نشست ورشو هیچ آورده مهمی برای آمریکا و اروپا ندارد؛ جز اینکه به بازی نخ نما شده "پلیس بد- پلیس خوب" در قبال ایران، جان دوباره بدهد.
آیا مسئله ما این است که موگرینی یا وزرای خارجه آلمان و انگلیس و فرانسه در نشست ورشو شرکت کردند یا نه؟! اولاً اروپا میزبان این نشست ضد ایرانی بود و ثانیاً سه دولت مذکور هم، هیئت هایی را به ورشو فرستاده و به آن رسمیت دادند.
این نشست در واقع ابزار چانه زنی اروپای بدعهد با وزارت خارجه ظریف و روحانی است. موگرینی و سه دولت بدعهد در برجام، همین امتیاز عدمی را فاکتور می کنند و متاسفانه عیناً همین فاکتور به مردم و نظام ارائه می شود که ببینید طرف های برجامی ما با نشست ورشو همراهی نکردند و برجام هنوز کار می کند!
این یک شعبده بازی برای گم کردن صورت مسئله است. اروپایی ها ۹ ماه است به حداقل تعهدات ضد تحریمی در برجام عمل نمی کنند و آخر سر هم وعده کانال مبادله غذا و دارو با پول دیگر خریداران نفت ایران را دادند. این یعنی اتمام کار برجام.
اما همان ها به واسطه نقشه مشترک با آمریکا، در ورشو به معتبر نمایی گزینه تهدید پرداختند تا با عدم شرکت موگرینی و وزرای خارجه سه کشور، همین را به عنوان امتیاز به ما بفروشند!
سفیر ما در لندن (عضو تیم مذاکره کننده برجام) هم گویا "خریدار" خوبی است که بلافاصله برای موگرینی "براوو" می فرستد. همچنان تحلیل سال ۹۲ وبسایت رادیو فرانسه معتبر است که نوشت «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. بر پایه این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، شرایط فروشنده را دشوارتر می‌کند و در همان حال قیمت فروش را کمتر خواهد کرد»!
باید به امثال آقای بعیدی نژاد، این فراز از پیام مهم رهبر انقلاب به مناسبت چهلمین سال پیروزی را یاد آور شد که تاکید کردند "امروز ملت ایران علاوه بر آمریکای جنایتکار، تعدادی از دولت های اروپایی را نیز خدعه گر و غیر قابل اعتماد می داند. دولت جمهوری اسلامی باید مرزبندی خود را با آنها با دقت حفظ کند؛ از ارزش های انقلابی و ملی یک گام هم عقب نشینی نکند؛ ار تهدید های پوچ آنان نهراسد و در همه حال عزت کشور و ملت خود را در نظر داشته باشد".
