به گزارش مهر، این مطالعه شامل ۲۱۱ زن که در طول سه سال گذشته مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده شده بودند و ۵۶۷ زن بدون سابقه سرطان بود.
در طول حدود شش سال پیگیری وضعیت این زنان، آنهایی که مبتلا به سرطان سینه بودند در مقایسه با زنان فاقد سابقه سرطان، در سن ۵۰ سالگی یا جوان تر دو برابر بیشتر در معرض ریسک ابتلا به پوکی استخوان یا مشکل شدید از بین رفتن استخوان قرار داشتند.
به گفته محققان، این ریسک در بین بازماندگان سرطان که تحت درمان های توقف تولید استروژن قرار گرفته بودند چهار برابر بیشتر بود.
دکتر «کالا ویسواناتان»، سرپرست تیم تحقیق در دانشکده جانز هاپکینز مریلند آمریکا، در این باره می گوید: «یافته های ما نشان می دهد حتی زنان جوان هم در پی انجام درمان های استاندارد سرطان سینه با ریسک نسبتا بالا از بین رفتن استخوان ها مواجه هستند و در بسیاری از مواقع شاهد آن هستیم که این نابودی استخوان ها در مدت فقط چند سال اتفاق می افتد.»
مطالعه قبل نشان داده بود که بازماندگان مسن سرطان سینه در معرض ریسک بالا نابودی استخوان ها قرار دارند.
درمان های سرطان سینه می توانند با آسیب به تخمدان ها یا اختلال در تولید استروژن، موجب آغاز یائسگی زودهنگام شده و در نتیجه زنان در مقابل نابودی استخوان ها آسیب پذیرتر شوند.
این مطالعه نشان داد ریسک از بین رفتن استخوان ها براساس نوع درمان سرطان سینه متفاوت است. زنان دریافت کننده تلفیق استاندارد شیمی درمانی و هورمون درمانی، در مقایسه با زنان فاقد بیماری سرطان ۲.۷ برابر در معرض ریسک بالا پوکی استخوان قرار دارند.
شیمی درمانی همراه با تاموکسیفن با افزایش ۲.۵ برابری ریسک پوکی استخوان همراه است. استفاده تنها از بازدارنده های آروماتاز که موجب کاهش استروژن می شوند، با افزایش ۲.۷ برابری ریسک از بین رفتن استخوان ها همراه هستند اما بکارگیری این دارو همراه با شیمی درمانی این خطر را تا ۳.۸ بار افزایش می دهد.
