روز جهانی قدس، روزی است که قلوب مؤمنین به بیت‌المقدس، قبله اول مسلمانان معطوف می‌شود و تجدیدعهدی است برای آزادسازی پاره تن جهان اسلام. بیت‌المقدس عرصه حاکمیت پیامبران الهی و مسجدالاقصی سکوی عروج رسول مکرم اسلام (ص) به معراج است و در طول تاریخ، همواره مسلمانان به آن علقه و نسبت به تحولات آن دغدغه داشته‌اند.
این مکان مقدس، از دیرباز عاملی برای وحدت مسلمانان به شمار آمده و خاری است در چشم دشمنان، لذا همواره در معرض مجموعه‌ای از توطئه‌های استعماری قرار داشته است تا بتوانند بر دایره وحدت و تجمیع قدرت جهان اسلام علیه بدخواهان نفوذ کرده و آن را به انحراف بکشانند. علاوه بر این، همراهی کشورهای مرتجع منطقه به‌ویژه عربستان، امارات و بحرین با سیاست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه آرمان قدس نشان می‌دهد که این توطئه تا چه حد جدی و خطرناک است. در همین راستا، دولت آمریکا سفارت خود را در اقدامی بی‌سابقه از تل‌آویو به بیت‌المقدس منتقل کرد تا بگوید که این شهر به صهیونیست‌ها تعلق دارد نه مسلمانان و واکنشی هم از سوی هم‌پیمانان عرب آمریکا مشاهده نشد. سکوت برخی کشورهای به‌اصطلاح اسلامی و در رأس آن‌ها عربستان در قبال این خیانت، باعث جری‌تر شدن مستأجر کاخ سفید و به رسمیت شناختن بلندی‌های جولان به نفع رژیم جعلی اسرائیل شد.
ترامپ البته پیش از آن، در خصوص طرح صلح خود موسوم به «معامله قرن» زمزمه‌هایی کرده و این دو گام را برای استمزاج واکنش دولت‌های اسلامی و مسلمان به مرحله عمل رسانده بود.
از طرفی، مایه تأسف است که آرزو کنیم ای‌کاش عربستان، امارات و بحرین در این توطئه، ساکت و نظاره‌گر ماجرا بودند اما شواهد و قرائن حاکی از آن است که این رژیم های خائن به آمریکا و رژیم صهیونیستی برای اجرای بی کم‌وکاست و کم‌هزینه معامله قرن، مشورت داده و با آن‌ها همراه و همگام بوده‌اند. سعودی‌ها بارها دولت خودگردان فلسطین که سابقه‌ای طولانی در سازش‌کاری دارند را از طریق وعده کمک‌های هنگفت مالی به شراکت فعال در این طرح خائنانه تشویق کرده بودند ولی هر بار به در بسته خوردند.
گروه‌های مقاومت غزه هم که از ابتدا موضع خود را دراین‌باره معلوم کرده بودند. به عبارت ساده‌تر، سه عنصر اصلی «مرزها»، «آوارگان» و «بیت‌المقدس» در طرح معامله قرن توسط آمریکا و رژیم‌های عربی در حال پایمال شدن است و تلاش بسیاری برای طرد فلسطینی‌ها از قدس شرقی، تقویت موقعیت صهیونیست‌ها در بیت‌المقدس و اراضی اشغالی در حال شکل‌گیری است. از طرفی، فلسطین موضوعی حاکمیتی و سیاسی است و آمریکا در معامله قرن می‌کوشد که با مشارکت سران عرب آن را به مبحثی اقتصادی و اجتماعی تبدیل کند. فلسطینی‌ها با احساس خطر از سه موضوع «معامله قرن»، «تقلیل اختلاف بنیادین فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها به مناقشه‌ای اجتماعی و اقتصادی» و «خیانت ارتجاع با توجه به پیمان‌های کمپ دیوید و اسلو» از راهپیمایی روز قدس الگو گرفته و دست به ابتکار عملی زدند که طی یک سال و دو ماه گذشته، امان صهیونیست‌ها را بریده است.
«انتفاضه بازگشت» یا «راهپیمایی بازگشت» پاسخ کوبنده‌ای به توطئه‌های مشترک جبهه عبری، عربی و غربی است که صهیونیست‌ها از طریق حمله نظامی به غزه و این روزها از طریق التماس به‌واسطه میانجی‌ها خواستار متوقف شدن آن هستند.
این در حالی است که سران کشورهای عربی بعد از مراودات پنهان و آشکار با رژیم صهیونیستی، مخالفت خود را با روز جهانی قدس نشان داده و مانع برگزاری تجمعاتی به این نام شدند اما امروز می‌بینیم که فلسطینی‌ها به همان روش عمل می‌کنند. امام خمینی (ره) در تابستان 58 از مردم خواستند تا به صحنه بیایند و از مردم مظلوم فلسطین دفاع کنند اما برخی با بدگمانی می‌گفتند که راهپیمایی مردم در تهران و شهرهای ایران که 2 هزار کیلومتر تا فلسطین فاصله دارد، چگونه بر آزادی قدس تأثیر خواهد گذاشت؟! آن پیر فرزانه، آن روز حقیقتی را در خشت خام می‌دیدید که امروز برخی در آینه راهپیمایی بازگشت می‌بینند.
راهپیمایی بازگشت یک رویداد ساده نیست بلکه تجمعی اعتراضی با ابداعی بی‌سابقه علیه ارکان حاکمیت نامشروع صهیونیست‌هاست.
بالون‌ها و بادبادک‌های آتش‌زا یکی از این ابداعات است که تاکنون خسارات مالی سنگینی به مزارع و شهرک‌های صهیونیست نشین وارد کرده و کار را به‌جایی رساند که حتی واکنش آمریکا را هم در پی داشت. این نشان می‌دهد که این راهپیمایی با هدف اصرار و تصریح بر حق بازگشت و مخالفت آشکار با طرح به‌اصطلاح صلح ترامپ، خواب را از چشمان صهیونیست‌ها ربوده و باعث وحشت اشغالگران حتی بیش از سلاح مقاومت شده است، چراکه مقاومت، گروهی از مردم فلسطین هستند ولی راهپیمایی بازگشت شامل آحاد مردم این کشور و تحکیم و تشدید مقاومت در میان تمام فلسطینی‌ها شده است. صهیونیست‌ها از راهپیمایی روز قدس وحشت داشته و دارند چون راهپیمایی بازگشت را رقم زد؛ تجمعی با پتانسیل تهاجمی فوق‌العاده بالا که هدف اولش از نامش پیداست.
علت مخالفت و واهمه شدید رژیم جعلی صهیونیستی از راهپیمایی بازگشت این است که مبادا شعار آن‌ها برای بازگشت خود و آوارگان به یک مطالبه جهانی تبدیل شود زیرا در صورت بازگشت آن‌ها به سرزمین اصلی‌شان، دیگر جایی برای صهیونیست‌های مهاجر باقی نمی‌ماند و درنتیجه از بین خواهند رفت.
این نکته نیز قابل‌ذکر است که صهیونیست‌ها تا پیش از هجمه به غزه در سال 2008 خود را به‌عنوان طرف مظلوم در مواجهه با فلسطینی‌ها نشان می‌دادند ولی با سبعیتی که همه جهان از آن‌ها مشاهده کردند، ورق برگشت و امروز حنای آن‌ها دیگر رنگی ندارد. به همین دلیل، از اینکه نمی‌توانند راهپیمایی بازگشت را دلیلی برای تهدید مرزهای خود به دنیا معرفی کنند، عصبانی‌اند و به هر نحو ممکن درصدد متوقف کردن آن هستند.
و بالاخره اینکه راهپیمایی روز قدس فردا، پیام ناکامی معامله قرن و ندای بازگشت فلسطینیان به سرزمین خود را در جهان طنین‌انداز می‌کند و از این منظر، از حساسیت مضاعفی نسبت به سال‌های گذشته برخوردار است. افزون بر اینکه همراهی خائنین به حرمین شریفین و کسانی که خود را یاری گر دین خدا می‌دانند با صهیونیست‌ها، این واقعیت را بر همگان روشن ساخت که تنها گزینه قطعی برای پیروزی بر صهیونیست‌های فرو رفته در لاک دفاعی، مقاومت تا سرنگونی و کشیدن خط بطلان بر غده سرطانی منطقه است.
منبع: حمایت
