بیش از یک سال است که آمریکا بر خلاف تعهداتی که در برجام داشت از این توافق تقریبا یک طرفه به سود خود و اروپایی ها خارج شد تا عملا سود تقریبا هیچ ایران از این توافق به هیچ برسد و بازی پلیس خوب و بد آمریکا و اروپا آغاز شود.

 اروپایی ها بعد از خروج آمریکا از برجام همانطور که انتظار می رفت بازی جدیدی را با ایران آغاز کردند به گونه ای که عملا بدون برداشتن قدمی از سوی خود در راه توافق هسته ای، ایران را در برجام نگه دارند.این بازی از سوی اروپایی ها و البته ماندن ایران در این توافق عملا یک طرفه ادامه داشت تا اینکه بحث اینستکس که برخی از کارشناسان اجرای آن را به تنهایی خالی از اشکال نمی دانستند، از سوی اروپا برای نگه داشتن ایران در توافق مطرح شد.

بحث خرید نفت فقط و فقط برای تامین غذا و دارو و کالاهای غیر ضروری و البته کنترل درآمدهای ایران از طریق این کانال تجاری توسط اروپا از جمله انتقادات کارشناسان نسبت به اینستکس بود از سویی دیگر بحث تامین غذا و دارو به عنوان حداقل ادعای جوامع مدعی حقوق بشری از جمله اروپا و آمریکا در جهان مطرح است اما نکته قابل تامل این است که با وجود همه این شرایط بازهم کشورهای اروپایی از اجرای این طرح به منظور قدم برداشتن در تعهدات خود در توافق برجام سر باز می زنند.

 این امر نشان دهنده آن است که در ظاهر آمریکا بدون روتوش دشمنی و زورگویی خود را رسما اعلام می کند و اروپا در باطن با روتوش و با ادعای میانجی تنها با هدف نگه داشتن ایران در برجام ادعاهای حداقلی دارد که از انجام آن هم سرباز می زند.

 اما دولت در واکنش به برخورد زیرکانه اروپایی ها بعد از یک سال واکنش جدی تری نشان داد و بعد از ناکامی در مهلت شصت روزه به اروپا به منظور انجام تعهدات خود ذیل توافق امضاء شده برجام، رسما اعلام کرد از روز 16 تیرماه سال جاری از میزان ۳.۶۷ غنی‌سازی اورانیوم عبور کرده و میزان غلظت بر اساس نیاز خواهد بود.

 اگرچه شب قبل از این اقدام دولت بازهم در نمایشی تکراری رئیس جمهور فرانسه در نقش پلیس خوب اروپا با روحانی درباره این موضوع رایزنی کرد تا حتی این اقدام نسبتا نرم دولت رقم نخورد! ولی اروپا دوست دارد ایران در برجام همانند آن شخصی عمل کند که تصمیمش بر سر زبان ها افتاد و تاریخی شد.ماجرا از این قرار است که شخصی در مواجهه با یک کشاورز نزد قاضی محکوم شد و قاضی قرار گذاشت که شخص یک کدام از سه حکم در نظر گرفته شده را به منظور تنبیه بپذیرد.خوردن یک کیسه پیاز،تحمل ضربات شلاق و یا پرداخت سکه!شخص ابتدا خوردن پیاز را پذیرفت اما بعد از میل کردن دو عدد پیاز حالش بد شد،بعد تحمل ضربات شلاق را پذیرفت اما بعد از چند ضربه پشیمان شد و آخر به پرداخت سکه رضایت داد.

حال اگر ایران بخواهد از نظر اروپایی ها محدودیت و زدن زیر توافق توسط آمریکا و اروپا را تحمل کند دیگر چه اصراری به محدودیت غنی سازی توسط ایران و بقیه ماجرا است؟ و یا اینکه اگر قرار است آمریکا به شکل علنی و اروپا به شکل زیر پوستی خارج از برجام پرسه بزنند دیگر چه اصراری به ماندن ایران به شکل یک طرفه در برجام وجود دارد؟

 نتیجه اینکه بین محدودیت غنی سازی و تحریم عملا یک راه قابل انتخاب است،برجام قرار بود ایران را در بحث هسته ای محدود کند تا سایه شر تحریم ظالمانه از بین برود اگر غیر از این باشد می شود همان خوردن پیاز و شلاق به همراه پرداخت سکه