به گزارش ایرنا، این رسانه نوشته که طرح مذکور از دولت «جرج دبلیو بوش» آغاز شده و در دولت «دونالد ترامپ» شتاب بیشتری گرفته است.
به نوشته نیویورک تایمز، این طرح در اوایل دولت «باراک اوباما» نیز در جریان بوده، اما بعدها اجرای آن تا سال 2017 که دولت ترامپ روی کار آمد و منابع جدیدی به آن اختصاص داد، با شدت کمتری پیگیری شد. بر اساس این گزارش، هدف از طرح یاد شده، ورود قطعات معیوب به چرخه تامین صنعت هوافضای ایران بوده است.نیویورک تایمز به نقل از مقام‌های فعلی و سابق آمریکایی که نامشان را افشا نکرده، نوشته است که ارزیابی موفقیت این طرح، تا حد زیادی غیرممکن است.
دلیل این موضوع از یک سو به ماهیت طرح و از سوی دیگر، به موقعیت جغرافیایی خاص ایران باز می گردد.
به نوشته نیویورک تایمز، مقام‌های آمریکایی به علت شرایط جغرافیایی، کار بسیار دشوارتری برای رهگیری آزمایش‌های موشکی ایران در قیاس با دیگر کشورها مانند کره شمالی داشته‌اند.
توانمندی‌های موشکی ایران همواره در دهه های گذشته مورد عناد مقام‌های آمریکایی بوده است.
کاخ سفید اخیرا بارها تلاش کرده است که با استناد به قطعنامه‌های لغو شده شورای امنیت از جمله قطعنامه 1929، آزمایش‌های موشکی ایران را ناقض قوانین بین‌المللی نشان دهد. این در شرایطی است که در تنها قطعنامه بین‌المللی در موضوع ایران که پیرو برجام به شماره 2231 به تصویب رسید، هیچ‌گونه الزام حقوقی درخصوص مسئله آزمایش‌های موشکی قید نشده است.
ایران بارها گفته است که برنامه دفاع موشکی مشروع خود را قابل مذاکره نمی‌داند.
«بهرام قاسمی» سخنگوی وزارت امور خارجه ایران نیز پیشتر در همین رابطه گفته بود: بحث مسائل موشکی ایران کاملا روشن است و بخشی از سیاست دفاعی ایران تلقی می‌شود که حالت بازدارنده دارد و دیگران نمی‌توانند در این خصوص برای ایران توصیه ای داشته باشند و ما را از داشتن امکانات دفاعی نهی کنند.
