چند روز قبل نیروهای حشد الشعبی عراق با خودروهای سبک و سنگین و تجهیزات راهسازی وارد ایران شدندتا به کمک به سیلزدگان و بازسازی مکان های آسیب دیده بپردازند. پیش از آنها نیز فاطمیون افغانستان برای کمک وارد ایران شده بودند.
بدون شک چنین اتفاقی، تجلی بارز و آشکاری از حس نوع دوستی این گروه ها و بیانگر قدرت نرم افزاری و نفوذ اندیشه جمهوری اسلامی در منطقه است که باید از آن به احترام یاد کرد و آن را ارج نهاد.
اما ورود نیروهای حشد الشعبی به ایران برای کمک به مدیریت بحران سیل دست مایه انتقادات غیرمنصفانه تعدادی از سلبریتی ها در شبکه های اجتماعی شده است. البته این مسئله نیز همانند تمامی مسائلی است که عده ای به نام سلبریتی فارغ از واقعیت های اجتماعی و صرفاً از پشت کیبورد مبادرت به توییت زدن می کنند.
این رفتار و کنش اجتماعی (اگر بتوان چنین عنوانی بر آن نهاد) محصول سطحی ترین برداشت از واقعیت و نشان دهنده فاصله گرفتن سلبریتی ها از زیست و گفتمان مردم و بدون درک شرایط مردم آسیب دیده است. و گرنه کیست که نداند جمهوری اسلامی ایران همیشه پذیرای کمک های نوع دوستانه بوده اما متاسفانه بدلیل سیاست های تحریمی آمریکا و تبعیت کشورهای اروپایی، کمک های بسیار ناچیزی از کشورهای اروپایی دریافت شده است.
اتفاقاً بدلیل حمایت از مظلومین و آسیب دیدگان ناشی از تروریسم تکفیری بوده که جمهوری اسلامی در خط اول مبارزه با داعش، جبهه النصره و... بوده و اینک مردم این کشورها نیز برای کمک به ایران وارد میدان شده اند.
نگاهی به دلایل ارائه شده از سوی برخی از این سلبریتی ها واهی و بی معنا بودن چنین انتقاداتی را بیش از پیش روشن می سازد. البته لازم به ذکر نیست که بدلیل گستردگی و خسارات سیل و رودخانه های مشترک مرزی حتماً می باید هماهنگی لازم بین کشورهای همسایه صورت گیرد.
مثلاً عنوان می شود این نیروها در جنگ تحمیلی علیه ایران بوده اند یا از این بدتر عنوان می شود حشد الشعبی برای سرکوب مردم آمده اند. این در حالی است که مسئولان در هفته های اخیر تلاش داشتند تا رفتار منطقی و صحیحی با مردم سیلزده داشته باشند و حتی تندی کلامی استاندار خوزستان با یکی از سیلزده ها(با شکل گیری فضای انتقادی) موجب شد تا وی بلافاصله مجبور به عذرخواهی شود.
همچنین کسی که اندک اطلاعاتی از دوران جنگ داشته باشد می داند جنگ صدام حسین و حزب بعث با ایران به تحریک کشورهای غربی علیه انقلاب اسلامی شکل گرفت و در طول جنگ نیز کشورهای آمریکایی و اروپایی( که تمام آمال و آرزوی سلبریتی ها گرفتن اقامت و تابعیت و فرزندآوری در آن کشورهاست) حامیان تسلیحاتی و تبلیغاتی صدام حسین بودند و اگر آنها نبودند هرگز حزب بعث جرات حمله به ایران را نداشت.
همچنین شیعیان و اصولاً مردم عراق زخم خورده صدام و صدامیان بودند و هنوز جنایات حزب بعث علیه آنها از جمله در انتفاضیه شعبانیه فراموش نشده است. بسیاری از این نیروها حتی در جنگ تحمیلی در کشور ما حضور داشتند و در صف رزمندگان ایرانی با حزب بعث می جنگیدند.
انتشار تصاویر هادی عامری و ابومهدی مهندس فرماندهان حشدالشعبی در لباس رزمنده های ایران در جنگ تحمیلی در شبکه های اجتماعی قابل تامل است.
حرف های بی پایه سلبریتی ها در این باره تا بدان جا بوده که حتی خبرنگار شبکه بی بی سی نیز از این اقدام متعجب شود. مهرداد فرهمند در این باره می نویسد: «واکنش برخی کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی به حضور شماری از نیروهای حشد شعبی در مناطق سیلزده برایم عجیب و «منطق» ایشان برایم درک ناشدنی است... واکنش یکی از «سلبریتی» های وطنی هم به گونه ای است که انگار ارتش صدام دوباره خرمشهر را گرفته است. تا جایی که بنده می دانم، حشد الشعبی را ایران در عراق به راه انداخت... بعید می دانم اگر نیروهای امریکایی در خلیج فارس که دست به ماشه در آماده باشند تا اگر فرمان رسید به ایران حمله کنند، برای کمک به سیلزدگان به ایران می آمدند، با چنین واکنشی روبرو می شدند. البته به گمانم این واکنشها به حشد الشعبی محدود به فضای مجازی و از سوی کسانی است که دور ایستاده اند وگرنه در عالم واقع و بویژه میان سیلزدگان، تصور نمی کنم واکنشی منفی به حشد الشعبی نمود پیدا کرده باشد».
بدون شک برخی از واکنش ها به ورود نیروهای مقاومت به ایران از سرناآگاهی و تاثیر پذیرفتن از رسانه های خارجی است که در تمامی منطقه شکست خورده اند و از این نیروها کینه دارند. اما در چنین شرایطی از همه ایرانی ها به حکم هموطنی و حداقل بدلیل اخلاق و نوعدوستی انتظار می رود تلاش خود را صرف کمک به سیلزدگان و کاستن از آلام و دردهای آن نمایند نه اینکه با نفرت پراکنی ، ایجاد آشفتگی ذهنی و گسترش دروغ موجب از بین بردن انسجام و استحکام اجتماعی شوند.
