به گزارش خبرنگار ایسنا، 28ماه صفر برابر  با رحلت پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ص) است و به همین مناسبت شهر قم سراسر عزا و ماتم شد.

دوستداران و دلسوختگان اهل بیت برای حضور در حرم کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه(س) از شب گذشته وارد استان قم شدند و در این بارگاه ملکوتی حضور یافتند و به عزاداری پرداختند.

همچنین برخی از زائرین و مجاورین با حضور در مسجد مقدس جمکران، در مراسمات عزاداری شرکت کردند و عشق و علاقه خود را به ساحت مقدس صاحب الزمان(عج) نشان دادند.

از صبح امروز نیز دسته‌جات عزاداری از جای جای قم خود را به حرم حضرت معصومه(س) رساندند و در زیر باران رحمت الهی در آستان مقدس کریمه اهل بیت به عزاداری و سوگواری پرداختند، همچنین اقوام مختلف مردم با آیین‌ها و رسومات مختلف به عرض ارادت نسبت به اهل‌بیت پرداختند.

از شب گذشته، مردم به صورت خودجوش در اماکن و خیابان‌ها، اقدام به برپایی ایستگاه‌های صلواتی کردند و از زائرین و عزاداران پذیرایی می‌کنند؛ همچنین از تمامی محلات و کوچه‌ها صدای نوحه و عزاداری به گوش می‌رسد و مراسمات عزاداری برپا شده است.

همچنین به مناسبت رحلت پیامبر اکرم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) حرم حضرت معصومه(س) و مسجد مقدس جمکران، مراسمات عزاداری مختلفی را تدارک دیده است تا عزاداران بتوانند از آن فیض کافی را ببرند.

در بیوت مراجع عظام تقلید و علما نیز مراسمات عزاداری متعددی برگزار می‌شود و مسئولین مختلف استانی و کشوری و عموم مردم در این مراسمات شرکت می‌کنند.

حضرت محمد (ص)، آخرین پیامبر الهی در جامعه مُشرک شبه جزیره عربستان به دنیا آمد، و با استقامات در مسیری که پای در آن نهاده بود، توانست آیین یکتا پرستی را در یکی از جاهل ترین جوامع آن زمان گسترش بدهد و در دوره‌های بعد، اسلام به یک دین جهانی تبدیل شد.

در اوایل سال ۱۱ق، پیامبر(ص) بیمار شد. چون بیماری وی سخت شد، به منبر رفت و مسلمانان را به مهربانی با یکدیگر سفارش نمود و فرمود: «اگر کسی را حقی بر گردن من است بستاند، یا حلال کند و اگر کسی را آزرده‌ام اینک برای تلافی آماده‌ام؛ در بسیاری از منابع، دلیل بیماری پیامبر اکرم(ص) مسمومیت توسط زن یهودی گفته شده که می‌توان گفت ایشان به شهادت رسیده است.

حسن بن علی بن ابی طالب(ع) مشهور به امام حسن مجتبی دومین امام شیعیان که ۱۰ سال امام و حدود ۷ ماه خلیفه مسلمانان بود؛ حسن بن علی در ۲۱ رمضان سال ۴۰ هجری، و پس از شهادت امام علی(ع)، به امامت رسید و در همان روز، بیش از چهل هزار نفر با او برای خلافت بیعت کردند.

در بسیاری از منابع شیعه و اهل سنت آمده است که امام حسن(ع) با خوراندن زهر به شهادت رسید؛  شیخ مفید گفته است معاویه وقتی تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش یزید بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای جعده دختر اشعث بن قیس (همسر امام حسن) فرستاد و به او وعده داد که در قبال مسموم کردن شوهرش، او را به ازدواج یزید درخواهد آورد، نام جعده به عنوان قاتل حسن بن علی(ع) در منابع اهل سنت نیز آمده است.

وقتی بنی هاشم، تابوت امام مجتبی را به طرف قبر پیامبر(ص) بردند، مروان همراه عده‌ای از بنی امیه، سلاح به دست گرفتند و راه را بستند تا از دفن شدن او کنار قبر پیامبر(ص) جلوگیری کنند؛ پیکر امام حسن(ع) را به بقیع بردند و کنار قبر فاطمه بنت اسد به خاک سپردند.

در گزارش ابن شهرآشوب آمده است بنی امیه، به سمت جنازه امام مجتبی(ع) تیر پرتاب کردند، طبق این نقل، ۷۰ تیر از جنازه حسن بن علی(ع) بیرون کشیدند.