصل نشد. نه از تحریم های امریکا کاسته شده است؛ چرا که امریکا حفظ تحریم های خود را در طول دوران مذاکرات ضروری می داند، (و این جزو ارکان راهبرد بولتون است) و نه کره شمالی برنامه هسته ای خود را تعدیل کرده است.
این پرونده –در کنار بسیاری پرونده های دیگر از مذاکرات تجاری با چین بگیرید تا توافقات هسته ای با روسیه- نشان می دهد ترامپ در بهترین حالت می تواند مذاکرات را آغاز کند ولی آنکه نهایتا تصمیم می گیرد مذاکرات منجر به توافق بشود یا نه، «سیستم» امریکاست و ترامپ هم تا زمانی بتواند به بهره برداری تیلبغاتی خود ادامه بدهد، اهمیتی به اصل توافق نمی دهد.

بگذریم که در مورد خاص ایران، پای پدیده ای به نام اسراییل در میان است که ایده «توافق آسان» را کلا منتفی می کند.