نیروهای دولت خلافت در نبرد تدمر تمامی محله های این شهر را به تصرف در آوردند،روحیه نظامی ها از پیچیدن خبر سقوط تدمر در هم شکسته شده بود و عقب نشینی کردند.بعض از اهالی شهر را اخراج کردیم ،در نگاهشان وحشت موج می زد،آنهایی هم که مانده بودند از ترسشان لبخندی سرد تحویلمان می دادند.

پس از زلزله ای که درون ذهن ابوزکریا راجع به مسئله "العذر بالجهل(معذور دانستن کافر بواسطه جهلش) پیش آمده بود،در گفت و گو های مخفیانه ای که میان حضار برخی محافل رقه رد و بدل می شد به راز اعدام جوانی تونسی و با سابقه در سازمان به نام محمد الزین معروف به  ابودجانه پی برد که خود مسئول شکنجه بود. درباره او می گفتند که دمار از روزگار اسرا در می آورد و با روش های وحشتناک از آنها اعتراف می گرفت.همچنین شنیده بود که زندانی ها را با فرو کردن پیچ در دست و پایشان آویزان می کرد و تماشای این صحنه ها حتی برای همراهانش نیز دشوار بود تا جایی که تمایلی به همراهی او در بازجویی هایش از اسرا نداشتند.او همچنین پس از کشتن کسانی که از نظرش مرتد بودند به تاراج اموال شخصی آنها مشغول می گشت.

چرا باید شخصی که اینچنین برای خوشخدمتی به داعش تمام  هواداران نظام سوریه ومخالفان دولت خلافت را شکنجه می کرد ناگهان خود توسط داعش اعدام می شد؟ جستجوی ابوزکریا به آنجا رسید که ابودجانه روزی توسط نیروهای داعش بازداشت و کشته شده است، زیرا طی تغییر مسیری ناگهانی به غالیان(افراد خارج شده از سازمان و مخالفان که در نگاه دولت خلافت مرتد محسوب می شدند) پیوست. او اولین کسی نبود که به جرم چنین تغییری توسط سازمان اعدام می شد. قبل از این شخص ابوجعفر الحطاب در گروه های افراطی سوریه ، ابو مصعب التونسی در القاعده و ابو عمر الکویتی در داعش به خاطر تکفیر گروهایی که در آنها فعالیت می کردند، سرانجام اعدام شده بودند.