با این حال دختران این منطقه آنقدر پشتکار دارند که حداقل تا پنجم ابتدایی درسشان را بخوانند و باسواد شوند. بعد از این ۵ کلاس درس‌خواندن هم سراغ زری‌بافی و سوزن‌دوزی می‌روند؛ البته اگر مجبور نباشند که در همان سن پایین به دلیل شرایط سخت مالی خانواده با مردی که خیلی از آنها بزرگ‌تر است، ازدواج کنند.
نورای ۲۰ ساله یکی از زنان این منطقه است که در روستای «گوهرت» زندگی می‌کند؛ دختر بلوچی که هنوز بذر امید در دل می‌کارد و آرزوهای بزرگ در سر دارد. نورا دیگر عزمش را جزم کرده تا در رشته علوم انسانی تحصیل کند و دانشگاه برود تا در نهایت به جایگاهی برسد که بتواند از حقوق زنان بلوچ دفاع کند.
«مهسا» که ۲۱ ساله است، وقتی ۱۶ سال سن داشته، ازدواج کرده اما از آنجا که نتواسته فرزندی برای شوهرش بیاورد، شوهرش هم دختر ۱۶ ساله دیگری را به عقد خودش درآورده و او را رها کرده است. مهسا این روزها کار چندانی برای انجام دادن ندارد؛ جز اینکه به گوشی موبایلش زل بزند و خودش را سرگرم کند.
«نسیمه» و «امینه» هنوز ۱۵ سالشان نشده اما از آنجا که تحصیلات ابتدایی خود را پشت سر گذاشته‌اند، در انتظار ازدواج هستند چون نه شرایط ادامه تحصیل برای آنها مهیا است و نه کار دیگری برای انجام دادن دارند. آنها ترجیح می‌دهند که زودتر ازدواج کنند و بچه داشته باشند.