الف/ آمریکایی ها به دنبال ابزارهای جدیدی هستند که آنها را از فکر جنگ نظامی مستقیم با ایران دور کرده و ائتلافهای ایران، بویژه در سوریه و یمن را به صورت غیر مستقیم هدف بگیرند.
این اشکال غیر مستقیم، عربستان، گروه مسلح «نیروهای دموکراتیک سوریه» موسوم به قسد و اسرائیل، نیروهای یمنی منصور هادی و نیروهای وابسته پاکستانی، سودانی و عربی وابسته به آمریکا، مستشاران آمریکایی و انگلیسی و تکیه بر نیروی دریایی و هوایی اسرائیل است.
التزام ایران و ائتلافهای آن در یمن، عراق، سوریه و لبنان به گسترش مفهوم جنگ منطقه ای( که هر گونه تجاوزی به هر یک از حلقه های این ائتلاف را تجاوز به کل اعضای ائتلاف می داند) موجب قدرت بازدارندگی ایران شده و باعث شده آمریکایی ها از حمله مستقیم به این کشور خودداری کنند تا زمانی که شرایط بین المللی و خاورمیانه ای مورد نظر آمریکا با مستلزمات جنگ ویرانگر آن علیه ایران مطابقت پیدا کند. از این رو، آمریکایی ها به نحوی رفتار می کنند تا رابطه ایران را با منطقه عربی قطع کرده و اطمینان به سیاستهای آمریکا را بار دیگر به هم پیمانان عربی آن بازگردانند. در همین رابطه، آمریکایی ها دو میدان مهم را یافتند تا با استفاده از ابزارهای منطقه ای آنها برای تحقق اهداف خود تلاش کنند؛ این دو میدان، شرق فرات در سوریه و ساحل عربی در نزدیکی شهر الحدیده در یمن هستند.
در شرق فرات، آمریکایی ها مأموریت سوق دادن امور به سمت تشکیل یک دولت کردی جدای از دولت سوریه و دشمن ترکیه را به سعودیها واگذار کردند؛ که این مساله در برنامه آل سعود نیز قرار داشت؛ یعنی دشمنی با سوریه و مخالفت با طرح ترکیه. پس سعودی ها به نیروهای کردی قسد تعهد دادند تا از آنها حمایت مالی به عمل آورده و تایید عشایر عربی منطقه را برایشان جلب کنند.
به این ترتیب، طرح دولت کوچک کردی در شرق فرات و حمایت مالی عربستان، آبها و زمینهای زراعی، چاههای نفت و گاز، پوشش کامل آمریکا به همراه امکان حمایت هوایی اسرائیل را به دست می آورد. این پیشنهادی بود که توسط ثامر السبهان که با هواپیما سفری به مرکز قسد در شرق سوریه داشت، مطرح شد.
در تتمه این پیشنهاد، چند روز بعد، مدیر دستگاههای اطلاعاتی عربستان به اسرائیل سفر کرد تا پیشنهاداتی در مورد حمایت مالی از حملات اسرائیل به پایگاههای سوریه، ایران و حزب الله در سوریه را ارائه داده و تاکید کند در صورت لزوم، عربستان آماده پوشش سیاسی و مالی کامل این حملات به همراه آمریکاست.
در مقابل، سعودیها از آمریکا می خواهند یک حمله نظامی به ساحل غربی شهر الحدیده کنند تا به این شکل، علنا توافق استکهلم نقض شده و آمریکایی بودن جنگ عربستان علیه یمن و میزان اهمیت ژئوپلتیک این کشور برای آمریکا در چارچوب های اقتصادی و استراتژیک مشخص شود.
در این باره تحلیلگران معتقدند جنگ علیه حدیده با هدف به دست آوردن کنترل کامل آن صورت می گیرد؛ به نحوی که سقوط الحدیده منجر به تشکیل کانتون های متعددی در آن شود؛ به این صورت که کنترل داخلی آن در اختیار عربستان باشد و راههای دریایی و سواحلش در سیطره آمریکا.
چه بسا این توافق بود که باعث جنون امارات شده و آن را به سمت دفاع از یمنی ها و نیروهای آن سوق داد؛ دفاعی که در ظاهر تحت شعارهای اختلافات جزئی بر سر اداره جزایر و شهرها در یمن و در واقع بیانگر برخورد عربستان و امارات بر سر یمن بود.
رئیس جمهور آمریکا تصور می کند در مقابل هدف گرفته شدن پهپاد آمریکایی توسط ایرانیها، می تواند با تضعیف یمن و سوریه و تقسیم آنها، توازن قوا را بر هم بزند. دولت قسد می تواند باعث تحریک ترکها شود و این یک طرح آمریکایی خطرناک برای فروپاشی و تجزیه منطقه است. اما پر واضح است که این نقشه تنها به باجگیری تازه ای از ثروت عربستان، رویای کردها، جنون هادی، آل سعود و زاید منجر می شود. اینگونه طرحها تنها ابزارهای موقتی برای نفوذ آمریکایی هستند که در صورت وجود ابزارهای قویتر، به سادگی از آنها چشم پوشی می کند.
این امر بر یمن نیز قابل انطباق است که محور آمریکایی-سعودی-اماراتی تمام ابزارهای خود را در مورد آن به خدمت گرفت و موفق نشد؛ پس چگونه امیدوار است امروز موفق شود؟ افزون بر آنکه حمله به هر محوری در ائتلاف مقاومت می تواند تمام منطقه را شعله ور کند و این مساله در بردارنده پیام علنی است که رئیس جمهور روسیه به آمریکایی ها در خصوص انفجار بزرگی در منطقه هشدار داده بود.