حسین محمدی راد در گفت و گو با ایسنا در رابطه با پدر و مادرهایی که در فضای مجازی غرق شده‌اند، تصریح کرد: فرزندان در اینگونه خانواده‌ها مهارت‌های ارتباط اجتماعی و پایه‌ای را یاد نمی‌گیرند و همین مسئله موجب می‌شود تا فرزندان در آینده از جامعه بیگانه شوند.
وی با تاکید بر اینکه اگر والدین در این موضوع زیاد غرق شوند آسیب‌های زیادی را به فرزندان خود وارد می‌کنند، اضافه کرد: اگر این اتفاق به خصوص در سن‌های پایین رخ دهد و از آنجایی که کودک با دنیای اطراف خود تعامل ندارد ممکن است دیر به تکلم برسد.
محمدی راد عنوان کرد: بعضی از نظریات روانشناسی در این مسئله به در خود فرو رفتگی فرزندان اعتقاد دارند و این موضوع به معنای قطع ارتباط فرزندان با دنیای خارج است.
مشاور و روانشناس اداره کل آموزش و پرورش خراسان شمالی بیان کرد: در رابطه با نظریه در خود فرو رفتگی، الزاماً دلیلی اصلی این موضوع نیست و مسائل دیگری مانند وراثت نیز اهمیت دارد اما اگر زمینه وراثتی وجود داشته باشد، این موضوع را بسیار تشدید می‌کند.
به گفته وی، حتی دیده شده بچه‌هایی که والدین آنها کمتر با آنها ارتباط دارند، در ظرفیت هوشی بچه‌ها نیز اثرگذار است و موجب می‌شود تا بهره هوشی آنها نیز ضعف پیدا کند.
محمدی راد در رابطه با مشکلات اینگونه فرزندان در سن‌های بالاتر به خصوص نوجوانی، اظهار کرد: چون والدین از بچه‌ها جدا می‌شوند گرایش فرزندان به گروه‌های همسالان نیز بیشتر می‌شود و به دنبال پر کردن خلاء های زندگی خود هستند که نتوانستند این خلاء ها را با حضور خانواده پر کنند.
مشاور و روانشناس اداره کل آموزش و پرورش خراسان شمالی افزود: پیوستن به گروه‌های همسالان پر خطر در سن نوجوانی موجب می‌شود که خطرات زیادی نیز فرزندان را تهدید کند و از طرفی خانواده‌ها زمانی به یاد فرزندان خود می‌افتند که کار از کار گذشته و فرزند خود را از دست داده‌اند.
به گفته وی اگر خانواده‌ها نحوه استفاده از فضای مجازی را خودشان رعایت نکنند، الگو سازی غلطی نیز برای فرزندان می‌شود و موجب می‌شود تا فرزندان آنها نیز زمان زیادی را در شبکه‌های اجتماعی و… بگذرانند که این موضوع نیز آسیب رسان است.
