محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:
آمریکایی ها دو سال است سناریو هایی را با جنجال تمام علیه ایران کلید می زنند. خیلی پر حرارت و با سر و صدا. نوبت به بازی ایران می رسد. برعکس آمریکا، ایران با طمانینه و بی هیاهو عمل می کند. ناگهان، برجک آمریکا یا یکی از متحدانش می پرد.
دردی تحقیر آمیز در بطن اردوگاه آمریکایی ها می پیچید. نمی دانند باید عربده بکشند و بیشتر تحقیر شوند، یا درد را پنهان دارند، در ازای تحقیر نشدن بیشتر. گاه، گزینه اول بی اختیار (!) از آنها سر می زند و گاه، درد را فرو می خورند و دم بر نمی آورند.
انگار نه انگار که شروع کننده بازی پر طمطراقی بوده اند و خیلی ها سرانجام آن را تعقیب می کنند. اصلا به روی خود نمی آورند که قسمت هایی از پشت و پیشانی شان ضربه خورده است.
گرگیجه و استراگیجی، عناوینی برازنده برای روایت حال و روز آمریکایی هاست. تصورش را بکنید: همه زور خود را می زنند تا ایران برد موشک های پر قدرت و نقطه زنش را افزایش ندهد. اما احمقی به نام برایان هوک که قرار است مثلا هماهنگ کننده ویژه آمریکا در امور ایران باشد، ناگهان می گوید "ایران تصاویر پرتاب موشک را فتوشاپ کرده تا نشان دهد قابلیت موشکی روبه رشدی دارد"!
یک روز ملت ایران را تروریست می نامند، فردا قربان صدقه اش می روند که ما نگران معیشت شان هستیم! سپاه پاسداران را در فهرست گروه های تروریستی قرار می دهند، اما هنگام عبور از تنگه هرمز از همان ها اجازه می گیرند. یا از طریق پمپئو رئیس وقت سازمان سیا، به فرمانده سپاه قدس پیغام التماس برای مذاکره می فرستند اما با بی اعتنایی حاج قاسم مواجه می شوند.
چند هفته هیاهو کردند که آرایش نظامی گرفته ایم و جنگ جدی است و ناو آبراهام لینکلن در حال بازگشت به خلیج فارس است. اما ناگهان، خبری مهیب تر از توپ صدا کرد: پهپادهای مقاومت مظلوم یمن، درست پیش چشم نظامیان آمریکا، به خط لوله نفتی ینبع در عربستان حمله کرده و موجب توقف صادرات نفت شده اند.
آمریکا؟ آمریکا... هیچ! آمریکا... نگاه! کلا ترجیح دادند فتیله را پایین بکشند و حرکت لینکلن را در همان دریای سرخ متوقف کنند. در دوبار تهدید حمله به سوریه نیز، شاهد عجز آمریکا و فراموشی کل ماجرا بودیم.
شبیه همین روند، در تهدید چند ماهه ایران و سپس گسیل واسطه های عمانی و سوئیسی و آلمانی و ژاپنی برای مذاکره رخ داد. حالا همان فرعونی که برجام را با تبختر زیر پا گذاشت و گفت به زودی ایرانی ها درخواست مذاکره می کنند، به صرافت افتاده بود واسطه بفرستد. دوباره ماشین تبلیغاتی پر سر و صدای آمریکا به کار افتاد.
اما وقتی مقتدای حکیم انقلاب اسلامی، با وقار و طمانینه تمام، ترامپ و پیغامش را در حضور نخست وزیر ژاپن بی اعتبار دانست و فرمود "ترامپ را شایسته مبادله هیچ پیامی نمی دانم"، تمام باد ترامپ و پمپئو خوابید؛ ترامپ فقط توانست بگوید "نه ما و نه آنها فعلا آمادگی مذاکره نداریم"؛ بی خیال نامه ای که کنار نشیمنگاه نخست وزیر ژاپن ماند و سوژه رسانه ها شد.
منطق رفتار ما و دشمنان ما همین یک عبارت رسای امیر مومنان علیه السلام که فرمود "دشمنان غرّش کردند و با این همه فشل ماندند. و ما غرّش نمی کنیم مگر که بباریم و نمی باریم مگر اینکه سیل جاری سازیم". البته این هیبت و اقتدار، بدون نعمت ولایت هرگز فراهم نمی شد. الحمد لله رب العالمین.
