سید احمد حسینی کارشناس مذهبی در خصوص ازدواج و عقد در ایام سال در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: به عنوان مطلب اول باید بگویم که در روز‌های سال از لحاظ شرعی هیچ زمانی از سمت فقها، چیزی به نام ساعت یا زمان عقد حرام نداریم. مطلب دوم این است که ما چیزی داریم به عنوان کراهت که از سمت فق‌ها مطرح شده است، که عنوان می‌کند اگر انسان زمانی که قمر در برج عقرب باشد یا آخرین چهارشنبه ماه قمری باشد یا برخی ایام هفت‌گانه که در ماه‌های قمری مشهور به کوامل است مانند روز سوم، روز پنجم، روز سیزدهم، روز شانزدهم و روز بیست و یکم و... به این ایام برخی از فقها حکم کراهت را بار کردند.

وی افزود: پس مقدمه اول این است که ما زمانی را به عنوان زمان حرام برای انعقاد عقد نداریم ولی از سمت برخی فقها آمده که اگر انسان در برخی از لحظات که مشخص شد (البته میان فقها در این باره اختلاف است) عقد بکند، مکروه است، اما در مابقی ایام از لحاظ نجومی یا از لحاظ روایی بحث‌های مباح یا مستحب مطرح می‌شود.

حسینی با اشاره به این که عقد کردن در برخی از ایامی که شیعیان در آن عزادار هستند، گفت: اگر در آن ایام کار‌هایی انجام شود که وهن دین شود یعنی عزاداری عمومی را لکه دار کند، در این صورت حکم ثانویه حرمت بار می‌شود. زیرا به لحاظ حکم اولیه هیچ لحظه و هیچ زمانی به عنوان انعقاد عقد به حکم شرعی حرام نداریم. حکم ثانویه حرمت عقد، درصورت وهن، فساد و لکه دار شدن دین بار می‌شود.

وی ادامه داد: مسئله سوم از لحاظ اخلاقی است. آن چیزی که از اهل بین به دست ما رسیده است داریم که: «یحزنون لحزننا» زمانی که اهل بیت و عامه تشیع در عزا هستند شما هم محزون باشید و «ویفرحون لفرحنا ». پس ما یک مسئله حزن داریم و یک مسئله انعقاد عقد داریم. اگر انعقاد عقد باشد به فتوای همه فقها و در همه لحظات حلال است و گاهی این حلال، حلال مکروه است. مسئله دوم این است که زمانی که مردم، علما، شیعیان و فضلا در آن ایام مانند محرم و صفر عزادار هستند، شادی نباید باشد، ولی انعقاد عقد بلامانع است.

سید احمد حسینی درخصوص ابعاد زندگی حضرت زهرا (س) بیان کرد: حضرت زهرا (س) مسئله راضی نگه داشتن همسر را رعایت کردند. در روایت‌ها داریم که بعد از شهادت حضرت زهرا (س) , حضرت امیر(ع) میان یاران و اصحاب نشسته بودند، سوال پرسیده شد که شما چه وصف و خاطره‌ای زیبایی از حضرت زهرا (س) دارید؟ برای ما نقل کنید؛ که امیرالمومنین(ع) فرمودند: قسم به خدا که فاطمه هیچ وقت خاطر مرا ناراحت و خشمگین نکردند و من نیز هیچ گاه او را مخالف میلش مجبور به انجام کاری نکردم. به خدا قسم فاطمه زهرا (س) هیچ گاه از خواسته و میل من سرپیچی نکرد من هم هرگاه به صورتش نگاه می‌کردم، حزن و ناراحتی در من از بین می‌رفت.

حسینی در خصوص مسئله شهوت بیان کرد: مسئله دیگر آن است که شهوت در عرف و در کوچه و خیابان یک معنی، در روایات یک معنی، در قرآن یک معنی و در اخلاق نیز یک معنی دارد. گاهی اوقات شهوت به معنای میل و شدت علاقه و گاهی اوقات به معنای ابعاد جنسی و گاهی اوقات شهوت به معنای جلب منفعت است که بیشتر از سمت علمای اخلاق عنوان می‌شود. در آیه ایی داریم که انسان مومن اگر چیزی می‌خورد و کاری انجام می‌دهد، به میل و منفعت خانواده خودش است که ما این مسئله را میان امیرالمومنین و حضرت زهرا (س)می‌بینیم.

وی ادامه داد: گاهی اوقات در منزل امیرالمومنین غذا نبود، بزرگتر‌های خانه چیزی نمی‌خوردند و صبوری می‌کردند و کوچک‌تر‌ها هم سخنی نمی‌گفتند. اگر غذا بود که همه میل می‌کردند، ولی زمانی که غذا کم بود، حضرت زهرا لقمه را کوچک برمی داشتند و گاهی دست رابه سمت سینی برده و خالی به سمت دهان می‌بردند که کوچکتر‌ها بیشتر بخورند.

حسینی با اشاره به القاب حضرت زهرا (س) گفت: نگاهی که به القاب و اسامی حضرت زهرا(س) می‌کنیم، مسئله محبت و مهربانی در او است. القابی مانند رحیمه، حنانه، عطوفه و رئوفه که همه ابعاد عاطفی آن حضرت را می‌رساند.