روز گذشته رئیسجمهوری کشورمان در حالی که در جمع مدیران وزارت نیرو صحبت و به مشکلات آبی اشاره میکرد، بازهم از برجام سخن گفت و مدعی بود برجام کار خیری بوده که دولت ایشان انجام داده است! آنطور که روحانی میگوید: برجام یکی از خیرات دولت یازدهم است که حسنه آن مداوم بوده و برای همیشه باقی میماند و مانند کار خیری است که پایان ندارد، اما نباید آن را تنها اقدام دولت یازدهم دانست.
اینکه آقای روحانی از برجام دفاع میکند چندان عجیب نیست، زیرا آنکه تیمی را با آن همه ادعا و بزرگی به میدان میفرستد و همه مسائل را به آن موضوع (برجام) ربط میدهد وقتی تیمش به موفقیت دست پیدا نمیکند، نمیآید بگوید ما بد بودیم! واضح است که اشتباهاتش رو قبول نمیکند و مشکل را به زمین و زمان ربط میدهد. برجام آقای روحانی نیز همین است؛ دولت و مجموعه ایشان یک توافقی را قبول کرده که به گفته یکی از مدیر ارشد دولتی دستاوردش تقریبا هیچ بوده است. وقتی از تعابیری چون «فتحالفتوح»، «بزرگترین دستاورد تاریخ ایران»، «پیروزی بزرگتر از فتح خرمشهر» و... برای یک توافق تاریک و بدون تضمین استفاده میکنند، معلوم است که قبول نمیکنند که برجام دستاوردی برای مردم نداشته است و تا قیامت هم میگویند خوب بوده و بانی خیر گشته برای ملت! همانطور که آقای ظریف نیز بعد از ناکارآمدی و بیخاصیتی برجام همچنان میگوید برخیها کفران نعمت کرده و برای برجام باید شکر نعمت کنیم.!
پس توقعی نیست که آقایان خود فتحالفتوح از هم پاشیدهشان انتقاد کنند و اندازه سر سوزنی نقد به آن را قبول کنند.
اما سوال اینجاست که دولت تدبیر و امید چرا دو دستی به برجام چسبیده و همچنان که اروپاییها ۷ ماه است ما را سرکار گذاشتهاند و وقت کشی میکنند، فکری برای اقتصاد و وضعیت فعلی نکرده و آن را سر و سامان نمیدهند؟ مگر کشور فقط برجام است که تا فرصتی میآید و وقت حرف زدن میشود از روحانی گرفته تا وزرا و.. همه به منتقدان کنایه زده و باز پرچم برجام را بالا میبرند!
حالا برجام چه خوب چه بد، برای مردم چه داشته و میوههای آن چه تاثیری در سفره مردم و زندگی ملت داشته است که با وجود انتقادات مردم و حتی اصلاحطلبان به آن، این قدر سنگ آن را به سینه میزنند.
دلسوزان که شدند کاسب تحریم، چرا آنها که تیتر زدند «روز شکست حصر اقتصادی»، «سد تحریم شکست»، «پیروزی تدبیر بر تحریم» امروز انتقادات مردم به برجام را پوشش نمیدهند و یکبار برای همیشه به آقای روحانی نمیگویند از برجام چه چیزی را در مسائل اقتصادی، سیاسی به دست آوردیم و سفره مردم با برجامی که این همه کشور را به آن گره زدیم کوچکتر شد یا بزرگتر؟!
بهتر است آقایان به جای برجام به وضعیت زندگی کارگران و معیشت مردم فکر کنند و آنقدر دلسوزی برای توافق هستهای نکنند! وضعیت فرهنگی، اجتماعی و معیشت که به برجام مرتبط نمیشود و نیست! آقای روحانی وضعیت آنها را درست کنید، مردم از وضعیت اقتصادیشان راضی نیستند و رهبری هم به این موضوع اشاره کردهاند، شما موظفاید به آنها رسیدگی کنید. اقتصاد و بازار سکه و ارز را با آن تدبیری که از آن دم میزنید، رونق بدهید و مردم را به آینده امیدوار کنید، قبل از آنکه دیر شود.
حقیقت آن است که مردم از وضعیت اقتصادی، وضعیت زندگیشان و... خسته شدهاند و با این روند امیدی به هیچ چیز ندارند. مردم باید از اینکه دولتی با وعده و حرفهای پوپولیستی سرکار بیاید و بخواهد با یک توافق اوضاع را درست کند و بهشت را بیاورد اینجا، ناامید شوند و بدانند که بخشی از این بار نیز بر دوش آنهاست. با این همه اما همان مردم نیز حق دارند که زندگی آرام را بچشند و دغدغههای زندگیشان کم شود؛ آقای روحانی باید برای آنها کاری کند چون مسئول است..
در دی سال ۹۳ و در زمان مذاکرات هستهای، رهبر معظم انقلاب فرمودند: «باید دل را به نقطههای امیدبخش حقیقی سپرد نه به نقطههای خیالی». ای کاش رئیس جمهور نیز قدری از برجام و توهمات آن کاسته و چشم از خارج بردارد. اقتصاد را از داخل و با مدیریت صحیح و کارآمد سر و سامانی بدهد و نقاط قوت داخلی را ببیند و به سرمایههای داخلیمان توجه کند؛ هر چند که این کاشها دیده نمیشود و آقای رئیس دولت...