روزنامه کیهان در اخبار ویژه نوشت: داریوش سجادی همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب نوشت؛ سعید حجاریان اخیرا جهت ورود اصلاح‌طلبان به انتخابات بعدی ضمن طعنه غیرمستقیم به حسن روحانی، گفته: «پروژه اصلاحات به انتخابات گره نخورده زیرا انتخابات به معنای کنونی آن، مصداق گدایی قدرت است.
اصلاحات صدقه‌بگیر نیست و اگر مکنت دارد باید با اتکا بر آن به بازار سیاست برود. اگر پول بازار سیاست را نداشتیم باید تلاش کنیم آن را کسب کنیم نه آنکه به هر جنس بُنجلی تن دهیم».
حجاریان «درست» می‌گوید اما درست «نمی‌بیند» یا درست «نمی‌تواند ببیند» یا درست «نمی‌خواهد ببیند»! مشکل ایشان آن است که پول بازار سیاست‌شان «ریال» نیست و با «ارز خارجی» عزم ابتیاع متاع از بازار داخلی دارند!
محمد خاتمی صادقانه سال 94 اذعان داشت: باید قبول کنیم که بسیاری از افراد هوادار ما کلیت نظام رو قبول ندارند و با اینها اصلاح ممکن نیست.این تناقضی است که سازمان اصلاح‌طلبی موجود در ایران مدت‌هاست بدان مبتلا شده است.
خواست‌ها و خوانش‌ها و خواهش‌های این طیف دقیقا در نقطه مقابل هندسه و مفروضه و محروسه حکومت و «ایرانیان قائم بر حکومت» تعریف شده.
این تناقض «سازمان مدعی اصلاح‌طلبی» در ایران را از 88 بلاگردان خود کرده و در حالی که موسوی در شعارهایش بازتولید ایام طلایی دوران امام را اشعار می‌داشت و مدعی دفاع از سرحدات و مفردات و محکمات «امام و اسلام و انقلاب و نظام» بود، بدنه‌شان در کف خیابان همان اربعه «امام و اسلام و نظام و انقلاب» را نفی می‌کردند و از این «رابعه» انزجار و تبری جسته و می‌جویند.
