مخاطبان رسانه ملى سرمايه اصلى ما هستند . آنها دیدگاههای خود را بامن مطرح كردند .از باب امانتدارى و انتقال به مديران و همكاران سازمان و نيز انعكاس آن براى مردم اهم موضوعات و عناوينى كه مطرح شده است را بشرح زير بيان مى نمايم؛
- جاى خالى سريال هاى طنز وگلايه ازسريال هاى تلخ ونا اميدكننده
* انتقاد از حذف برنامه نود و حالا خورشيد
* تذكر بابت اينكه تلويزيون نبايد لنز دوربين را روى چهره زنان به خصوص زنان زيبا رو و جوان زوم كند.
* انتقاد بخاطر اينكه شبكه هاى استانى اكثرا مجيزگوی دولت و مسئولان هستند و صداى مردم را بازتاب نمى دهند.
* طلبه جوانى انتقاد داشت كه چرا روحانيون در برنامه هاى رسانه كم هستند و چرا اجراى برخى برنامه ها را ندارند؟
* جوان مشهدى مى گفت چرا تربيت يافتگان دانشگاه صداوسيما سكولار و اصلاح طلب هستند؟ و امثال شهيد آوينى تربيت نمى كند؟
* مدرس بازنشسته اى مى گفت: همه برنامه هاى رسانه بد آموزى دارد از كودك تا بزرگسال و او افزود: همه برنامه هايتان غربى و خارجى است و بدرد جامعه كنونى نمى خورد.
* مرد ميانسالى گفت: پوشش صدا و تصوير رسانه حتى در برخى نقاط مشهد وجود ندارد.
* جوانى با حرارت و شور از همه برنامه هاى رسانه انتقاد داشت كه فقط سلبريتى هاى خارج نشين را بزرگ مى كنيد و متديين و حزب اللهى ها در رسانه جاى ندارند.
* جوانى گفت: من بخاطر حذف نود از رسانه تشكر ميكنم ، زيرا عامل عقب ماندگى ما در فوتبال بود و بدنبال هيجان كاذب براى برنامه خودش بود.
* جوانى آذرى كه از خادمان حرم امام رضا(ع) بود بود گفت: صداوسيما با جوانان لج است و دلخوشى ما كه نود و حالاخورشيد بود را حذف كرد. من هم ديگه تلويزيون نمى بينم و ماهواره تماشا ميكنم.
اين ها اهم انتقادها و گلايه ها نسبت به صداوسيما بود. البته عده اى از زائران از برنامه هاى معارفى، ورزشى، نمايشى، مناظره ها و گفتگو محور هاى رسانه تشكر و قدردانى داشتند.
البته در حد مقدور پاسخ ها و توضيحاتى را ارايه كردم اينكه قانع شدند يا نه بحث ديگرى است.
آنچه كه نياز به تاكيد دارد شنيدن صداى مردم و پاسخگو بودن مسولان است. اگر مردم بى تفاوت باشند بايد از آن بيمناك بود. چرا كه "خاموشى خود بزرگترين اعتراض"است. اميد كه همه خادمان واقعى مردم عزيزمان باشيم.