«یک راه‌حل جایگزین افزایش قیمت بنزین» عنوان یادداشتی بود که در ابتدای هفته در سایت الف منتشر شد. با توجه به اتفاقات هفته گذشته و انتشار خبر افزایش قیمت بنزین و تکذیب آن، مخاطبین الف به این یادداشت توجه ویژه‌ای کردند و نظرات زیادی درباره آن نوشتند. تعدادی از این نظرات را می‌خوانیم:
*متاسفانه علیرغم منطقی بودن، این روش‌ها به دلیل به خطر انداختن منافع برخی گروه‌های بانفوذ هرگز در کشور عملیاتی نمی‌شوند. مانند برخورد مالیاتی با خانه‌های خالی که همه از چگونگی وضعیت اجرای آن خبر داریم.
*مشکل اصلی درآمد دولت نیست، مشکل اصلی قاچاق بنزین است و این ارزان فروشی، یارانه‌ای است که دولت به قاچاقچیان بنزین می‌دهد و عده‌ای قاچاقچی از این محل سود می‌برند. حتی بنظر من موضوع قاچاق بنزین از مصرف زیاد بنزین در داخل و این مسئله که یارانه پر دارآمد‌ها و کسانی که اتومبیل بیشتری دارند از این یارانه بیشتر استفاده می‌کنند، مهمتر است.
*دولت نباید دائما بدنبال افزایش درآمد باشد، بلکه باید با اصلاح ساختار پرحجم و پر هزینه خود، هرینه‌ها را کاهش دهد .متاسفم که اکثر اقتصاددان‌های ایرانی عقل کنترل هزینه ندارند و فقط به جیب مردم حمله می‌برند؛ البته چون اینها در دانشگاه ها هم تدریس می‌کنند دانسته‌های غلط خود را به نسل بعد هم منتقل می‌کنند و به نظر می‌آید امیدی به اصلاح نیست.
*اگر منظور اخذ ماليات بر دارايي مي‌باشد كه بحث آن اينجا نيست و ارتباطي به كنترل مصرف و... ندارد؛ ولي اشكالات اساسي طرح پيشنهادي اين است كه مثلا خودرو هيبريد بالاي ۵۰۰ ميليون كه اتفاقا مصرف سوخت بسيار كمي دارد و ممكن است مالك آن تردد كمي هم با آن در سطح شهر داشته باشد ۵ ميليون تومان و يا بيشتر پرداخت نمايد و از سوي ديگر خودرو پر مصرف ارزان قيمت داخلي كه ممكن است بالاي ۱۰ ليتر در هر صد كيلومتر دارد و اتفاقا مالك آن در سطح شهر مسافركشي مي‌كند كلا ۵۰۰ هزارتومان پرداخت نمايد، آيا به نظر شما منطقي و منصفانه است؟! اينجانب راه هاي زير را پيشنهاد مي‌كنم: ۱- در كوتاه مدت و مرحله اول فعال كردن كارت‌هاي سوخت براي جلوگيري از قاچاق ۲- سرمايه گذاري براي جايگزيني خودروهاي پر مصرف و پر تردد (مثلا جايگزيني نيسان آبي با وانت هاي با مصرف بهينه) كه تفاوت مصرف و يارانه در ميان مدت منجر به بازگشت سرمايه خواهد شد ۳- افزايش تدريجي و منطقي قيمت سوخت با برنامه از پيش تعين شده؛ مثلا براي شروع سهميه زيادي به خودرو‌ها داده شود و كم كم ميزان سهميه كاهش داده شود تا جامعه كم كم مصرف خود را مديريت نمايد.
*این روش نقص‌هایی هم دارد، ۱- نحوه قیمت گذاری مشخص نیست. فرض کنید فردی ۲۰۶ دارد که در بازار ۱۲۰ میلیون قیمت صفر آن است ولی به علت مدل قدیمی، تصادفات و روغن سوزی و ... عملا ۲۰ تومن هم خریدار ندارد. با چه مکانیزمی قیمت واقعی آن مشخص می شود؟ خود این مکانیزم قطعا کیفی است، علاوه بر تاسیس یک سازمان برای تعیین آن، می‌بایست چند سازمان دیگر تاسیس شوند برای اعتراضات در این حوزه. خود این مسأله یعنی هزینه، اسراف وقت مردم و.. البته به این مکانیزم ها باید چند مکانیزم دیگر هم اضافه کرد برای برخورد با افرادی که مالیات خودرو را در این حوزه نداده‌اند. این هم یعنی فشار بیشتر به اقشار ضعیف و ۲- افراد نه تنها تشویق به کاهش نمی شوند، بلکه به علت مالیاتی که آن را در راستای بنزین می‌دانند عملا هیچ گونه صرفه جویی در این زمینه نخواهند داشت و اسراف هم خواهند داشت. ۳- تکلیف قاچاق سوخت چه می‌شود؟ دولت با استدلال قاچاق در حال سهمیه بندی است و عملا این طرح تاثیری بر قاچاق ندارد؛...
****
درباره برجام در این هفته یادداشت «برجام، نتیجه یک اشتباه در مذاکرات هسته‌ای» در الف بازنشر شد و با استقبال کاربران الف همراه شد. نظرات برخی از کاربران الف را می‌خوانیم:
*واقعا من امروز می‌فهمم که چرا جلیلی حاضر نشد سال نود و یک یه توافق مثل برجام انجام دهد (حتی بهتر) و با این توافق خودش را به عنوان منجی و رفع کننده تحریم جا بزند و سال نود و دو رئیس جمهور شود ، اما جلیلی حاضر شد حتی از مردم هم فحش بشنود، اما چنین کاری نکند. امروز نتیجه برجام که هم نیمه تعطیل کردن هسته‌ای بود و هم افزایش تحریم و افزایش چند برابری مشکلات اقتصادی در مقایسه با زمانی که جلیلی حاضر به دادن امتیاز نشد، نشان داد که ایشاون این روزها رو پیش‌بینی می‌کرد که البته در کمیسیون برجام تمام نواقص برجام را به آقایان ظریف و عراقچی گوش زد کرد (فیلمش هست) اما آنها گوش نکردند
*توجه داشته باشید که همین برجامی که برخی‌ها مدام تقبیحش می‌کنند و برعلیه آن حرف می‌زنند باعث شد که یک فرصت شش ساله به جمهوری اسلامی بدهد تا نفسی تازه کند و تجدید قوا نماید وگرنه با آن تحریم‌های سنگین و همه جانبه همانوقت کار کشور تمام میشد.
*فرض کنید شما می‌خواهید از کسی چیزی را خریداری کنید هرچه قدر اطرافیان خیر خواه به شما تذکر می‌دهند که طرف سر شما را کلاه می‌گذارد و قابل اعتماد نیست شما آنها را به بی سوادی و نفهمی متهم میکنید و ضمن بی توجهی به هشدارهای آنان باطرف مقابل قراردادی منعقد کرده و مبلغ معامله را یکجا نقد تحویل می‌دهید، طرف شما هم پس از گرفتن پول دبه در می‌آورد و هیچ چیزی را به شما تحویل نمی دهد، حالا پاره کردن یا نکردن قرار داد چیزی را عوض می‌کند؟
*دقیقا چطور بر پایه ان پی تی باید اروپا و امریکا را مجبور به رفع تحریم می‌کرد؟ اگر شدنی بود که آقای جلیلی با بسته‌های پیشنهادی رنگ و وارنگ اینکار را می‌کرد، نه اینکه تحریم روی تحریم اضافه کند، اگر زمان آقای جلیلی همه چیز خوب بود، پس انتقادها برای چیست؟ در بدترین حالت وضعیت برگشته به دوره آقای جلیلی.
*یک حق که تمام دنیا در اختیار دارند توسط این دولت وتیم مذاکره کننده نادیده گرفته شد، قرار بود حتی سایه تهدید از سر ایران گرفته شود، مذاکرات از سطح هسته‌ای به مسائل امنیتی کشیده شد. این بود بلد بودن زبان دنیا واقعا متاسفم.
*اگر برجام نبود این فلاکت اقتصادی و بی ارزش شدن پول ملی ۴-۵ سال پیش اتفاق می‌افتاد! اصلا برای همین ایران برجام را قبول کرد. منتهی حالا ترامپ آمده و بازی را بهم زده!
*(در پاسخ به کامنت بالا) کاهش ارزش پول ملی هیچ ربطی به تحریم ها ندارد. ای کاش فقط اندکی از اقتصاد می‌دانستید؛ علت کاهش ارزش پول ملی چهار برابر شدن نقدینگی است؛ یعنی به زبان ساده چون که نقدینگی توسط دولت چهار برابر شده در نتیجه قیمت طلا و دلار چهار برابر شده است.
****
سخنان رئیس‌جمهور درباره اقدام متقابل ایران در برابرعدم تعهد اروپاییان و تعلیق دو تعهد برجامی با کامنت‌های مخاطبین الف همراه شد. تعدادی از این کامنت‌ها را از نظر می‌گذرانید:
*۱- برجام کجا برگ برنده ما بود؟! آن برجامی که تکنولوژی به دست آمده را به همراه عزت و اقتدار ملی را داد و به ازای آن ریشخند دشمن را دریافت کرد؟ ۲- تیمی که اثبات شد چندین جاسوس حرفه‌ای در آن فعالیت داشتند آیا میتوانست برگ برنده‌ای را رقم بزنند؟ ۳- معلوم است برجامی که به رغم تاکیدات منتقدین، در آن هیچ تضمیمی برای گرفتن امتیاز از دشمن گرفته نشد و فرمان ۹ ماده ای رهبری در نظرگرفته نشد، نمی توانست احقاق حقی کند. ۴- مذاکره کنندگان حتی از تجربیات قرارداد سعدآباد که خودشان درگیر آن بودند، استفاده نکردند!
*دو نوع اقدام می‌تواند مفید باشد: اول اقداماتی که از فشار وارده برمردم کم کند، و دوم اقداماتی که حداقل فشاری را بر طرف مقابل وارد کند. اقدامات امروز عملا تاثیر خاصی در هیچ یک از حالات بالا نخواهد داشت، فقط ژستی است سیاسی برای اقدامات بعدی. (مهلت ۶۰ روزه) که آنهم چندان مهم نخواهد بود و تا وقتی که ایران هم از برجام خارج نشود، راه برای مذاکره جدید باز نخواهد شد.
*برجام تصمیم کل نظام بود... باشد، ولی مساله اصلی سر الزامات برجام بود که شما رعایت نکردید... دقیقا از همانجا هم چوب خوردیم، مگر رهبری نگفتند اقتصاد کشور را به برجام گره نزنید؟ مگر رهبری نگفتند هر وقت عملا تحریمها رو برداشتند به تعهدات عمل کنید؟... الان آن بتونی که در قلب راکتور اراک ریختین را کی می‌تواند بکند؟
*جناب روحانی کلمه کدخدا رو ابتدا شما به آمریکا نسبت دادی و ۵ الی ۶ سال از عمر این ملت را به وعده های دروغین کدخدات و اروپای‌یها تلف کردی و اقتصاد کشور را به افتضاح کشاندی حالا می‌خواهی بگی هوشیار شدی.... چقدر رهبری تذکر داد و شما با کنایه جواب سربالا دادی .... یادتان است به منتقدات چه چیز گفتی د و چه نسبتهایی دادید. یادتان است رهبری چقدر تذکر داد، حالا دم از همدلی در داخل میزنید، در حالی که به نصحیت‌ها گوش ندادید.
*این قدم را باید ۱۰ ماه پیش برمی‌داشتید، نه حالا که دشمن تشجیع شده... باید اقدامات قاطع تری بردارید، حالا هم باید کاملا قاطع باشید نه منفعل، اجازه ورود ناوهواپیمابر آمریکا به خلیج فارس را ندهید....، ترامپ و بولتون و پومپئو مثل سگ هستند، عکس العمل نشان بدهید عقب نشینی می‌کنند.
*روحانی با این سخنرانی و بیانیه ثابت کرد هیچ برگ برنده‌ای در چنته ندارد.....اگه هم بخواهد کاری کند، به سر خطه زمان احمدی نژاد می‌رسیم؛ آش همان آش و کاسه همان کاسه و چه بسا ضعیف‌تر از آن موقع....چون دیگر نه اوبامایی هست نه ترسی از حرکات انتحاری ایران. ضمنا نه نفتی برای فروش هست نه پولی نه بانکی.....
****
مخاطبین الف، ذیل یادداشت «مقابله با هنجارشکنی خیابانی» نظرات متعددی مطرح کردند. چند کامنت زیر را می‌خوانیم:
*آنچه از آن به عنوان هنجارشکنی یاد میکنید مراتبی دارد و از نظر درجه اهمیت با هم تفاوت دارند؛ لیکن در سال‌های اخیر این مراتب در نظر گرفته نشد و همه آن منحصر شد به آشکار بودن چند تارموی خانم‌ها و برخورد با آن؛ آنهم با روش‌های کلیشه ای و تکراری که سالها در جامعه نتیجه عکس داده بودند، لذا اینک شاهد مشکلاتی به مراتب بدتر در جامعه هستیم.
*شادی قطعا جرم نیست، ولی خانم‌ها بی حجاب شوند شادی جامعه زیاد نمی‌شود. شادی وقتی واقعی و ریشه‌ای زیاد می‌شود که شما زندگی پایدار و همسر و فرزند داشته باشید که به شما آسایش و آرامش بدهند. ناهنجاری‌هایی مثل بدحجابی و بی‌حجابی در جامعه یکی از مواردی است که این آرامش پایدار رو بهم می‌زند... . البته یکی دیگر وضع بد اقتصادی است که یکی از موانع تشکیل این زندگی پایداره و عوامل دیگر آن است.
* شوربختانه موارد دیگری هم در زیر پوست شهر در جریان است که هر چند منکراتی نیست، ولی بی گمان از درجه اهمیتی بسیار بالا برخوردار است، از هجوم و یورش به سایت ثبت نام برای خرید ارابه‌های مرگ گرفته تا ازدحام عظیم برای دریافت یک باک بنزین با نرخ قبل از سهمیه‌ای شدن!.
*اصل اختلاس است، همان اختلاسی که بی‌بندوباری و سگ گردانی و بی حجابی و بی‌حیایی را اداره و هدایت می‌کند. کسانی که ولنگاری و بی‌حیایی و منکرات را کوچک و ناچبز معرفی می‌کنند، یا از ویرانگران و حرام‌خواران اقتصادی هستند، یا از آثار انحراف در خانواده خود غافلند.
* هم بی‌حجابی بد است هم اختلاس. هر دو از جنس بی‌حیایی هستند یکی در عرصه فرهنگ و سبک زندگی و دیگری در عرصه اقتصاد. با هر دو باید برخورد جدی شود.
*متاسفانه مردم خصوصا جوانان و خانواده‌ها قربانی اصلی رها بودن مجرمان بظاهر شهروند در فضای مجازی و خیابان‌ها و اماکن عمومی هستند.
* چه کسی گفته چون حجاب هیچ جای دنیا اجباری نیست، اینجا هم نباید اجباری باشد؟ رعایت حجاب یک قانون در کشور است، همه جای دنیا احترام به قانون یه اصل است.
*...حجاب حکم شرعی است که به صلاحدید عقلا و قانونگذاران تبدیل به قانون شده است؛ البته حتی اگر قانون هم نباشد وظیفه یک مسلمان است که مثل تمام احکام شرعی دیگر رعایت نکردن آن را تذکر بدهد و به رعایت کردن آن دعوت کند؛ حالا اینکه به واسطه تبلیغات شدید عده‌ای این حس زور و اجبار را نسبت به حجاب داری و مثلا نسبت به قوانین راهنمایی و رانندگی (که کسی در موردش تبلیغ منفی نمی‌کند) ندارید، دلیل نمی‌شود که این قانون را کنار بگذاریم. اگر کمی از بالا به قضیه نگاه کنیم متوجه می‌شویم که اینها اثر تبلیغات است و اگر فردا صبح بلند شویم و ببینیم همه خانم‌هایی که در شبکه‌های ماهواره‌ای و مجازی می‌بینیم با حجاب هستند، این حس زور و تحقیر برخی دوستان از بین خواهد رفت...
* .... امر به معروف و نهی از منکر فقط برای حجاب نیست؛ برای اصلاح اخلاق و رفتار و از همه مهمتر اجرای عدالت است...
*... به زبان ساده هنجار در جامعه امري اجتماعي پذيرفتني براي همه عموم آن جامعه است كه در مرور زمان تغيير مي‌كند كه در اين مقاله به وجوه ديگر آن مانند قانوني و غير قانوني بودن مي پردازند... در اين حال هر فعلي كه منجر به آسيب به هرشكلي به ديگران شود، ناپسند و مستوجب نكوهش است و يا درصورت نياز برخورد قانوني....از طرفي ميزان مشكلات ناشي از تداخل و اثر گذاري شديد مسائل اقتصادي، سياسي و اجتماعي در هر جامعه‌اي از نظام مديريت حاكميت آن جامعه متاثر خواهد بود ... بياييد اول خودتان را ارزيابي كنيد ...به عنوان يك شهروند چقدر اثرات مثبت بر جامعه مي‌گذاريد ؟... در ساختار فعلي اگر تصميم گير شديد چقدر حاضريد از منافع شخصي خود و عزيزانتان به نفع جامعه كه در طولاني مدت به شما هم برخواهد گشت، بگذريد؟ اول بايد خودمان را درست كنيم يا اول مشكلات جامعه مان را؟...
