ضرغامی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

" در پست "صبحانه با حاج آقای محمدیان" برخی دوستان به تصور این که صبحانه کله پاچه است کامنت‌های جالبی گذاشتند.
در حالی که اون کاسه، عدسی است و در آن بشقاب هم قدری گردو، که البته این دوتا شبیه ظروف گوشت و آب کله پاچه است.
نمک و آبلیمو و روغن هم به این شبهه کمک کرد!
اون اتاق و اون تراس هم محل کار من در خیابان پاستور است.
با نیم کیلو عدسی که تقریباً ۶ هزار تومان می‌شود کار میهمان و میزبان راه می‌افتد.‌
نمی‌دانم چرا از بچگی کله پاچه دوست نداشتم. خیلی‌ها سعی کردند نظرم را عوض کنند، ولی نه آن‌ها توانستند و نه خود من.
خیلی هم بد نیست. باید در این سن مراقب کلسترول بود..
* پی نوشت *.
کله پاچه خور‌های حرفه‌ای می‌گویند باید موقع خوردن چشم‌ها را بست و همه را درهم خورد و خیلی به اجزای آن گیر نداد!‌
نمی‌دانم درسته یا نه، ولی منطقا قابل درک است.
از رفاقت‌های پاستوریزه خوشم نمیاد.
اهل گزینش و ویدیوچک در رفیق‌بازی نبوده و نیستم و همیشه هم لذت "درهم" رفیق داشتن را چشیده‌ام.
کلاً در مورد آدم باید "درهم" قضاوت کرد.
از آسیب‌های بزرگ رویکرد امنیتی اطلاعاتی، نگاه "انتزاعی" و "موردی" به آدم‌ها و بولتن سازی و گزارش نویسی از آنهاست. ممکن است دروغ نگویند (باخوشبینی)! ولی همه‌ی راست را هم نمی‌گویند! این خودش بزرگترین "دروغ" است.
همه ما یه جورایی همین مشکل را داریم. خدا هدایتمان کند. "