به گزارش ایسنا، «گام‌های شیدایی» که در سال ۹۱ ساخته و به گفته حمید بهمنی _ کارگردان _ در همان زمان با بودجه‌ای نزدیک به یک میلیارد تومان تولید شده است، اکنون بعد از ۶ سال و همزمان با ایام اربعین و روزهای پایانی صفر روی پرده سینماها رفته است.
این کارگردان در پاسخ به اینکه چرا این اثر تاکنون فرصت اکران عمومی پیدا نکرده است؟ گفت: مهمترین علت اکران نشدن این اثر، موضوع آن بود. «گام‌های شیدایی» برای اکران با استقبال خوبی روبرو نشد و چون درباره تحلیل حضور امریکا در عراق بود و نمایش آن با گفت‌وگوهایی که بین ایران و گروه ۵+۱ انجام می‌شد مصادف شد، اجازه نمایش به این اثر داده نشد.
او ادامه داد: در آن زمان پخش‌کننده ما هم کوتاهی زیادی کرد و با وجود آنکه تمام مجوزهای نمایش برای این اثر تهیه شده بود، اما با ما همراهی نکرد. تا الان هم نمی‌دانم چرا چنین اتفاقی برای فیلم ما افتاد. با این حال ما پس از این اتفاقات دوباره در فرصتی مناسب «گام‌های شیدایی» را مونتاژ کردیم و قسمت‌هایی از آن تغییر کرد.
بهمنی درباره این تغییرات توضیح داد: در این نسخه برخی از دیالوگ‌ها حذف شد و برخی از سکانس‌های را یا جابه‌جا کردیم و یا کوتاه‌تر کردیم تا ریتم فیلم، شکل مناسب‌تری به خود بگیرد.
او با انتقاد از اینکه "نگاه غلطی که در حوزه سینمای استراتژیک وجود دارد، فیلم ما را فدای خود کرد" گفت: همه فیلمسازان عاشق این هستند که اثرشان در سینما اکران شود اما ما چون در حوزه استراتژیک فیلم می‌سازیم، درد زیادی را در زمینه اکران نشدن آثارمان تحمل می‌کنیم. مافیای اکران اجازه نمایش فیلم‌هایی این‌چنینی را نمی‌دهد و سطح نگرش تماشاگر را پایین آورده و فقط جنبه سرگرمی و جذابیت ظاهری را باقی گذاشته است. با این حال به نظر من جامعه سینمایی در کنار این ویژگی‌ها وظیفه آگاهی بخشی هم دارد که متاسفانه در فیلم‌های اخیری که فروش‌های زیادی هم دارند این نکته لحاظ نمی‌شود. این فیلم هدفش سر کیسه کردن مخاطب نیست بلکه آگاهی و باز کردن اندیشه و نقد حضور آمریکا با همکاری داعش از اهداف اصلی ما بود.
بهمنی در ادامه اظهار کرد: این فیلم پیش از ساخت فیلم «به وقت شام» به موضوع داعش پرداخته بود. ممکن است اکنون مخاطبان بگویند اثر تو تکراری است، بله حرفشان درست است زیرا باید شش سال قبل این اثر را می‌دیدند نه الان زیرا در آن سالها ما از اولین کسانی بودیم که به جریان داعش اشاره کردیم. اما در زمان جشنواره فجر جریاناتی ایجاد کرده بودند که آثار ارزشی را "هو" می‌کردند، البته من منکر ضعف‌های فیلم خودم نیستم ولی این اثر به لحاظ فرم، اجرا و بازی‌ها استاندارد مناسبی دارد و من تمام تلاش خودم را کردم که اثری مناسب بسازم. البته ناگفته نماند که در زمان تولید با مشکلات زیادی روبرو بودم و فشار زیادی از طرف سفارش دهنده بر روی من وجود داشت و مجبور بودم نکاتی را که به من می‌گویند گوش کنم و بر روی فیلم اعمال کنم اما بعد از تدوین مجدد آنها را حذف کردم.
وی اضافه کرد: ما باید سلیقه‌های مختلف را در نظر بگیریم و سینما هم گنجایش آن را دارد که بتواند در همه حوزه‌ها حرفی برای گفتن داشته باشد اما متاسفانه ما معمولا به یک طرف تمایل بیشتری نشان داده‌ایم و به طور مثال زمانی تمام تمرکز بر روی آثار کمدی و طنز قرار می‌گیرد و زمانی فقط بر روی آثار اجتماعی. من معتقدم باید مردم را شاد کرد اما نه به هر قیمتی بلکه باید بتوانیم آثاری ماندگار تولید کنیم که در تاریخ بماند.
بهمنی همچنین گفت: خوشبختانه با توجه به اینکه این اثر اشاره‌ای هم به اربعین دارد اکران آن در همین ایام اتفاق افتاد اما در ابتدا بنا بود فقط با مخاطب خاص و به مدت سه روز اکران شود اما توانست به دلیل تناسب با این ایام، سرگروهی سینما «ایران» را هم بگیرد.
کارگردان «گلوگاه شیطان»، «آن مرد آمد» و «آخرین نبرد» با اشاره به سختی‌های ساخت آثار ارزشی توضیح داد: تولید هر سبک فیلمی سختی‌های خاص خودش را دارد اما ساخت فیلم‌هایی که در حوزه ترویج مفاهیم فرهنگی است به دلیل نقطه نظرهای متفاوت و حضور افراد صاحب نظر با مشکلات بیشتری مواجه است.به طور مثال برای ساخت یک اثر دفاع مقدسی باید از چندین فیلتر گذر کنی و ظرافت‌های بسیاری را در نظر بگیری زیرا وجود کمترین خطایی در این سبک کارها اعتراض‌های شدیدی را به دنبال خواهد داشت و فیلمساز حتی ممکن است از حیز انتفاع ساقط شود. با این اوصاف معتقدم سینمای دفاع مقدس و ارزشی اگر چه سختی‌های زیادی دارد اما کار کردن در آن لازم است.
او یادآور شد: نمی‌توان فقط برای مخاطب فیلم ساخت بلکه باید بتوانیم علاوه بر آنکه نگاه به گیشه داشته باشیم، نباید ارزش‌ها را فراموش کنیم و به شیوه ای برخورد کنیم که فیلم ارزشی بسازیم که حتی یک مخاطب هم پای آن ننشیند، زیرا با نمایش عمومی یک اثر است که می‌توان آن را در تاریخ ثبت کرد. کسی که به دنبال تولید و ساخت آثار ارزشی می‌رود باید به این توجه داشته باشد که نباید فقط دوربینی را تهیه کند، چند نفر مقابل آن بازی کنند و تمام؛ بلکه باید برای ماندگاری آن اثر هم زحمت بکشد.
این فیلمساز در پایان با تاکید بر اینکه "من به کارم ایمان داشتم" بیان کرد: خدا را شکر می‌کنم که این اثر با تاخیر شش ساله روی پرده سینما رفت، زیرا که نگاه‌ها و اندیشه‌ها در این چند سال رشد پیدا کرده است.
