به گزارش باشگاه خبرنگاران، محمدرضا باهنر درباره اینکه وقتی لیست امید یک دست ۳۰ نفر رای آورد به نوعی همه به تیزهوشی و نگاهِ ویژه شما در سیاست و تبحرِ شما غبطه خوردند؟ گفت: من می‌خواهم بگویم این اتهامِ تیزهوشی اصلاً به من نمی‌آید من این اتهام را رد می‌کنم و من پاسخی که همه جا دادم به شما و مخاطبین هم می‌دهم این است که هر کس به من می‌گوید چرا نرفتی؟ اول می‌گویم ۲۸ سال یک راهی را بیا و برو و اگر حوصله کردی سالِ ۲۹ هم بروی به من توصیه کن که چرا نرفتی؟ دومین ایرادی که می‌گرفتند که آقا این همه تجربه وثروت مملکت و این حرف‌ها چرا مثلاً شما خِساست به خرج دادید؟ این را هم من پاسخ می‌دهم که حالا فرض کنیم این ۷ دوره می‌شد ۸ دوره ثم ماذا؟ بعدش چه می‌شود؟ قرار نیست که ما اینقدر به پست خود بچسبیم که فقط مردم منتظرِ ملک الموت باشند، بالاخره قبل از اینکه ملک الموت سراغ ما بیاید ما یک جای خالی بدهیم تا نسل‌های بعدی بتوانند بیایند.

اهم اظهارات باهنر به شرح زیر است:

*فرصتِ کوتاهی می‌خواهم از مجلس دهم دفاع بکنم، مجلس دهم متاسفانه متاسفانه بله ضعیف ظاهر شده است، اما این اصلاً به نماینده‌ها برنمی‌گردد ممکن است سوال کنید این حرفم به چه معناست؟ من به عنوان یک آدمِ مجرب در مجلس عرض می‌کنم مجلس دهم متاسفانه اولین مجلسی است بعد از انقلاب که فراکسیونِ اکثریت ندارد، سه تا فراکسیون دارد هر سه تا اقلیت هستند و کار کردن در مجلسی که سه تا فراکسیونِ اقلیت دارد خیلی سخت است.

*من زمانی که ثبت نام نکردم از این طرف شایعات بگویم تا آن طرف شایعات، بعضی‌ها گفتند می‌خواهد رئیس جمهور شود، بعضی‌ها گفتند ترسیده در مجلس رای نیاورد و ثبت نام نکرده است، بعضی‌ها گفتند اصلاً صلاحیتش ممکن بود رد شود، از ترس اینکه صلاحیتش تایید بشود یا نشود، ثبت نام نکرد! می‌خواهم بگویم از رئیس‌جمهور شدن شایعه انداختن تا، شایعه درستش را عرض کردم که من فکر می‌کردم باید جا برای دیگران خالی شود و ۲۸ سال کافی است.

*حتماً نیستم،  انشاءالله به یاری خدا البته می‌گویند عالمِ سیاست را خیلی نمی‌شود پیش بینی کرد، ولی من رسماً اعلام می‌کنم، اما اینکه فعال نیستم نه من فعالِ سیاسی ام، من حتماً در انتخابات مجلس حضورِ پررنگِ فعال خواهم داشت نه شخصِ حقیقیِ باهنر، به عنوان جریان سیاسی بالاخره لیست خواهیم داشت، رقابت می‌کنیم حتماً سعی می‌کنیم.

* ببینید من یک دردِدلِ همیشگی دارم بگویم، من در غیبتِ سه تا چهار تا حزبِ فراگیرِ چارچوب دارِ به اصطلاح مانیفست‌دار، من اصولاً برای آینده مردمسالاری دینی نگرانم، این را اول خدمت تان بگویم حزب اکنون در مملکت زیاد داریم، اما هیچ کدام از این‌ها حزب‌های فراگیر نیستند.

* اگر یک نماینده بیاید مجلس بگوید آقا من به هیچ حزبِ دستی وابسته نیستم، من تعبیری را دارم که تعبیرِ خوبی نیست، ولی چاره‌ای ندارم و باید بگویم یک نماینده مجلس اگر بگوید من هیچِ حزبِ پشتوانه بیرونی ندارم مانند یک آدمی است در شهر بگوید من هیچ قوم و قبیله و ریشه‌ای ندارم! مگر می‌شود؟! یک نماینده وارد مجلس شود و پشتوانه فکری نداشته باشد؟ 

*ببینید اصلاح طلبان در دوره دوم آقای روحانی یک سازی را کوک کردند و آنکه آقای روحانی با تمام قد از نیروهای اصلاح‌طلب در دولتش استفاده نکرد، این بحث را داشتند و این توقع را داشتند که مثلاً دولت آقای روحانی یک دولت کاملاً اصلاح طلب به معنایی که خودشان تلقی می‌کنند باشد؛ ما که می‌دانیم تصور ما این است و همیشه هم گفتیم بالاخره خاستگاهِ آقای روحانی خاستگاهِ اصلاح طلبی نبوده حالا در این گیرودارهای سیاسی و این حرف‌ها شاید یک جاهایی هم بشود به آقای روحانی حق داد بالاخره ایشان هم در سال ۹۲ و هم در سال ۹۶ از آرای اصلاح طلبان رئیس جمهور شد معنایش این نیست که در آرای روحانی هیچی رای اصولگرایی نیست، اما یک تعداد رای اصولگرا هم است، اما رای برنده رای اصلاح طلبی بود.

* مسئولیت دولت و مجلس کاملاً به عهده اصلاح طلبان است در این تردیدی نیست باید پاسخگو باشند، پاسخگوی مشکلات باشند و البته باید به دولت کمک کنند و فرار به جلو نباید بکنند، فکر نکنند اگر مثلاً دولتِ آقای روحانی عدم موفقیتش زیاد شد آن‌ها برنده می‌شوند، نه باید تلاش کنند بله اگر نقدی یا راهنمایی‌ای یا کمکی می‌توانند به دولت بکنند باید بکنند.

* من می‌خواهم یک چیزی بگویم حالا یک مقدار طنز است، ما الحمدلله رب العالمین داوطلبِ ریاست جمهوری زیاد داریم و من فکر کنم یک فکری بشود که بعضی از این‌ها را صادر بکنیم یک مقدار مشکلاتِ ما کمتر می‌شود!