سید نورخدا موسوی مفرد یکم شهریورماه سال 1349 در شهر خرم‌آباد متولد شد. او در سن جوانی لباس سبز پرافتخار میهن را به تن کرد و پس از فارغ‌التحصیلی در دانشگاه علوم انتظامی تهران مشغول به کار شد. حاصل ازدواج سید نورخدا و کبری حافظی دو فرزند به‌نام سیده زهرا و سید محمد است؛ او بعد از اتمام دانشگاه افسری به‌همراه خانواده مدتی ساکن تهران شده و سپس به خرم‌آباد آمده و پس از چند سال زندگی در خرم‌آباد به وی ماموریت داده شد که به زاهدان برود.

سید نورخدا در زاهدان فرماندهی یگان تکاوری را به‌عهده گرفت. در 17 اسفندماه سال 87 در منطقه لار با گروهک تروریستی ریگی درگیر شده مورد اصابت مستقیم تک‌تیرانداز دشمن قرار گرفت و یک گلوله دو زمانه به سرش اصابت کرد. در این عملیات چندین نفر از همکارانش نیز به شهادت رسیدند. او اولین نفری بود که در این عملیات خبر شهادتش اعلام شد، اما بعداً متوجه شدند نبضش هنوز می‌زند.

این سید لرستانی در سن 36 سالگی به‌طور صد درصد جانباز شد که در آن زمان سیده زهرا هفت ساله و محمد پنج ساله بود، وی حدود 10 سال در کما بود. در این سال‌ها سید نورخدا در کشور به عنوان «شهید زنده وطن» معروف شده بود؛ او سال‌ها ساکت و آرام به‌روی تخت قرار گرفت. در این چند سال همسرش مانند پروانه بر گرد همسرش می‌چرخید و از او پرستاری می‌کرد و منزلش زیارتگاه دوستداران وی شده بود. طی یک هفته اخیر حال جسمانی سید نورخدا وخیم گزارش شد و با توجه به تنگی نفس شدیدی که داشت پزشکان معالج دیدار با این سید لرستانی را منع کردند. اما سرانجام پس از سال‌ها جانبازی، بامداد شب رحلت پیامبر اکرم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) این شهید زنده لرستانی به هم‌رزمان شهیدش پیوست.

شهادت این جانباز نیروی انتظامی، موجی از احساسات عمومی را برانگیخت و با زدودن غبار غفلت از اذهان روزمرگی مردم این دیار به یاد همگان اورد که امنیت امروز چه بهایی داشته است. واکنش عموم مردم در صفحات اجتماعی و فضای مجازی نسبت به شهادت این بزرگ مرد قهرمان دیدنیست. بخشی از واکنش مجازی مردم در ادامه قابل مشاده است:

منبع:تسنیم