روزنامه ایران نوشت: «یکی از روش‌های جدید کلاهبرداری که در سال‌های اخیر به عده زیادی از مردم ضرر و زیان میلیونی وارد کرده، پدیده «کلاه‌زنی» است. در این شگرد مجرمانه کلاهبرداران به بهانه برنده شدن در مسابقه‌های رادیویی و تلویزیونی یا اهدای جوایز اپراتورهای تلفن همراه، با افراد تماس گرفته و خبر از برنده شدن جوایز میلیونی‌ به آنها می‌دهند. سپس آنها را پای دستگاه عابربانک کشانده و با ترفندی خاص نه‌تنها پولی برایشان واریز نمی‌شود بلکه تمام موجودی حساب‌شان را نیز خالی می‌کنند.

یک طرف ماجرای کلاه‌زنی، مالباختگان ساده‌لوح، زودباور یا طماعی هستند که به‌خاطر به‌دست آوردن مبلغی بادآورده تمام یا بخش زیادی از سرمایه خود را از دست می‌دهند و یک سوی دیگر نیز کلاهبرداران خوش‌فکری هستند که با ابتکار روش‌های جالب هر بار به شیوه‌ای نوین جیب افراد را خالی می‌کنند. جالب‌تر آن که بیش از ۹۰ درصد این کلاهبرداران زندانیان محکوم به مرگی هستند که به سبب ارتکاب جرایم مختلفی از جمله قتل و تجاوز در زندان به سر می‌برند.

یکی از این زندانیان درباره شگرد کلاه‌زنی در زندان می‌گوید: با استفاده از سیمکارت‌های فعالی که اغلب متعلق به معتادان و اتباع بیگانه است و به‌راحتی می‌توان آنها را در سطح شهر از دکه‌های روزنامه‌فروشی یا اماکن دیگر به مبلغ ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان خرید در زندان کلاه‌زنی می‌کنند. این سیمکارت‌ها به‌سادگی وارد زندان می‌شود و بین ۱۰ تا ۶۰ میلیون تومان به زندانیان متقاضی فروخته می‌شود. خریداران هم با این سیمکارت‌ها با طعمه‌هایشان تماس گرفته و با این شگرد که شما برنده شده‌اید، روزی ۲۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان حساب مردم را خالی می‌کنند. البته کلاه‌زنان بعد از چند تماس، سیمکارت را دور می‌اندازند.

هر کدام از این زندانی‌ها نیز یک نفر را در بیرون از زندان دارند که به «پول‌شو» معروف هستند و پول‌هایی را که از حساب طعمه‌ها خالی می‌شود، به حساب دیگری که متعلق به فرد زندانی است، منتقل می‌کنند. البته در اغلب مواقع این کار با خرید سکه، طلا، دلار یا اجناس دیگر صورت می‌گیرد  و بعد از آن هم با فروش اجناس خریداری شده، سهم خود را برداشته و بقیه را به حساب زندانی یا خانواده وی واریز می‌کنند.

نکته جالب‌تر این که زندانی‌هایی که کلاه‌زنی می‌کنند، افراد قدرتمندی در زندان هستند. آنها گاهی خرج زندانی‌های بی‌پول را می‌دهند، برای سلول‌هایشان وسایل رفاهی و تفریحی می‌خرند و حتی از این پول گاه برای آزاد کردن زندانیان محکوم به دیه استفاده می‌کنند.

این زندانی به بیان خاطره‌ای از هم‌سلولی‌هایش می‌پردازد و ادعا می‌کند: یکی از زندانی‌ها حساب زن میانسالی را با همین روش کلاه‌زنی خالی کرد و ۱۴ میلیون تومان از موجودی‌اش را برداشت کرد. زن درمانده که یک ساعت بعد متوجه ماجرا شده بود به همان شماره تلفنی که با او تماس گرفته بودند، زنگ زد و در حالی که اشک می‌ریخت، گفت که این پول را برای جهیزیه دخترم کنار گذاشته بودم. آن قدر گریه و التماس کرد که دلمان برایش سوخت و ۶ میلیون تومان هم روی پول خودش گذاشتیم و ۲۰ میلیون تومان به حسابش واریز کردیم.

وی در ادامه خاطره دیگری از کلاهبرداری داخل زندان را بیان کرد و گفت: یکی از این «کلاه‌زن»‌ها با یک رستوران معروف در تهران تماس گرفت و در حالی که خودش را سرهنگ... از پلیس تهران بزرگ معرفی می‌کرد، به صاحب رستوران گفت می‌خواهد برای دو ماه با آن رستوران قرارداد ببندد تا ناهار هر روز کارکنان مجموعه را تأمین کند. سپس از وی خواست پای دستگاه عابربانک برود تا او برایش ۴۰ میلیون تومان به‌عنوان پیش پرداخت واریز کند اما با این شیوه کل موجودی حساب صاحب رستوران را خالی کرد. مرد میانسال نیز وقتی متوجه ماجرا شد شکایت کرد و جالب‌تر این که سرهنگ مورد نظر که از همه جا بی‌خبر بود وقتی با شکایت صاحب رستوران روبه‌رو شد به پیگیری ماجرا پرداخت اما بعد مشخص شد از داخل زندان این کلاهبرداری رخ داده و پرونده بی‌نتیجه رها شد.

نگاهی به پرونده کلاهبرداری‌های مشابه نشان می‌دهد بیشتر این جرایم از داخل زندان‌های کشور هدایت می‌شود و اغلب افراد سالمند طعمه‌های اصلی این افراد هستند. هرچند هم شگردها شناسایی شده و هم عاملان این جرم مشخص هستند اما با وجود هشدارهای هرروزه پلیس همچنان شاهد گرفتار شدن مردم در دام این افراد و ادامه‌دادن مجرمان به حرفه پردرآمد خود در زندان هستیم.