اما و اگرهای صدور حکم حناچی
حدود دو هفته پیش بود که شورای شهر تهران، پیروز حناچی را به‌عنوان شهردار تهران انتخاب و مطابق قانون در نامه‌ای ایشان را به وزارت کشور برای صدور حکم، معرفی کرد. اما تاکنون حکم حناچی برای شهرداری تهران از سوی وزیر کشور صادر نشده است.
درباره علت صادرنشدن حکم حناچی گمانه‌های مختلفی مطرح شده است. براساس شنیده‌های «شرق»، دلیل امضا‌نکردن حکم حناچی تاکنون، رای ممتنع وزارت اطلاعات به این انتخاب شورا بوده است. در استعلام وزارت کشور از وزارت اطلاعات درباره حناچی، وزارت اطلاعات اعلام کرده که در‌این‌باره نظری ندارد و همین باعث شده که وزارت کشور اعلام کند یا نظر قطعی بدهید یا ما حکم حناچی را امضا نمی‌کنیم.
نژادبهرام: وزیر کشور اعلام کرده ابهاماتی در خصوص حکم حناچی وجود دارد
نامه محرمانه وزارت کشور به شورای شهر تهران
اما در این میان احمد امیرآبادی فراهانی نماینده قم و عضو هیئت‌ٰرئیسه مجلس در توئیتی از کشمکشی سیاسی برای شهرداری تهران خبر داد و آن را علت عدم صدور حکم حناچی دانست. امیرآبادی نوشت:
در این میان سایت جهان‌نیوز از فعالیت سیدمحمد خاتمی برای تعیین جایگزین حناچی در صورت عدم تایید حکم او خبر داده است و از نصرالله جهانگرد به‌عنوان گزینه جایگزین نام برده است. جهان‌نیوز نوشته است: «محمد خاتمی که اصرار اولیه او برای شهردار شدن حناچی نهایتا به رای بیشترش در شورای شهر تهران منجر شده، اخیر برای تعیین جانشینی پیروز حناچی فعال شده است. این گزینه به اعتقاد خاتمی می‌تواند در حال حاضر حکم گزینه ذخیره داشته و نهایتا در صورت عدم تایید صلاحیت پیروز حناچی به عنوان گزینه جانشین مطرح شود. اما بر اساس برخی اخبار از نزدیکان رئیس دولت اصلاحات، گزینه بعدی محمد خاتمی، نصرالله جهانگرد می‌باشد. لازم به ذکر است که خاتمی پیش از حناچی نیز به شهردار شدن جهانگرد در پایتخت علاقه جدی نشان داده بود.»
***
مخالفت هاشمی‌طبا با حجاریان
مصطفی هاشمی‌طبا کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶ درباره اظهارات حجاریان مبنی بر گره خوردن سرنوشت اصلاح‌طلبان به دولت روحانی به روزنامه آرمان گفت: «من معتقدم اصلاح‌طلبان از روز اول می‌دانستند به چه کسی رای می‌دهند، اگر یک فرد با سابقه سیاسی در زمان رقابت‌های انتخاباتی احساس کرده باشد که آقای روحانی مطابق منویات او عمل خواهد کرد یا باید ساده‌لوح و یا بی‌دانش باشد. نمی‌توان اظهارات حجاریان را به معنای خالی کردن پشت آقای روحانی قلمداد کرد زیرا آقای روحانی از همان ابتدا هم پشت گرم به گروه‌ها نبود بلکه این گروه‌ها بودند که سراغ او آمده و او را انتخاب کردند وگرنه وی به کسی قول و وعده‌ای نداده بود. البته باید تاکید کرد که جریان اصلاحات هم هیچ گاه سرنوشت خود را به آقای روحانی گره نزد، اصلاح‌طلبان در همان زمان انتخابات هم اعلام کردند که خیرالموجودین را انتخاب می‌کنیم؛ واقعیت آن است که اصلاح‌طلبان چاره‌ای جز انتخاب آقای روحانی نداشتند، زیرا گرایشی به انتخاب آقایان رئیسی یا قالیباف از سوی آنها نبود. بنابراین همگی تلاش می‌کردند تا آقای روحانی پیروز انتخابات باشد. پس رفتار اصلاح‌طلبان در انتخاب آقای روحانی، گره زدن سرنوشت اصلاحات به دولت آقای روحانی نبوده بلکه اصلاح‌طلبان خودشان ایشان را انتخاب کردند؛ آقای روحانی هم از روز اول نگفتند که من وابسته به گروه خاصی هستم و کاملا مطابق پیش‌بینی‌ها عمل کردند. بر این اساس اظهارات آقای حجاریان به عنوان فردی سیاسی و با تجربه برای من قابل تعجب است؛ این اظهارات با تصمیمی که مجموعه اصلاح‌طلبان در زمان انتخابات اتخاذ کردند، همخوانی ندارد. البته اصلاح‌طلبان در زمان رئیس دولت اصلاحات نیز چنین حرف‌هایی را در ابتدا مطرح می‌کردند و بعد از پروژه عبور از وی مطرح شد.»
***
چرا ایران در فرانسه سفیر ندارد؟
روزنامه وطن‌امروز در گزارشی نوشت: «بیش از ۴ ماه از عدم معرفی سفیر جدید فرانسه در تهران می‌گذرد. فرانسه حدود 2 هفته بعد از ادعای واهی دستگاه امنیتی بلژیک مبنی بر تلاش ایران برای بمب‌گذاری در همایش منافقین، سفیر خود در ایران را فراخواند و تاکنون نیز سفیر جدید معرفی نکرده است. در مقابل از تابستان امسال با پایان یافتن مسوولیت ابوالقاسم دلفی، سفیر پیشین ایران در فرانسه، جایگزین وی معرفی نشده است و این یعنی از تابستان امسال تاکنون فرانسه و ایران در کشورهای یکدیگر سفیر ندارند...
آنطور که خبرنگار «وطن امروز» از منابع موثق کسب اطلاع کرده دولت فرانسه به طور کلی به ایران گفته است ایران باید رسما از فرانسه به خاطر ماجرای ادعای بمب‌گذاری در همایش منافقین عذرخواهی کند. فرانسه گفته است تا زمانی که ایران در این زمینه عذرخواهی نکند نه سفیر جدیدی به تهران معرفی می‌کند و نه سفیر جدید ایران را در پاریس می‌پذیرد.»
***
چرا ازدواج احمد خمینی تیتر روزنامه‌ها می‌شود؟
خبر ازدواج احمد خمینی فرزند حسن خمینی امروز به تیتر برخی از روزنامه‌ها بدل شد. سوالی که برای هر مخاطبی پیش می‌آید این است که فارغ از جنبه زرد و مبتذل، این خبر هیچ ارزش خبری دیگری ندارد. اما متاسفانه برخی روزنامه‌های بعضا دولتی به این ابتذال تن داده‌اند و به این موضوع پرداخته‌اند و واکنش برخی فعالان رسانه را در توییتر برانگیخته‌اند:
***
امروز زمان پاسخگویی اصلاح‌طلبان است
دو فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با آرمان از عملکرد دولت روحانی انتقاد کردند. علی تاجرنیا گفت: «آقای روحانی صرفا یک شخص است و جریان سیاسی را رهبری نمی‌کند یا در آن حضور ندارد که درگیر پیامدهای آن شود. این حامیان آقای روحانی هستند که درگیر پیامدهای عملکرد دولت می‌شوند و باید پاسخگوی مردم باشند. وی تاکید کرد: وقتی مردم با این رویکردها از سوی دولت مواجه می‌شوند از انتخاب خود ناامید و منفعل می‌شوند. انفعال طرفداران اصلاح‌طلبان نیز مسلما سبد آرا را به سمت جریان مخالف دولت و اصلاح‌طلبان خواهد برد.»
فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی کارگزاران هم گفت: «دلیل اصلی این موضوع نیز نه فقط تنش‌های بین‌المللی بلکه انتخاب افراد بی‌کفایت برای تصدی پست‌های دولتی است. اینکه در هر روز در فضای مجازی شنیده می‌شود که فلان آقا یا خانم به علت ارتباط با نزدیکان آقای روحانی در پست‌هایی قرارگرفته‌اند که کمترین تخصصی در آن حوزه ندارند؛ پیام‌هایی است که مردم را ناامید می‌کند و موجب می‌شود که مردم از مشارکت‌های اجتماعی کم‌کم خارج شوند. زمان کوتاه است؛ دولت و اصلاح‌طلبان باید با یک انسجام جدی قول‌های قابل عملی به مردم بدهند.»
نکته مهم در این اظهارات پذیرش دو مسئله است. اول اینکه تاجرنیا پذیرفته است ادامه عملکرد ضعیف دولت، باعث رشد سبد رای اصولگرایان در انتخابات پیش رو خواهد شد. نکته دوم به این است که ترکان، پذیرفته است فارغ از تنش‌های بین‌المللی عملکرد دولت ضعیف است.
هرچند اکنون بیان این اظهارات از اصلاح‌طلبان پذیرفته نیست. چون عملکرد دولت با توجه به ۴ سال قبلش قابل پیش‌بینی بود و ایشان علی‌رغم آگاهی به این عملکرد از روحانی حمایت کردند. به‌همین جهت ایشان در اوضاع کنونی کشور باید پاسخگوی حمایت از روحانی باشند.
***
استیضاح وزرا چاره کار کشور است؟
این روزها زمزمه استیضاح ۴ وزیر در راهروهای بهارستان شنیده می‌شود. ظریف، رحمانی فضلی، غلامی و بطحایی به نوشته اعتماد در مظان استیضاح هستند. اعتماد در این‌باره نوشته است: «استیضاح را همواره حق نمایندگان خوانده‌اند. چنین نیز هست اما همان نگاهی که از این حق سخن گفته و می‌گوید همواره تاکید کرده که این روش اعمال نظارت بر عملکرد دولت، آخرین راه‌حل است و آن‌گاه باید به‌کار رود که چاره‌ای نمانده باشد.
به این اعتبار، سوالی که استیضاح‌کنندگان باید پیش از آنکه این ۴ وزیر را برای پاسخگویی به صحن بکشند به آن پاسخ دهند این است که آیا واقعا چاره‌ای جز استیضاح نیست؟!آیا استفاده بیش از حد و ناضرور از این ابزار نظارتی منجر به کند شدن آن نمی‌شود؟ آن هم در شرایطی که گاه این اقدامات از سوی برخی ناظران به استیضاح‌های نمایشی تشبیه ، و استیضاح‌کنندگان به استفاده نابه‌جا از این ابزار متهم شده‌اند. شاید در ظاهر این‌طور تصور شود که این استیضاح‌های نمایشی به‌دلیل آنکه عملا به تغییر و تحول در وزارتخانه‌ها نمی‌انجامد، مشکلی نیز ایجاد نخواهد کرد اما لااقل نمایندگان مجلس به‌دلیل آشنایی با ظرایف کار می‌دانند که حتی اگر استیضاحی به برکناری وزیر نینجامد، نوعی تزلزل و سستی در بدنه وزارتخانه ایجاد کرده و مدتی کارها را با وقفه مواجه می‌کند. بنابراین شاید بهتر باشد که استیضاح‌کنندگان پیش از آنکه آماده توضیح‌خواستن از وزرا شوند، خود به این سوالات اساسی پاسخ دهند که نتیجه و تاثیر این اقدامات بر کیفیت ابزارهای نظارتی مجلس و همچنین اثرات آن در عملکرد دولت و وزارتخانه‌ها چه خواهد بود؟!»
سوالی که از نمایندگان حامی استیضاح مطرح می‌شود این است که مگر شما یک سال پیش به همین وزرا با کارنامه و سابقه مشخص رای ندادید؟ آنها که کارنامه‌شان مشخص بود و عملکرد یکساله‌شان در امتداد عملکرد قبلی ایشان است؛ پس چرا اکنون بعد از یک‌سال می‌خواهید استیضاحشان کنید؟
البته ناگفته نماند این به‌معنای دفاع از عملکرد وزرا نیست و کارنامه هر وزیری باید در جای خود سنجیده شود.
