به گزارش ایسنا، ورزشگاه نیوکمپ که کاتالانها آن را " کمپ نو" می خوانند، استادیوم خانگی تیم فوتبال بارسلونا است؛ استادیومی قدیمی که بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۷ ساخته شده و حدود ۶۲ سال قبل افتتاح شده است. نیو کمپ گنجایش ۹۹ هزار و ۳۵۴ تماشاگر را دارد؛ ورزشگاه عظیمی که حالا پس از کلیسای ساگرادا فامیلیا(ساخت این کلیسای عظیم و شگفت آور از ۱۳۷ سال قبل آغاز شده و پیش بینی می شود در سال ۲۰۳۲ به اتمام برسد)، تقریبا به دومین جاذبه گردشگری شهر بارسلون تبدیل شده است.

در تک تک روزهایی که در ورزشگاه نیو کمپ بازی انجام نمی شود، همچنان درآمدزایی ادامه دارد و با مدیریت فوق العاده مسئولان باشگاه بارسلونا، در هر دقیقه پول به اندوخته این باشگاه اضافه می شود.

ورزشگاه نیو کمپ تنها یک استادیوم فوتبال نیست، بلکه در محوطه بیرونی این ورزشگاه موزه باشگاه بارسلونا، فروشگاه اختصاصی محصولات ورزشی این باشگاه و همچنین فروشگاه های مختلفی از جمله رستورانهای متعدد واقع شده اند و درآمدزایی همه جانبه در این ورزشگاه رواج دارد.

در موزه بارسلونا که مبلغ ورودی آن ۳۵ یورو است و هر روز صدها بازدید کننده از کشورهای مختلف جهان دارد، نمادهای متعددی از تاریخچه و افتخارات این باشگاه از جمله در فوتبال و بسکتبال به چشم می‌خورند.

باشگاه بارسلونا ۱۱۹ سال قبل یعنی در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۸۹۹ به عنوان یک تیم فوتبال فعالیت خود را آغاز کرد. هانس مکس گامپر که در کاتالونیا به خوان گامپر معروف است، فردی ورزشکار و بسیار علاقه مند به ورزش بود که در کشور سوئیس متولد شد اما بعدها شهروند اسپانیا شد. او که در سوئیس کاپیتان تیم بازل و موسس باشگاه اف سی زوریخ بود، در سال ۱۸۹۹ برای دیدن عمویش به بارسلونا می رود که به دلیل علاقه به این شهر، در بارسلونا ماندگار می شود.

گامپر پس از اقامت در بارسلونا، در همان سال ۱۸۹۹ در Los Deportes آگهی می زند که در شهر بارسلونا یک تیم فوتبال تشکیل دهد. ۱۱ نفر از این آگهی او برای تشکیل تیم استقبال می کنند و گرد هم می آیند تا اولین تیم فوتبال تاریخ بارسلونا با ۱۲ نفر در سال ۱۸۹۹ تشکیل شود. رنگ آبی و قرمز باشگاه بارسلونا نیز برگرفته از رنگ پیراهن تیم بازل سوئیس است که گامپر روزگاری در آن تیم بازی می کرد.

در موزه بارسلونا بر روی یک دیواره ویژه، عکس بزرگی از خوان گامپر دیده می شود که در ویترین جلوی این دیواره، برخی عکسهای قدیمی از اولین تیم بارسلونا، اولین کارت عضویت این باشگاه و اقلام ورزشی مانند سوت داوری یا لیوان آبخوری فلزی که آن زمان به گامپر هدیه داده شده، به چشم می خورد.

روبروی عکس خوان گامپر، یک تصویر قدیمی دیگر به چشم می خورد که متعلق به جوسپ سونیول است. سونیول یک خبرنگار و وکیل بود که سپس به فردی سیاسی تبدیل شده و در سال ۱۹۳۵ به ریاست باشگاه بارسلونا می رسد. از سال ۱۹۳۶ که جنگ داخلی اسپانیا آغاز می شود، او به دست نیروهای دیکتاتوری ژنرال فرانکو دستگیر می شود و توسط آنها به قتل می رسد.(جنگ داخلی اسپانیا سه سال طول کشید و ژنرال فرانکو از سال ۱۹۳۹ تا زمان مرگش یعنی ۱۹۷۵ بر اسپانیا حکومت کرد.)
به همین خاطر جوسپ سونیول به فردی مقدس در بارسلونا تبدیل می شود و در دهه ۹۰ هم طرفداران او برای گرامیداشت شصتمین سال درگذشتش جسد او را نبش قبر می‌کنند.

از بخش قدیمی موزه بارسلونا عبور کنیم، بخشهای جذاب‌تر باشگاه به چشم می آیند. در واقع در موزه بارسلونا، یادبودها، جامها و تصاویر دهه به دهه تقسیم بندی شده اند.
در بخش دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی تصاویر و لباس یا کفشهای بازیکنان بزرگی مانند دیگو مارادونا، برند شوستر، هریستو استویچکوف، باکرو و بسیاری از بزرگان این باشگاه به چشم می خورد.

اما جذاب ترین و پرطرفدارترین بخش موزه به لیونل مسی مربوط می شود، جایی که این اسطوره آرژانتینی تمام جوایز نفیسش از جمله ۵ توپ طلا و ۵ کفش طلا که برنده شده است، را در موزه قرار داده است.

البته در این موزه از اسطوره های قدیمی باشگاه مانند رونالدو، رونالدینیو و ریوالدو چنین جوایزی به چشم نمی خورد چرا که ظاهرا وقتی این بازیکنان از باشگاه جدا می شوند، جوایز شخصی را با خود می برند و احتمالا در آینده نیز این اتفاق برای جوایز مسی هم رخ خواهد داد.

جام های مختلف باشگاه بارسلونا از جمله ۵ جام قهرمانی در لیگ قهرمانان و ۴ جام یوفا کاپ در این موزه در ویترین های جداگانه به چشم می خورند. همچنین باید جامهای قهرمانی بسیار زیاد لیگهای داخلی و مسابقات بین المللی در رشته های فوتبال، بسکتبال و سایر ورزشها را هم به کلکسیونهای موجود در موزه اضافه کرد که گاها در کنار این جامها تلویزیونهایی نصب شده که صحنه هایی از بازیهای آن افتخارات را به نمایش در می آورند.

بر روی دیواره های موزه نیز تصاویر نورانی و زیبایی از تیم فعلی بارسلونا و همچنین قهرمانی های این تیم خصوصا در لیگ قهرمانان اروپا نصب شده اند که توریستها عکسهای متعددی با این تابلوهای بزرگ می گیرند.

در بخش دیگری از راهروهای موزه نیز صفحات چرخان عکس وجود دارد که با هر دور چرخش از این عکسها، تصاویر مربوط به دوران مختلف باشگاه و یا لوگوی بزرگ بارسلونا نقش می بندد که این قسمت هم طرفداران زیادی برای عکس گرفتن دارد.

از بخش جذاب موزه که عبور می کنیم، توسط یک راهروی بزرگ که شبیه تونلی متحرک است، توریستها از ساختمان موزه به سمت ورزشگاه نیوکمپ هدایت می شوند. در این راهرو این امکان برای علاقه مندان مهیا شده تا با پرداخت پول، توسط عینکهای سه بعدی، یک تور واقعیت مجازی را تجربه کنند و خود را در ورزشگاه نیوکمپ و در جو بازی و در میان طرفداران تجسم کنند. همچنین بخشهایی برای گرفتن عکس یادگاری با ماکتهای بازیکنان بزرگ باشگاه وجود دارد که همه اینها نوعی درآمدزایی برای باشگاه است.

از این راهرو که عبور می کنیم، بازدید کنندگان مستقیما وارد طبقه دوم ورزشگاه نیوکمپ می شوند که در بدو ورود، حسی فوق العاده از دیدن ورزشگاه و زمین چمن فوق العاده به آنها دست می دهد. در طبقه دوم ورزشگاه، تماشاگران می توانند به راحتی روی سکوها تردد کنند و در بخشهای مختلف عکس یادگاری بگیرند.

در تصاویر تلویزیونی بازیهای بارسلونا، به نظر می رسد که تماشاگران طبقات بالایی به دلیل ارتفاع زیاد، دید چندان خوبی نخواهند داشت اما چون زمین نیو کمپ پیست دوومیدانی ندارد، تماشاگران از طبقات بالایی هم اشراف بسیار خوبی به زمین مسابقه دارند و تماشای زنده فوتبال از روی صندلی های نیو کمپ تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود.

با عبور از راهروهای طبقه دوم که سازه های قدیمی دارند، توریستها به سمت طبقه همکف هدایت می شوند تا به محوطه کناری زمین چمن و نیمکت تیم برسند. البته برای ورود به طبقه اول، صف طویلی از مراجعه کنندگان وجود دارد که تقریبا هر ۲۰ دقیقه یک گروه از تماشاگران به طبقه نخست و کنار زمین چمن هدایت می شوند. در راهروهای منتهی به کنار زمین نیز دیوارها با تصاویر مختلفی از تیم بارسلونا تزئین شده اند.

با ورود به طبقه نخست، چشم انداز زیبای دیگری از ورزشگاه نیو کمپ نقش می بندد تا مراجعه کنندگان به یک موقعیت مناسب دیگر برای عکس گرفتن دست پیدا کنند.

وقتی از ورزشگاه قدیمی نیوکمپ که عظمتی مثال زدنی دارد، خارج می شویم، مراجعه کنندگان به بخش فروشگاه طبقاتی باشگاه هدایت می شوند که در سه طبقه محصولات باشگاه از لباس رسمی باشگاه گرفته تا کفش و کلاه و توپ و تی شرت و کفش و ... به فروش گذاشته شده اند که این محصولات اورجینال قیمت بالایی دارند. برای مثال پیراهن رسمی بارسلونا ۹۵ یورو قیمت دارد و اگر با اسم و شماره لیونل مسی آن را بخواهید قیمتش به ۱۱۰ یورو می رسد.

حتی باشگاه بارسلونا، شکلات و محصولات خوراکی نیز با برند خود بفروش می رساند تا مشخص شود چگونه یک باشگاه معتبر ورزشی می تواند از همه چیز درآمد زایی کند اما لیگ برتر فوتبال ایران همچنان درگیر شماره گذاری صندلی تماشاگران و بلیت فروشی است؛ مشکلی که حدود ۷۰-۸۰ سال قبل در کشورهای اروپایی به موضوعی پیش پا افتاده تبدیل شده اما فوتبال ما همچنان اندر خم یک کوچه است!

در محوطه بیرونی ورزشگاه پارکینگهایی وجود دارد اما بخش اعظم تماشاگران با استفاده از خطوط مترو و اتوبوس خود را به ورزشگاه می رسانند و حمل و نقل عمومی حرف اول را در جابجایی حدود ۱۰۰ هزار تماشاگر می زند. ضمن اینکه دور تا دور ورزشگاه گیتهای ورودی متعدد وجود دارد تا تماشاگران از چند گیت محدود و بصورت توده ای متراکم وارد ورزشگاه نشوند.

ابتدا حرف از این زده شده بود که ورزشگاه نیوکمپ تخریب و استادیوم جدیدی ساخته شود اما بدلیل هزینه های بالا، سران باشگاه از این کار منصرف شده اند و تصمیم به بازسازی ورزشگاه با هزینه ای حدودا ۶۰۰ میلیون یورویی گرفته اند که گفته شده احتمالا تا سال ۲۰۲۲ این بازسازی طول می کشد.

خبرگزاری دانشجویان ایران این گزارش را تقدیم می کند به میلاد حجت اسلامی خبرنگار سابق ایسنا و تسنیم و همچنین حسین جوادی دیگر خبرنگار ورزشی که برای همراهی تیم ملی به اردوی اتریش اعزام شده بودند و برای تماشای بازی ال کلاسیکو و حضور در نیوکمپ سفری به بارسلونا داشتند اما در بازگشت از بارسلونا به اتریش، هواپیمای حامل آنها در کوه های آلپ دچار سانحه شد و جان به جان آفرین تسلیم کردند.

سایر تصاویر از موزه و ورزشگاه بارسلونا: