به گزارش فارس، «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا برای چندمین بار در روزهای گذشته به لفاظی علیه ایران پرداخت و از ایران خواست که مراقب باشد. 

او گفت: «ایران بهتر است مراقب باشد. دارند به حیطه خطرناکی پا می‌گذارند. ایران، اگر داری گوش می‌دهی، بهتر است مراقب باشی.»

رئیس‌جمهور آمریکا در روزهای گذشته دست‌کم چهار بار جمله‌ای با این مضمون «که ایران باید مراقب باشد» را تکرار کرده است. در متن سخنان ترامپ در روزهای ۱۸ تیرماه (اینجا)، ۱۷ تیرماه (اینجا)، ۱۴ تیرماه (اینجا) و ۱۳ تیرماه (اینجا) جملاتی با همین مضمون وجود دارد.  

برخی از ناظران تهدیدهای ترامپ را بخشی از راهبرد او برای وادار کردن طرف مقابل به پذیرش شرایط مدنظر او می‌دانند. گفته می‌شود او از دو تئوری به نام‌های «مرد دیوانه» و «بازی بزدل» برای اثرگذاشتن بر ذهن طرف مقابل استفاده می‌کند. 

«بازی بزدل» یک «دیوانه»
در تئوری «مرد دیوانه» که استفاده از آن در جهان سیاست معمولاً به «ریچارد نیکسون» نسبت داده می‌شود یکی از بازیگران سعی می‌کند خودش را دیوانه‌ای پیش‌بینی‌ناپذیر و بی‌ثبات معرفی کند که در صورت عدم قبول شرایط مطرح‌شده از طرف او، مشخص نیست چه رفتاری خواهد کرد. 

«بازی بزدل» هم نظریه‌ای برای توصیف الگوی درگیری میان دو بازیگری است که در یک موقعیتِ آبستنِ خطرات هراسناک، باید سعی کنند خودشان را شجاع نشان داده و طرف مقابل را از میدان به در کنند.

برای توضیح «بازی بزدل» از مثال دو راننده استفاده می‌شود که از دو سوی مقابل در جاده‌ای به سمت هم حرکت می‌کنند؛ پیروز میدان کسی است که بتواند راننده دیگر را از مسیر منحرف کند. راننده‌ای که منحرف می‌شود بازنده است و لقب «بزدل» به او اطلاق می‌شود. 

اگر یکی از راننده‌ها بتواند خودش را آنقدر شجاع نشان دهد که هراسی از برخورد و تصادف با طرف مقابل ندارد ممکن است روی محاسبات راننده مقابل اثر گذاشته و او را وادار به انحراف از جاده کرده و پیروز رقابت شود.

به طور خلاصه، برخی تحلیلگران تهدیدهای ترامپ علیه کشورهای دیگر را در چارچوب این دو تئوری تفسیر می‌کنند؛ به این صورت که او از یک طرف قصد دارد خودش را بازیگری پیش‌بینی‌ناپذیر و بی‌ثبات نشان دهد که رفتار بعدی‌اش به هیچ عنوان مشخص نیست و از طرف دیگر، سعی می‌کند طوری وانمود کند که برای هر موقعیت خطرناک آماده است و این طرف مقابل است که باید از سر راه او کنار رود.  

ترامپ، البته نشان داده در مواقعی که احساس می‌کند طرف مقابل جدی است و از سر راهش کنار نمی‌رود از موضعش عقب‌نشینی می‌کند. به عنوان مثال، او پس از آنکه ایران یک پهپاد این کشور را سرنگون کرد ابتدا ایران را تهدید کرد، اما اندکی بعد عقب‌نشینی کرد.  

ترامپ ابتدا در توئیتر نوشت «ایران مرتکب اشتباه بزرگی شد.» در حالی که پس از آن توییت برخی تصور می‌کردند واشنگتن به سوی اقدام نظامی علیه ایران حرکت می‌کنند، بعداً مشخص شد که نگرانی ترامپ از تبعات سیاسی و نظامی گسترده درگیری با ایران، او را از چنین اقدامی بازداشته است.

ترامپ بعدا در توجیه خودداری از صدور دستور درگیری نظامی با ایران، مدعی شد که تصور می‌کند هدف قرار دادن پهپاد حاصل یک اشتباه فردی بوده است. رئیس‌جمهور آمریکا ساعاتی بعد از ایران به دلیل آنکه یک هواپیمای دارای سرنشین را هدف قرار نداده، تشکر کرد و تایید کرد که ایران می‌توانسته یک هواپیمای نظامی دارای ۳۵ سرنشین را هدف قرار داده و ساقط کند.