اجازه دهید در آغاز صحبت های جناب عراقچی را با هم مرور کنیم: اگر فروش نفت ایران به صفر برسد از برادران و خواهران مهاجر افغانی میخواهیم ایران را ترک کنند!
در صورت چنین اقدامی از سوی دولت ایران اتفاقات زیر دور از ذهن نیست. البته در این تحلیل تلاش میکنیم مانند دستگاه دیپلماسی خودمان به هیج وجه #ایدئولوژیک به موضوع نگاه نکنیم و فقط #منافع‌ملی! را در نظر بگیریم.
۱) دولت افغانستان مرزهای خود را بر روی کالاهای ایرانی بسته و مانع ورود بیش از ۸ میلیارد صادرات‌غیر‌نفتی ما به کشورش میشود. ( اجازه بدهید در این محاسبه صادرات نفتی که رقم قابل توجهی هست را لحاظ ننماییم). ایران با این اقدام ، دچار خودتحریمی شده و درآمدهای ارزی خود را بطور چشمگیری کاهش میدهد.
۲) خروج کارگران افغانی از کارگاه‌ها و کارهایی که کارگران ایرانی به هیچ وجه حاضر به انجام آن نیستند ، موجب تعطیلی بسیاری از آن فعالیتها شده و قهرا دو نتیجه را به همراه خواهد داشت. یکم: #کاهش‌تولید ، آن هم در شرایطی که ما باید بیش از هر زمان دیگر به تولیدداخلی و در راستای اقتصادمقاومتی توجه نماییم. دوم: افزایش‌لجام گسیخته‌قیمت‌ها. نبود کارگر ماهر افغانی موجب افزایش لجام گسیخته دستمزدها و ایجاد موج گرانی جدید و در نتیجه نارضایتی عمومی خواهد گردید.
نتیجه اینکه سناریوی طراحی شده توسط دستگاه دیپلماسی دولت‌تدبیروامید نه تنها به اوضاع اقتصادی کشور کمکی نمیکند بلکه میتواند چندین قدم آمریکا را در پیشبرد اهدافش در برابر ایران یاری نماید.
کاهش‌محسوس‌صادرات‌غیرنفتی ایران در کنار تحریم نفتی، تعطیلی‌کارگاه‌های‌تولیدی و افزایش‌کمبود‌کالا، افزایش هزینه‌های‌تولید بدلیل افزایش قهری دستمزد، #افزایش‌فضای‌نارضایتی، #ایجادتنش در روابط با کشور همسایه و چه بسا #افزایش‌ناامنی‌در‌مرزهای‌شرقی و تشدید‌قاچاق‌مواد‌مخدر به داخل کشور
لذا دستگاه دیپلماسی باید هرچه سریعتر در پی جبران بر آمده یا اینکه مجلس شورای اسلامی دولت را وادار به عقب نشینی از این سیاست اعلامی نماید.
*کارشناس مطالعات امنیت ملی
