ونزوئلا از زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری گذشته و پیروزی مادورو در این انتخابات، عرصه جنگ و نزاع سیاسی میان بازیگران مختلف بالاخص آمریکا شده است. در این عرصه واشنگتن با تمام قوا و با حمایت‎های سیاسی گسترده از مخالفان نقش مهمی در ایجاد اعتراض ها و مخالفت ها در این کشور داشته است. مدل حمایتی آمریکا از مخالفان یادآور کودتای های مخملی آمریکا در کشورهای آسیای مرکزی است که از طریق آن زمامداران سیاسی در این کشورها را که مخالف با سیاست های واشنگتن بودند، از قدرت برکنار کردند.

جورج سورس در این زمینه از طریق بنیاد خود و با پول های فراوان توانست اعتراض هایی را به صورت خشونت‎آمیز جهت برکناری روسای جمهور قانونی در این کشورها برگزار کند و همین عاملی در جهت به ثمر رسیدن راهبردهای آمریکا در کشورهای اسیای مرکزی شد. همین راهبرد و استراتژی در مورد ونزوئلا با اندک تغییراتی در حال اجرا است. بدین گونه که مایک روبیو نقش مهمی در تشویش اعتراض ها دارد. از جهات دیگر ترامپ و کشورهای اروپایی با به رسمیت شناختن رهبر مخالفان در ونزوئلا به دنبال ساقط کردن مادورو از قدرت هستند. مادورو رییس جمهور قانونی ونزوئلا فردی است با گرایش های ضدامپریالیستی و ضد آمریکا که همین عاملی در جهت گیری کشورهای اروپایی با ونزوئلا شده است.

از سوی دیگر رفتار آمریکا در قبال ونزوئلا همچون سال 1332 در ایران است. در سال 1332 هجری شمسی آمریکا با کمک ایادی خود در داخل کشور نخست وزیر قانونی را برکنار کردند و به جای آن نخست وزیری با گرایش های نزدیک به خود در حکومت گماردند. همین نخست وزیر عاملی در جهت پیشبرد برنامه های آمریکا در ایران شد که سمبل آن بحث قراردادهای نفتی ایران با آمریکا بود که واشنگتن توانست سهم بزرگی از نفت ایران به دست آورد.

اکنون جای سوال این است که چرا آمریکا نسبت به ونزوئلا حساس است؟ آمریکا به دنبال چه اهدافی از قِبل اعتراض ها در ونزوئلا است؟

1- ونزوئلا دارای ماهیتی مستقل بوده و جز کشورهای آمریکای لاتین است که وابستگی به آمریکا ندارد. همین عاملی در جهت اقدامات خصمانه آمریکا علیه این کشور شده است.

2- ونزوئلا دارای بیشترین ذخایر نفت در جهان است. با کیفیت ترین نفت جهان در ونزوئلا است. بنابراین آمریکا باید چشم طمع به ونزوئلا داشته باشد. منبع نفتی که روزگارانی حیات خلوت آمریکا محسوب می شد و اکنون این منبع عظیم نفتی در اختیار واشنگتن قرار ندارد.

3- ونزوئلا هم سویی خاصی با روسیه خاصاً بعد از درخواست مادورو برای احداث پایگاه نظامی روسیه در این کشور پیدا کرده است. واشنگتن ترس بزرگی از نفوذ روسیه در ونزوئلا دارد و همین عاملی در جهت رقابت دو بازیگر در این کشور شده است.

4- از یک سو نیز می توان اقدامات آمریکا در ونزوئلا را شبیه سازی اقدامات آمریکا برای ایران در سال 98 در نطر گرفت. بدین گونه که آمریکا ابتدا با کاهش ارزش پول ملی و سپس تشدید نگرانی های اقتصادی از طریق رسانه ها و دعوت به کاهش مشارکت در انتخابات به دنبال اغتشاش و آشوب در این کشور بود و سپس با انجام مرحله اغتشاش و آشوب وارد فاز کودتای مخملی یا نظامی شد و اکنون ونزوئلا وارد فاز مدنظر آمریکا شده است.

این ترکیب نیز برای ایران احتمالا در سال 98 پیگیری شود. بدین گونه که آمریکا اکنون با فشارهای اقتصادی به دنبال کاهش مشارکت مردم در انتخابات 98 است و سپس از طریق کاهش مشارکت و با جنگ رسانه ای مشروعیت نظام را زیر سوال ببرد و از طریق همین امر مختصات تغییر نظام را فراهم کند. امری که آمریکایی ها آن را براساس سه گانه تحریم، تغییر محاسبه و در نهایت تغییر نظام پیش بینی کرده اند.

در مجموع باید به این نکته اشاره کرد که ونزوئلا اکنون درگیر یک جنگ همه جانبه از سوی آمریکا و کشورهای اروپایی شده و این هجمه تبلیغاتی- سیاسی با پشتوانه اقتصادی مخالفان هر روز فضای بیشتری از جامعه ونزوئلا را در بر خواهد گرفت. اکنون ونزوئلا درگیر جنگ همه جانبه ای از مختصات نظامی و سیاسی- رسانه ای است که احتمالا در آینده دست خوش تغییرات گسترده تری شود.