بیژن مقدم، مدیرمسئول پایگاه خبری تحلیلی الف در گفت‌وگو با ایکنا، درباره دلایل ضعف احزاب در تربیت نیروی سیاسی و مدیریتی جوان و تزریق آن به نظام اجرایی و مدیریتی کشور گفت: دلیل اصلی این است که در کشور حزب به معنی واقعی وجود ندارد. یکی از کارکردهای اصلی احزاب ریشه‌دار تربیت نیروی انسانی است. چنین احزابی در کشور یا وجود ندارند و یا اگر هم باشند بیش از یکی دو حزب نمی‌توان نام برد.
احزاب فعلی قادر به تربیت مدیران جوان آینده نیستند
وی ادامه داد: آنچه از حزب در کشور وجود دارد تنها یک نام با تعدادی اسم است که جریانی را نمایندگی می‌کنند و مجموعه فعالیت آنها محدود به دوران انتخابات است که یک لیست با تعدادی نامزد به جامعه معرفی می‌کنند و تا انتخابات بعدی تعطیل می‌شوند. در چنین تشکیلاتی با این کارکرد، نیرو تربیت نمی‌شود که به نظام مدیریتی کشور تزریق شود. افراد در کار تشکیلاتی رشد می‌کنند و ساخته می‌شوند اما از احزاب فعلی با این نوع کارکرد نمی‌توان چنین انتظاری داشت زیرا توانایی انجام آن را ندارند.
مقدم در پاسخ به این سؤال که با توجه ضعف احزاب در تربیت نیروی انسانی، جوان‌گرایی مدنظر رهبر معظم انقلاب چگونه باید محقق شود، گفت: این نیازمند یک طرح پخته است تا دوباره دچار افراط و تفریط در جوان‌گرایی نشویم. این طرح باید نظام استخدامی و جذب نیرو در کشور را متحول کند و معیارها و ملاک‌هایی را مدنظر قرار دهد که انتخاب و گزینش‌های بهتری برای جذب نیروهای جوان مستعد و متعهد انجام شود.
نظام‌مند شدن جوان‌سازی نظام مدیریتی؛ راهکار دچار نشدن به افراط و تفریط در جوان‌گرایی
مدیر مسئول پایگاه تحلیلی الف اظهار کرد: منظور از افراط و تفریط این است که برای نمونه به اسم جوان‌گرایی مسئولیت یک مجموعه بزرگ را به یک جوان کم‌تجربه می‌سپارند و او تازه می‌خواهد آزمون و خطا کند. حاصل این انتصاب، دل‌زدگی از چنین تصمیمی است که هم آن نیروی جوان به هدر می‌رود و هم آن مجموعه و جامعه آسیب می‌بیند. در حالی که جوانی، به معنی در نظر گرفتن سن، ملاک اصلی تصمیم‌گیری و انتخاب شایسته نیست، اما یک معیار لازم است که باید در کنار آن مؤلفه‌های دیگری نیز دیده شود. به عبارتی باید برای یک نیروی جوان یک سری ویژگی‌های برجسته علمی، تجربی، مدیریتی، اخلاقی و ... در نظر گرفته شود تا نیروی جوانی آن فرد به منزله یک توان پیش‌برنده در آن مجموعه عمل کند.
وی یادآور شد: از این منظر برای جلوگیری از این ظاهرگرایی‌ها و سطحی‌نگری‌ها در بحث جوان‌گرایی، باید در نظام اجرایی و مدیریتی کشور، یک ساختار و سامانی برای این مسئله طراحی شود تا کشور از همین جوان‌گرایی ضربه نخورد و بعد عده‌ای بگویند جوانی آمد و تجربه رفت. در چنین نظام گزینش و جذب نیرویی، جوانان شایسته و خلاق باید به تدریج رشد کنند و در کنار مدیران باتجربه قرار بگیرند و این باید به شکل یک فرآیند قابل پیش‌بینی و زمان‌بندی شده باشد تا در موعد مقرر و طی مراحل مختلف و رسیدن به آن درجه و حد لازم، آن فرد در حد وزیر یا معاون وزیر شود.
مقدم تأکید کرد: طراحی این فرآیند باعث می‌شود که جوان‌گرایی از حالت آزمون و خطا خارج شود و کشور دچار مشکل نشود و لذا لازم است جوان‌گرایی را از حالت تبلیغاتی و شعاری خارج کرد و به آن نظام و ساختار بخشید. براین مبنا لازم است برای ورود به مرحله جوان‌سازی مدیریت در کشور طرحی مبتنی بر شایسته‌سالاری، استفاده از تجربیات و انتقال آموخته‌های قبلی و رشد گام به گام تهیه و تدوین شود که قطعاً این یک مسئله زمان‌بر است.
مقدم درباره آفت سیاسی‌شدن نگاه به جوان‌گرایی و استفاده ابزاری از جوانان گفت: اگر آن طرح و نظام ضابطه‌مند تدوین شده و به صورت قانون درآید دیگر دخالت نگاه‌های سیاسی و جناحی از بین می‌رود یا به حداقل می‌رسد و فرد با داشتن ملاک‌های مدنظر و براساس علاقه به اسلام، کشور و نظام می‌تواند در یک رقابت شفاف وارد نظام مدیریتی شود. برای نمونه سال گذشته در کشور برای اولین بار وزارت نیرو مدیر روابط عمومی وزارتخانه را از طریق فراخوان و دریافت رزومه افراد مختلف انتخاب کرد و این اقدام بسیار خوبی بود. البته من از نتیجه این کار اطلاعی ندارم ولی این فرآیند بسیار خوب و کم‌سابقه بود.
عبور از چهرههای کهنه و داشتن برنامه و طرح نو؛ لازمه زنده بودن جریانات سیاسی
این کارشناس مسائل سیاسی درباره چرایی رکود و خمودگی فکری حاکم بر جریانات سیاسی و کاهش جذابیت آنها در افکار عمومی گفت: آن اتفاقی که باید در یک جامعه زنده بیفتد و مردم را تهییج کند این است که جریانات سیاسی حرف نو داشته باشند و از چهرههای کهنه خود عبور کنند و اگر این دو اتفاق بیفتد آن جریان سیاسی می‌تواند زنده و پویا باشد و مردم هم به آن روی می‌آورند.
وی افزود: با چهرههای کهنه و حرف‌های کهنه نمی‌توان مردم را به سمت خود جذب کرد. جریانات سیاسی اگر چهرههای نو را به مردم معرفی کنند و طرح‌ها و برنامه‌های نو متناسب با شرایط روز ارائه کنند و بتوانند آرمان‌ها و اصول را با واقعیات به خوبی جمع کنند می‌توانند نظر مردم را جلب کنند اما این به شرطی است که فصلی نباشند. مردم از اینکه احزاب و جریانات سیاسی بین دو انتخابات وجود خارجی ندارند و در صحنه نیستند و به یک باره در هنگامه انتخابات وارد صحنه می‌شوند و از مردم طلب رأی می‌کنند ناراحت و دل‌زده می‌شوند و به آنها اقبال پیدا نمی‌کنند.
