روزنامه کیهان نوشت: علی مطهری می‌گوید که مجمع تشخیص مصلحت نظام در صورت مخالفت با لوایح پالرمو و CFT باید مسئولیت تبعات آن را بپذیرد. این نماینده مجلس مدعی شد در صورتی که مجمع تشخیص مصلحت نظام، مصلحت و منفعت کشور را بخواهد، این دو لایحه را تصویب میکند تا مشکل غیرضروری برای کشور ایجاد نشود.
وی افزود: مخالفان این دو لایحه باید مسئولیت عدم تصویب آن را بپذیرند و بعد از آن هم به دولت حمله نکنند و دیگر در مورد وضعیت معیشت و اقتصاد کشور انتقاد نکنند. مطهری در ادامه تاکید کرد: عدم تصویب لوایح مذکور به مبادلات بانکی و مالی کشور آسیب می‌زند، به طور مثال تاجر کشور ما نمی‌تواند پول کالای خود را دریافت کند.
این اظهارات از جهات مختلف، عوام‌فریبانه و مخدوش است. مطهری به نحوی سخن می‌گوید که گویا طیف بزک‌کنندگان برجام و FATF افراد مسئولیت‌پذیری هستند. همین‌ها زمانی منطق راه بینداز و جا بینداز و شانتاژ و هیجان و پایکوبی درباره برجام راه انداختند و توافق کذایی را موجب لغو همه تحریم‌های مالی و بانکی، رونق اقتصاد، ایجاد اشتغال و بی‌نیاز کردن مردم از پول یارانه وانمود کردند اما بعدها که فضاحت کار معلوم شد، همان‌ها (و امثال مطهری) مدعی شدند برجام، تصمیم نظام و رهبری بوده است؛ با این وصف، گفتن اینکه «مجمع» باید مسئولیت تبعات و مخالفت با پالرمو و CFT را بپذیرد، به دور از صلاحیت و قواره طیف مذکور است.
ثانیا آیا مطهری و امثال وی تضمین می‌دهند که لوایح جدید، مشکلات و گرفتاری‌های جدید برای کشور درست نکند؟! در حالی که هنوز تمام مطالبات FATF اجرایی نشده بود، بخشنامه‌هایی به برخی بانکها ابلاغ شد حاکی از اینکه با افراد و نهادهایی که در فهرست تحریم‌های وزارت خارجه آمریکا قرار دارند، مطلقا همکاری نکنند!! وای به حال اینکه بخواهند همه مطالبات FATF را اجرایی کنند.
آیا آقای مطهری از این خیانت‌ها خبر دارد یا خیر؟! اگر واگذاری اطلاعات محرمانه اقتصادی کشور، مقدمه تحریم‌های شدیدتر و دقیق‌تر و بستن راههای دور زدن تحریم‌ها و موجب فشار به مردم شد، آن روز امثال مطهری مسئولیت خسارت را می‌پذیرند و اصلا اگر بپذیرند هم چه فایده و ارزشی دارد؟!
سخن گفتن این قبیل وکیل‌الدوله‌ها از مصلحت نیز در جای خود، قابل تامل است. کدام مصلحت؟! آن ساختار ذهنی معیوب و واگذار شده‌ای که برخلاف 40 روز کار کارشناسی و مستند کمیسیون ویژه برجام و ایرادهای مهم آن، رای دربست می‌دهد و بعد هم می‌گوید 20 دقیقه برای تصویب برجام زیاد بود، واقعا تصوری از عقل و مصلحت می‌تواند داشته باشد؟!
از سوی دیگر باید گفت مطالبه رونق اقتصاد و معیشت، مطالبه‌ای پسااف‌ای‌تی‌اف و پساپالرمویی نیست که شرط آن تصویب پالرمو و CFT و از این قبیل باشد؛ این مطالبه، مبتنی بر وعده‌های در باغ سبز بزک‌کننده برجام است و باید تا همین حالا محقق شده بود. بنابراین گفتن اینکه «بعد از عدم تصویب 2 لایحه، مخالفان نباید از وضعیت معیشت و اقتصاد انتقاد کنند»، اعتراف به داشتن کمترین پاسخ قانع‌کننده است.
از همین زاویه، محدودیت‌های مربوط به مبادلات بانکی و مالی طبق اعلام صریح رئیس‌جمهور در روز اعلام توافق، قرار بود در روز اجرای آن (27 دی94) برداشته شود اما کار به جایی رسید که آقای ظریف شهریور 96 در اوج اجرای برجام به گلایه گفت بعد از 20 ماه هنوز نمی‌توانیم حتی یک حساب بانکی در انگلیس باز کنیم. و آلمانی‌ها از دادن بنزین به هواپیمای وزیرخارجه در مونیخ دریغ کردند. و فرانسوی‌ها تمام تعهدات اقتصادی خود را زیر پا گذاشتند و حمایت از تروریست‌ها را علنی کردند. با این وصف آیا مسئله غرب با ما مبارزه با تامین مالی تروریسم است؟ و اگر این فقط بهانه است، بنابراین آنها هر از چندگاهی بهانه‌ای جدید فراهم می‌کنند و دوباره امتیاز می‌خواهند. حدیقف آن بهانه‌جویی و این گشاده‌دستی در واگذاری امتیاز به دشمن کجاست؟!
