به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، ماه شعبان از جمله ماههای پر برکت سال شمرده میشود. این ماه از آن جهت حائز اهمیت است که فرصتی روحی و معنوی جهت آمادگی برای ورود به با ارزشترین ماه سال یعنی ماه مبارک رمضان فراهم میکند. از این جهت هر یک از معصومان(ع) در عظمت این ماه شریف احادیث متعددی بیان فرمودند. از این سو برای زمینهسازی معنوی شیعیان خویش برای بهره هرچه بیشترشان از فضایل و برکات این ماه، به معرفی اعمال عبادی و آداب رفتاری این ماه پرداختند و خود نیز اهتمام ویژهای نسبت به پاسداشت ماه شعبان داشتند.
نقل است امیرالمومنین علیهالسلام در روز اول شعبان به جماعتی برخورد که در مسجد نشسته بودند و درباره قَدَر و امثال آن گفتوگو میکردند تا آنکه لجاجت و جدالشان و فریاد و صدایشان سخت بلند شد. حضرت ایستاد و بر آنها سلام کرد، پاسخ سلام را دادند و به احترام حضرت از جای برخاستند و درخواست کردند کنار آنان بنشیند. امام(ع) توجّهی به دعوت آنان نکردند و در همان حالت ایستاده فرمودند:
... ای تازه کارها امروز اول شعبان کریم است، پروردگار آن را شعبان نامیده به خاطر انشعاب یافتن و پراکنده شدن خیرات در آن. همانا پروردگار شما در شعبان درهای حسنات را باز کرده و قصرها و خیراتش را به قیمتی ارزان و کارهایی آسان به شما عرضه کرد، پس در مقام خرید برآیید؛ یَا مَعْشَرَ الْمُبْتَدِعِینَ هَذَا یَوْمُ غُرَّهِ شَعْبَانَ الْکَرِیمِ سَمَّاهُ رَبُّنَا شَعْبَانَ لِتَشَعُّبِ الْخَیْرَاتِ فِیهِ قَدْ فَتَحَ فِیهِ رَبُّکُمْ اَبْوَابَ جِنَانِهِ وَ عَرَضَ عَلَیْکُمْ قُصُورَهَا وَ خَیْرَاتِهَا بِاَرْخَصِ الْاَثْمَانِ وَ اَسْهَلِ الْاُمُورِ فَابْتَاعُوهَا.
ابلیس دور از رحمت خدا شاخههای شرور و بلاهای خود را برای شما آراسته و شما پیوسته در گمراهی و سرکشی میکوشید و به شاخههای ابلیس تمسّک میجویید و از شاخههای خیرات که درهایش برای شما باز شده روی میگردانید و این ابتدای ماه شعبان است و شاخههای خیراتش عبارت است از: نماز، روزه، زکات، امر به معروف، نهی از منکر، نیکی به پدر و مادر و خویشان و همسایگان، ایجاد صلح و صفا بین مردم و صدقه دادن به فقرا و مساکین. وَ عَرَضَ لَکُمْ اِبْلِیسُ اللَّعِینُ بِشُعَبِ شُرُورِهِ وَ بَلَایَاهُ فَاَنْتُمْ وَ اِنَّمَا تَنْهَمِکُونَ فِی الْغَیِّ وَ الطُّغْیَانِ وَ تَتَمَسَّکُونَ بِشُعَبِ اِبْلِیسَ وَ تَحِیدُونَ عَنْ شُعَبِ الْخَیْرِ الْمَفْتُوحِ لَکُمْ اَبْوَابُهُ هَذِهِ غُرَّهُ شَعْبَانَ وَ شُعَبُ خَیْرَاتِهِ الصَّلَاهُ وَ الصَّوْمُ وَ الزَّکَاهُ وَ الْاَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیُ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ بِرُّ الْوَالِدَیْنِ وَ الْقَرَابَاتُ وَ الْجِیرَانُ وَ اِصْلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ وَ الصَّدَقَهُ عَلَی الْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاکِین
(مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج7، ص542)