به نوشته پایگاه اینترنتی شبکه «سی‌ان‌ان»، پایگاه نظامی جزیره «دیگو گارسیا» که از قاره‌های اطراف خود حدود ۱۰۰۰ مایل فاصله دارد و در مجاورت جزیره «موریس» قرار دارد، از دوران جنگ سرد محل فعالیت سربازان آمریکایی است. این جزیره جزو مستعمرات بریتانیا بود اما طی قراردادی محرمانه در سال ۱۹۵۶ به آمریکا واگذار شد.
بیش از ۱۰۰۰ سرباز و کارمند آمریکایی از نیروی دریایی و هوایی و حتی «ناسا» در این جزیره ساکن هستند. باند فرودگاه این جزیره طوری طراحی شده که یک شاتل فضایی می‌تواند در آن فرود بیاید.
دو حمله حیاتی و مهم در جریان اشغال عراق توسط آمریکا از این جزیره انجام شد. موقعیت استراتژیک این جزیره به نیروی هوایی آمریکا این امکان را می‌دهد که بتواند به هر نقطه‌ای از آسیا، از جمله دریای جنوبی چین، دسترسی داشته باشد.
بمب‌افکن‌های B-1 در جزیره دیگو گارسیا (تاریخ عکس:2001)
«جرمی کوربین» رهبر حزب کارگر معتقد است این جزیره باید به جزایر موریس الحاق شود اما سخنگوی وزارت امور خارجه می‌گوید تاسیسات دفاعی واقع در اقیانوس هند، مردم بریتانیا و دیگر نقاط جهان را در برابر تهدیدات تروریستی، جرایم سازمان‌یافته و دزدان دریایی محافظت می‌کنند.
«دنیل ایمروار» استاد تاریخ و نویسنده کتاب «چگونه یک امپراطوری را پنهان کنیم» در این باره می‌گوید: «اگر به تمام زمین‌هایی که آمریکا تصرف کرده نگاه کنید، وسعت زیادی را شامل نمی‌شود و از مساحت ایالت کانتیکت کوچک‌تر است». به گفته او: «اما این صدها نقطه، که در کشورهای خارجی مختلف قرار دارند و تحت کنترل آمریکا هستند، امروزه نقش مهمی در محافظت از قدرت آن دارند».
آمریکا حدود ۸۰۰ پایگاه نظامی در قسمت‌های مختلف جهان دارد که بیشتر آن‌ها را پس از جنگ‌جهانی دوم به دست آورده است. بین سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۵۸، ارتش آمریکا در جزایر مرجانی اقیانوس هند ۲۳ بمب اتم آزمایش کرد.
پایگاه‌های نظامی مهم آمریکا در جهان
