به گزارش ایسنا، در سال ۱۹۷۴، گرانادا تیم ترسناکی بود. به خصوص در استادیوم خود، لوس کارمنس. کاندی که دروازه‌بان این تیم بود ریاست باشگاه را بر عهده داشت. او با آگیره سوارس، بازیکن خشن آرژانتینی قرارداد امضا کرد. سوارس به خاطر ضربه به صورت کومبین که روی زمین افتاده بود برای همیشه از بازی در کشورش محروم شده بود. این اتفاق در دیدار استودیانتس و میلان در جام بین قاره‌ای رخ داد.
آگیره در کنارش در خط دفاعی گرانادا فرناندس را می‌دید. بازیکن پاراگوئه‌ای مدت کوتاهی در بارسلونا پا به توپ بود و همه از او به خاطر بازی خشنی که داشت می‌ترسیدند. جو ورزشگاه گرانادا وحشتناک بود. برخی از مهاجم‌های مهمان سعی می‌کردند پیش از بازی رابطه دوستانه‌ای با بازیکنان میزبان برقرار کنند. آنها به گرمی با حریفان ترسناک خود دست می‌دادند اما در زمین همه چیز متفاوت پیش می‌رفت.
آمانسیو، بازیکن رئال مادرید دو سال بود که در گرانادا به میدان نرفته بود. در سانتیاگو برنابئو برخوردی میان او و فرناندس به وجود آمد که منجر شد بازیکن پاراگوئه‌ای زمین بازی را ترک کند. مادرید در لالیگا نتایج خوبی کسب نکرده بود اما در کوپا دل ری حضور داشت. آمانسیو در ورزشگاه گرانادا به میدان رفت و در دقیقه ۱۶ در کناره زمین توپ را کنترل کرد و به سرعت به سمت دروازه حریف پیش رفت. فرناندس جلوی او درآمد، پایش را بلند کرد و با تمام قدرت با کف کفش خود به ران پای راست آمانسیو ضربه زد. او در حالی این کار را انجام داد که توپ در زمین رها شده بود. آمانسیو فریاد کشید و بر زمین افتاد. پای او کاملا متورم شده بود. یک روز بعد، تصاویر تلویزیونی عمق حادثه را نشان دادند.
آمانسیو در اظهاراتش به این موضوع نپرداخت. از طرفی در گرانادا از فرناندس حمایت کردند. با این حال مهمترین شخص در این رابطه در بارسلونا حضور داشت. اولیوای کاتالانی باید از خود دفاع می‌کرد. او حتی به فرناندس کارت سفید نداد (در اسپانیا به جای کارت زرد از کارت سفید استفاده می‌شد چون نخستین تصاویر تلویزیونی سیاه و سفید بود و باعث شد اسپانیایی‌ها چنین انتخاب اشتباهی داشته باشند). فرناندس از حضور در ۱۵ بازی محروم شد. آمانسیو تحت عمل جراحی قرار گرفت و توانست با وجود چنین آسیب دیدگی برای دو فصل هم بازی کند. برای گرانادا آن اتفاق، پایانی بر صبوری داوران نسبت به خشنوت بالای این تیم بود. همچنین باعث شد این تیم جایگاه خود را از دست بدهد. کم‌کم گرانادا اهمیت خود را در فوتبال ملی از دست داد و سال‌ها در دسته‌های پایین‌تر دست و پا می‌زد.
مادرید توانست تا فینال کوپا دل ری صعود کند. این تیم در مانسانارس توانست با چهار گل بارسلونا را شکست دهد. سفیدپوشان زخم خورده بودند. آنها در آن فصل در سانتیاگو برنابئو برابر بارسلونا پنج گل دریافت کرده بودند. مادرید نتوانست باختش را جبران کند اما آن چهار گل را در فینال به ثمر رساند. سوکو که در شکست ۵ بر صفر مادرید حضور داشت در دقایق پایانی فینال به میدان رفت و به عنوان کاپیتان جام قهرمانی را بالای سر برد. این آخرین تصویر از او به عنوان فوتبالیست بود.
انتهای پیام
