علی اصغرزاده در گفت‌وگو با ایسنا، تغییر الگوی اجتماعی روستاهای مازندران را از مهم‌ترین چالش‌های استان برشمرد و توضیح داد: در این میان دانشگاه‌ها به ویژه دانشجویان رشته‌های معماری و جغرافیا باید روی این روستاها کار کنند و در زمینه بهینه سازی روستاها مطالعات و بررسی لازم داشته باشند.

وی ادامه داد: بعضی از امور در دانش کهن ما وجود داشت، به عنوان مثال، در دانش گذشته اجازه ساخت در کنار رودخانه‌ها داده نمی‌شد؛ در زمان وقوع سیل گذشته توجه ناکافی به این امر مشاهده شد. در گذشته در شهرهای شمالی "جوی" تعریف و شناخته شده بود چرا که علاوه بر اینکه آب رودخانه‌ها بوسیله آن به زمین‌های کشاورزی هدایت می‌شد، در زمان سیل پاییز از منجلابی شدن زمین، جلوگیری و آب‍ها به رودخانه هدایت می‌شدند.

اصغرزاده با ابراز تاسف از اینکه در دانش جدید جغرافیایی در تفکیک ثبت اسناد، این جوی‌ها وجود ندارد و تنها اندازه پلاک‌ها دیده شده است، افزود: امروزه این جوی‌ها بین ساختمان‌ها، مصادره و قطع شده و با تفکیک‌هایی که صورت گرفت ویلاهای دیگری ساخته شدند و به همین دلیل است وقتی سیلی جاری می‌شود خسارت وارده بسیار بالا است.

وی با اشاره به اینکه قوانینی که در حوزه روستایی وضع شده و ساختار اقتصادی که در حال حرکت است به یک ساختار اشتباه و نامناسب تبدیل شده است، اضافه کرد: باید الگوهای خوبی شناسایی شود تا به صورت پایلوت در این روستاها پیاده کرد تا روستاها به آرامی به هویت اصلی خود بازگردند.

اصغرزاده با بیان اینکه برخی از روستاهای مازندران نمونه اصیل معماری هستند، ادامه داد: وقتی می‌خواهیم به دانشجویان معماری نشان دهیم که گذشتگان چه کردند باید آنها را به روستاها ببریم تا این نمونه‌ها را ببینند؛ روستاهای کندلوس، زانوس و میخساز در منطقه کجور بافت‌های خوبی از نظر معماری اصیل دارند اما متاسفانه در کلاردشت به دلیل ساخت و ساز، اغلب بافت‌های اصیل از بین رفته و توسعه زودگذر صورت گرفته است.

وی با بیان اینکه تنها  7 درصد سواحل مازندران قابل استفاده برای عموم است و مابقی در اختیار بخش اختصاصی و یا ارگان‌هاست، تصریح کرد: متاسفانه گردشگران به درستی از این موهبت الهی استفاده نکردند و مطالعه شایسته نیز در این زمینه صورت نگرفته است.

مدیر گروه معماری دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس با بیان اینکه متاسفانه با وجود این میزان گردشگر آنچنان فضای مناسبی برای استفاده از دریا وجود ندارد، اظهار کرد: کریدورهایی که به دریا وصل می شوند از بین رفته است و از چالوس تا رشت در مسیر، جاده‌ای که به دریا دید داشته باشد وجود ندارد و در نوشهر نیز تنها در منطقه سی سنگان است که دید مناسبی به دریا وجود دارد.

وی با تعریف خانه سبز اظهار کرد: خانه‌ای سبز است که کمترین انرژی را مصرف می‌کند و در این خانه از انرژی طبیعی به جای انرژی فسیلی استفاده می‌شود. خانه سبز لزوما مخالف تکنولوژی نیست بلکه از تکنولوژی به صورت درست استفاده می‌کند؛ غالب خانه‌های هوشمند جزو این ساختمان‌ها قرار می‌گیرند و از خصوصیات این ساختمان‌ها این است که همانند پوست بدن که در هنگام تعریق خود را با محیط تطبیق می‌دهد پوست ساختمان نیز با شرایط محیط خود را تطبیق می‌دهد.

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس با بیان اینکه معماران خانه‌های سبز باید در آن بستر حضور داشته و زمینه‌گرا باشند، خاطرنشان کرد: معماران سبز، بومی عمل می کنند و در عین حال دانش جهانی هم دارند؛ این افراد در این‌که در این  بوم چه دانشی وجود دارد و چه اندازه‌ها و مهندسی در آن نهفته است را به دقت مطالعه و بررسی می‌کنند.